Μπογδάνος!!!

[pagourenko1966]

Υ.Γ. δεν τα μεταφέρεις κιόλας αυτά τα άσχετα με τον Μπογδάνο κάπου αλλού μιας και είσαι και μοντεράτορας;

Σε κανα καδο ανακυκλωσης πχ γιατι μας ψιλοπρηχτηκαν τα πελε.
Δεν υπαρχει που δεν υπαρχει ειδησεογραφια για την ομαδα, δεν εχει και το φορουμ κινηση, μπαινουμε, βλέπουμε τα τελευταια ποστ στο θέμα μπογδανος και ξενερωνουμε ακομη περισσοτερο

[my8os]

fon, έχεις λάθος από εκατό μεριές και δεν έχω πια όρεξη να ασχοληθώ με την περίπτωσή σου πλέον ειδικά όταν παραποιείς μηνύματα και τα στρίβεις αλλού γι' αλλού.
Θα σε αφήσω να έχεις την τελευταία λέξη μιας και το θες πολύ. Δεν πρόκειται να λάβεις απάντηση, όχι γιατί δεν έχω άλλα επιχειρήματα, αλλά γιατί δεν διαθέτεις ανοιχτό μυαλό να κατανοήσεις τα επιχειρήματα που ήδη προβλήθηκαν (απόδειξη είναι η επιμονή σου ότι η λέξη λαθρομετανάστης είναι ρατσιστική παρά τα επιχειρήματά μου).  Αντ' αυτού νομίζεις ότι προβάλεις αντεπιχειρήματα ενώ στην ουσία δεν έχουν καμία (ή ελάχιστη) σχέση με τα αρχικά μου μηνύματα.

Υ.Γ εγώ πάντως δεν χρησιμοποιώ τη λέξη λαθρομετανάστης μειωτικά. Όπως είπα, ο ρατσισμός είναι στο μυαλό σου και γίνεσαι υπερβολικός. Αν ήθελα να είμαι ρατσιστής θα τους έλεγα πιθήκους (αν ήταν μαύροι) ή κάτι άλλο αναλόγως την περίπτωση.

[fon7]

Δεν παραποίησα τίποτα απολύτως.Αυτά είναι δικές σου δικαιολογίες για να ρίξεις αλλού το βάρος αφού επιχειρήματα δεν έχεις.Όπως και πολλά έμειναν ασχολίαστα.
Η λέξη έχει αποκτήσει αρνητική χρειά πλέον γιατί πάρα πολλοί την χρησιμοποιούν έτσι.Όσο και να θέλει κάποιος να πει δεν είμαι ρατσιστής,δεν είμαι έτσι κτλ,στο τέλος καταλήγει χρυσαύγουλος.Δυστυχώς.οι όποιες απόψεις του πλησιάζουν αργά ή γρήγορα προς τα εκεί.Αυτό είναι ένα μεγάλο πρόβλημα.

[fon7]

Ο όρος «λαθρομετανάστης» και το όραμα ενός ευρωπαίου πρωθυπουργού. Του Μιχάλη Ραγκούση
Οι προσπάθειες του Πρωθυπουργού να επιδείξει ευρωπαϊκό πρόσωπο είναι αρκετά γνωστές. Σε πολύ μεγάλο βαθμό, η επιτυχία του στις εκλογές του Ιουνίου 2012 οφείλεται στην επιτυχία με την οποία παρουσίασε τον εαυτό του και την υποψήφια κυβέρνησή του σαν τις κύριες (αν όχι μόνες) φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις στην Ελλάδα. Του Μιχάλη Ραγκούση

Στην πιο πρόσφατη τοποθέτησή του, στην ομιλία του στη Βουλή για τον Προϋπολογισμό, το θέμα του κοινού του οράματος με την Ευρωπαϊκή Ένωση πήρε νέες διάστασεις. Η δήλωσηυποστήριξης της ‘κοινωνικής οικονομίας της αγοράς’, παρότι εγείρει ερωτήματα  εγκυρότητας σε σχέση με την πολιτική που ο ίδιος ασκεί,ήταν ένα ακόμα επικοινωνιακό τέχνασμα για να πείσει ότιταυτίζεταιμε τους βασικούς στόχους της ΕΕ όπως αυτοί διατυπώνονται στις ευρωπαϊκές Συνθήκες (Άρθρο 3 παράγρ. 3, ΣΕΕ). Όμως, παραμονές της ανάληψης της ελληνικής προεδρίας της ΕΕ, ο Πρωθυπουργός έκανε ένα ακόμα βήμα, θέλοντας να δείξει πως όχι μόνο δέχεταιπαθητικά τα ευρωπαϊκά οράματα μα τα τροφοδοτεί κιόλας. Προς αυτή την κατεύθυνση ανέφερε, μεταξύ άλλων, πως η ελληνική κυβέρνηση έχει ενεργοποιήσει την ατζέντα της ΕΕ  σε θέματα ‘λαθρομετανάστευσης’. Για την ακρίβεια, σχολίασε ότι μέχρι να δεχτούν τις πιέσεις της ελληνικής κυβέρνησης, οι Ευρωπαίοι εταίροι ‘δεν τολμούσαν καν να πουν τη λέξη λαθρομετανάστευση’.

Ηίδια η λέξη ‘λαθρομετανάστευση’ όπως κι η αντίστοιχή της τουλάχιστον στα Αγγλικά, δεν έχουν όντως χρησιμοποιηθεί σε οδηγίες, συνθήκες, στρατηγικές και συμπεράσματα της ΕΕ (παρά μόνο ίσως σε ελάχιστες ελληνικές μεταφράσεις)[1]. Αυτό βέβαια δεν μαρτυρά κάτι από τη διάθεση τηςΕυρωπαϊκής Ένωσης να χαράξει ξεκάθαρη πολιτική κατά των μεταναστών. Εξάλλου, αντί για αυτή,μίασχετική αλλά ίσως στα αυτιά του Πρωθυπουργού και των συνεργατών του υπερβολικά προοδευτική έννοια, αυτή της ‘παράνομης μετανάστευσης’, έχει κάνει την εμφάνισή της αρκετές φορές σε έγγραφα της ΕΕ. Ο Πρωθυπουργός της Ελλάδαςόμως, όχι μόνο χρησιμοποιεί σχεδόν σε κάθε προφορικό και γραπτό του λόγο τον όρο ‘λαθρομετανάστευση’ αλλά αναφέρεται ειδικά και στους ‘λαθρομετανάστες’.Τέτοια συνέπεια συναντά κανείς μόνο ίσως στα κείμενα και τις ομιλίες της Χρυσής Αυγής. Εξάλλου, ο Σύριζα έχει δηλώσει πως δεν την δέχεται στον πολιτικό του λόγο ενώ το ΠαΣοΚ κι η ΔημΑρ ξεκάθαρα την αποφεύγουν.[2]
 
Μία τέτοια προσφορά θέλει να κάνει ο Πρωθυπουργός στα οράματα της Ευρώπης.Βέβαια, τα παγκόσμια κι ευρωπαϊκά οράματα συνήθως δεν διατυπώνονται με τέτοιου είδουςόρους.Φαίνεται πως την ώρα που ο Πρωθυπουργός χρησιμοποιεί τον όρο ‘λαθρομετανάστης’,κινήσεις σε Ευρώπη και Αμερική συμβάλλουν προς την οριστική απόρριψηενός άλλου, φαινομενικά ηπιότερουόρου, του όρου ‘παράνομος μετανάστης’.
 
Η απόφαση του AssociatedPress(ΑΡ) τον Απρίλιο του 2013 να απορρίψει, μετά από διάφορες φάσεις έντονης συζήτησης, όχι βέβαια τον όρο ‘λαθρομετανάστης’ (που θα θεωρούνταν αδιανόητοςγια την αξιοπρέπειατου ανθρώπου έτσι κι αλλιώς) αλλά τον όρο ‘παράνομος μετανάστης’,πρέπει να είναι γνωστή στον Πρωθυπουργό. Είχαν προηγηθεί ενέργειες όπως του δημοσιογράφου JoseAntonioVargasπου επανεκκίνησε έναν παλιότερο διάλογο και της φοιτητικής ένωσης του πανεπιστημίου της Καλιφόρνια που ομόφωνα θεώρησε τον όρο ‘παράνομος μετανάστης’ άδικο και προσβλητικό.[3]Η λογική είναι απλή κι ας προσπαθούν πολλοί να τη γελοιοποιήσουν με εξυπνακίστικα σχόλια. Όσο κι αν ξενίζει το γεμάτο ρατσιστικά στερεότυπα λεξιλόγιό μας, η είσοδος σε μία χώρα, ακόμα κι αν θεωρείται παράνομη, δεν νοείται να χαρακτηρίζει και να φορτίζει πολιτικά το σύνολο της προσωπικότητας ενός ατόμου, μιας ομάδας ή ενός ολόκληρου λαού. Όπως κατέληγε το κείμενο των φοιτητών,η χρήση του όρου κι άλλων συναφών εκφράσεων στον Τύπο και την πολιτική σκηνή της Αμερικής ενθαρρύνουν ρατσιστικές ενέργειες και στοχοποιούν κοινωνικά αποκλεισμένες ομάδες του πληθυσμού.
 
Πρέπει να σημειωθεί ότι το ΑΡ απέρριψε από τα κείμενά του το ‘παράνομος μετανάστης’ δεν απέρριψε όμωςτον όρο ‘παράνομη μετανάστευση’. Το βασικό σκεπτικό πίσω από την απόφασή του ήταν ότι το επίθετο ‘παράνομος’ μπορεί να χρησιμοποιείται για την περιγραφή μίας πράξης αλλά όχι ενός ανθρώπου. Επιφυλάχθηκε ωστόσο να επανεξετάσει το θέμα του όρου ‘παράνομη μετανάστευση’ όταν θα σημειωθεί η ‘κατάλληλη πρόοδος’.[4]Ακόμα και πριν την απόρριψη τού‘παράνομος μετανάστης’ το ΑΡ είχε,σε παλιότερη αναθεώρηση του κι αντίθετα με την εμμονή του Πρωθυπουργού της Ελλάδας, προτείνει την παράλληλη χρήση κι άλλων, προσεκτικότερων εννοιών (κάτι αντίστοιχο κάνουν τώρα κι οι NYTimes). Με βασική αρχή τη δημοσιογραφική εγκυρότητα των όρων, αν κι αναγνώριζε τις πολιτικές προεκτάσεις και ιδεολογικές αφετηρίες,και σε αντίθεση με την τωρινή απόφασή του, το ΑΡ είχε το 2012 παρατηρήσει ότι ο όρος ‘παράνομος μετανάστης’, αν και αποδεκτός απλά σαν ‘νομική πραγματικότητα’, δεν ήτανέγκυρος σε όλες τις περιπτώσεις. Για παράδειγμα, τα παιδιά δεν θα έπρεπε σε καμία περίπτωση να θεωρούνται παράνομα αφού δεν είχαν καν στόχο μια παράνομη πράξη.[5]Άλλα παραδείγματα ήταν οι αιτούντες άσυλο κι όσων η παραμονή στη χώρα βρίσκονταν κάτω από νομική διαφωνία. ToAPείχε μάλιστα δώσει κι οδηγίες για την κάλυψη σχετικών επιχειρήσεων της αστυνομίας.Eίχε ζητήσει να γίνεται προσεκτική δημοσιογραφική κάλυψη τού πόσοι είναι κάθε φορά αυτοί που συλλαμβάνονται και τους λόγους των συλλήψεών τους ώστε να μην δημιουργείται η εντύπωση ότι όσοι ελέγχθηκαν βρίσκονται παράνομα στη χώρα. Έχει αξία μία σύγκριση με τις κυβερνητικές και πρωθυπουργικές δηλώσεις που ακολούθησαν κι ακολουθούν την επιχείρηση Ξένιος Δίας.[6]
 
Τελικά, το επιχείρημα της χρήσης του όρου ‘παράνομος’ για παιδιά απέκτησε κεντρική θέση στην ολοκληρωτική απόρριψη από το AP του όρου ‘παράνομος μετανάστης’. Την ίδια περίπου εποχή, ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας στοχοποιούσε παιδιά μεταναστών λέγοντας ότι έχουν κάνει κατάληψη στους βρεφονηπιακούς σταθμούς με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν θέσεις για τα παιδιά των Ελλήνων (κάτι που έτσι κι αλλιώς αποδείχτηκε ψέμα μετά από τοποθέτηση στη Βουλή του ίδιου του νεοδημοκράτη Υφυπουργού Εργασίας όσο και την ανακοίνωση των σχετικών στοιχείων από τονεπίσης νεοδημοκράτη ΥπουργόΕσωτερικών).[7]
 
Σε αντίθεση με το φιλοευρωπαϊκό προσωπείο που επιδεικνύει ο Πρωθυπουργός, η κίνηση του AP βρήκε υποστηρικτές και στην Ευρωπαϊκή Ένωση με εκφραστή την ευρωπαία Επίτροπο Εσωτερικών Υποθέσεων. Δήλωσε πως ο όρος ‘παράνομος μετανάστης’ θα πρέπει να σταματήσει να χρησιμοποιείται από την ΕΕ και πως η ίδια εργάζεται σκληρά για να απαλειφθεί από τα έγγραφα της Κομισιόν.[8]  Αν κι όπως αναφέρθηκε η ΕΕ έχει πολλές φορές χρησιμοποιήσει σε επίσημα έγγραφά της τον όρο ‘παράνομος μετανάστης’ είναι επίσης εμφανές ότι τον τελευταίο καιρό τέτοιες αναφορές γίνονται όλο και πιο σπάνια. Στα συμπεράσματα της συνόδου  του Ευρωπαϊκου Συμβουλίου του περασμένου Οκτωβρίου περιλαμβάνεται και το θέμα των ‘μεταναστευτικών ροών’.[9] Σε κανένα όμως σημείο τους δεν υπάρχει αναφορά όχι στον όρο ‘παράνομος μετανάστης’ αλλά ούτε καν στον όρο ‘παράνομη μετανάστευση’. Υποκριτική ή μη, η αναφορά των συμπερασμάτων της συνόδου κορυφής στη μετανάστευση γίνεται κάτω από το πρίσμα του ανθρωπισμού και της αλληλεγγύης. Μοναδική αναφορά σε κάτι ‘λαθραίο’ είναι το ‘λαθρεμπόριο’ ανθρώπων που η ΕΕ δηλώνει πως έχει στόχο να αντιμετωπίσει. Στο ίδιο έγγραφο κι ακόμα χειρότερα για τον Πρωθυπουργό που δηλώνει ότι επηρεάζει την ατζέντα της ΕΕ, δεν υπάρχει η παραμικρή υπόνοια συσχέτισης των θεμάτων ανεργία και εισερχόμενη μετανάστευση. Παραμονές της συνόδου κορυφής, σε μία συνάντησή του με τον ομόλογό του στη Μάλτα, την οποία επίσης επιχείρησε να παρουσιάσει ως τη συνάντηση που ενεργοποίησε την ατζέντα της συνόδου κορυφής της ΕΕ σε θέματα ‘λαθρομετανάστευσης’, ο Πρωθυπουργός με το ευρωπαϊκό προσωπείο έκανε τη χυδαία δήλωση ότι στην Ελλάδα ‘έχουμε τόσους άνεργους όσους και παράνομους μετανάστες’.[10]Αξίζει να σημειωθεί ότι η σύνδεση της ανεργίας με την εισερχόμενη μετανάστευση είναι ένας από τους βασικούς πυλώνες της ‘ρητορικής’ της Χρυσής Αυγής.
 
Η συζήτηση στην Ευρώπη για τη σωστή χρήση τέτοιων πολιτικά ευαίσθητων όρων είχε ξεκινήσει ακόμα και πριν από τις πρόσφατες εξελίξεις στην Αμερική και την ΕΕ. Το Συμβούλιο της Ευρώπης (ανεξάρτητο από την ΕΕ) έχει από το 2006 δηλώσει ότι θεωρεί τον όρο ‘παράνομος μετανάστης’  ως όρο που στιγματίζει κοινωνικές ομάδες και τρέφει την καχυποψία του πληθυσμού απέναντι σε αυτές.[11] Αλλά ακόμα κι εντός της ΕΕ, έχει σημασία να αναφερθεί ότι το ίδιο προσεκτική είναι και μία παλιότερη (2004) διατύπωση της απόφασης για τη δημιουργία της Frontex. Και πάλι πολύ πριν προκύψει το θέμα της δίκαιης και πολιτισμένης αναφοράς σε μετανάστες, πουθενά στην απόφαση δεν διατυπώθηκε ο όρος ‘παράνομος μετανάστης’ –για να μην αναφερθούμε καν στον αγαπημένο όρο του Πρωθυπουργού.[12]
 
Όλα αυτά διατηρούν ιδιαίτερη αξία όσοκρατάμε υπόψη μας πως η Ελλάδα θα φιλοξενήσει σε λίγες μέρες την προεδρία της ΕΕ. Μεταξύ των θεμάτων που θα συζητηθούν, όπως έχει υποσχεθεί ο Πρωθυπουργός, θα είναι και το μεταναστευτικό. Αν, όπως τονίσαμε πιο πριν, η γλώσσα αποκαλύπτει κάτι από το ιδεολογικό πλαίσιο του χρήστη της, τότε οι Ευρωπαίοι ηγέτες θα πρέπει να ενημερωθούν πως ο οικοδεσπότης τους αντιμετωπίζει το θέμα με όρους ‘λαθρομετανάστευσης’.
 
Παρά τις παραπάνω σημειώσεις και την επιχειρηματολογία για το αντίθετο, το θέμα της σωστής χρήσης της γλώσσας είναι πιθανό να ακούγεται σαν λεπτομέρεια σε περιόδους οικονομικής κρίσης και έξαρσης της φασιστικής απειλής. Όμως, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως αναφορές του Πρωθυπουργού στο θέμα, έχουν τροφοδοτήσει και τροφοδοτηθεί από, όχι την ατζέντα της ΕΕ, αλλά της ΧΑ. Την προηγούμενη της δήλωσης του Πρωθυπουργού για την ανάγκη ανακατάληψης των παιδικών σταθμών, οτότε υποψήφιος βουλευτής της ΧΑ Παναγιώταρος προλαβαίνοντας τον Πρωθυπουργό είχε επιτεθεί με μανία σε ομιλία του στο Π. Φάληρο στα παιδιά των μεταναστών που θα ‘πέταγε έξω’ από τους βρεφονηπιακούς σταθμούς και τα νοσοκομεία.
 
Υπάρχουνπολλές παρόμοιες ενδείξεις της σχέσης μεταξύ των δηλώσεών του Πρωθυπουργού και της ανόδου του φασισμού.Υπάρχουν και κατηγορίες πως όχι μόνο ο Πρωθυπουργός χρησιμοποιεί τέτοιου είδους όρους για να κλέψει την εκλογική βάση της ΧΑ αλλά ότι κι ο ίδιος συμμερίζεται τους στόχους και το λεξιλόγιο των ναζί. Αν όμως ο ίδιος επιμένει, τάχα αθώα, πως αυτές είναι μονάχα λέξεις, να τονίσουμε ότι θα περιμέναμε μεγαλύτερη πνευματική διαύγεια από έναν αυτοαποκαλούμενο λάτρη της ποίησης. Γιατί ενώ αναφέρει σαν πνευματικό άνθρωπο την Κική Δημουλά, εντούτοις ξεχνάει τα λόγια της:
 
‘Οι λέξεις φταίνε, αυτές ενθάρρυναν τα πράγματα σιγά σιγά ν’ αρχίσουν να συμβαίνουν’.


[1]Ενώ δεν χρησιμοποιείται ούτε στην ελληνική νομοθεσία: //elawyer.blogspot.co.uk/2012/04/blog-post.html?spref=tw(Το άρθρο παρέχει και σύνδεσμο για παλιότερη έρευνα του Ν. Σαραντάκου.)

[2]Το ΠαΣοΚ βέβαια φροντίζει να στήνει στρατόπεδα συγκέντρωσης κάτω από τον τίτλο ‘κέντρα φιλοξενίας’.

[3]//www.nytimes.com/2011/06/26/magazine/my-life-as-an-undocumented-immigrant.html?_r=3&ref=magazine&pagewanted=allΜεταξύ άλλων λέει πως ‘μερικοί από εμάς μαζεύουν τις φράουλές σας ή προσέχουν τα παιδιά σας’; //articles.latimes.com/2013/sep/03/local/la-me-ln-ucla-immigrants-20130903; Σύμφωνα με κάποιες πηγές ο διάλογος είχε ξεκινήσει από το 2009 από την Ένωση Ισπανόφωνων Δημοσιογράφων οι οποίοι χαιρέτησαν την πρωτοβουλία ‘dropthei-word’.

[4]//blog.ap.org/2013/04/02/illegal-immigrant-no-more/

[5]//www.ap.org/Content/Press-Release/2012/Reviewing-the-use-of-illegal-immigrant

[6]//tvxs.gr/news/egrapsan-eipan/mayri-klosti-demeni-stin-anemi-tyligmeni-tis-antas-psarra

[7]//www.ethnos.gr/article.asp?catid=22768&subid=2&pubid=63723209

[8]//euobserver.com/tickers/119693

[9]//www.consilium.europa.eu/uedocs/cms_data/docs/pressdata/en/ec/139197.pdf

[10]//www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_21/10/2013_524065Η δήλωση έγινε στα Αγγλικά.

[11]https://wcd.coe.int/ViewDoc.jsp?id=1579605(σημείο IIIb)

[12]//frontex.europa.eu/assets/About_Frontex/frontex_regulation_en.pdfΑντί γι’ αυτόν τον όρο, χρησιμοποιείται η διατύπωση ‘υπήκοοι τρίτων χωρών που βρίσκονται παράνομα στα κράτη μέλη [της ΕΕ]’.
https://tvxs.gr/news/synergates/o-oros-%C2%ABlathrometanastis%C2%BB-kai-orama-enos-eyropaioy-prothypoyrgoy-toy-mixali-ragkoysi&dr=tvxsmrstvxs

[fon7]

Η λαθρομετανάστευσις εις τον λιμένα Πειραιώς ξανά
Ταξίδευα χτες οπότε δεν προλάβαινα να γράψω φρέσκο άρθρο κι έτσι καταφεύγω στη δοκιμασμένη λυση της αναδημοσίευσης ενός παλιότερου. Διάλεξα μάλιστα ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε εδώ ακριβώς σαν σήμερα αλλά πριν από εννιά χρόνια, τότε που το ιστολόγιο μετρούσε λίγους μηνες ζωής μόνο.

Αν συγκρίνετε με το αρχικό άρθρο, θα δείτε ότι έχω προσθέσει κάποια πράγματα στην αρχή-αρχή του άρθρου, επειδή προσφατα το θέμα αυτό συζητηθηκε σε μια γλωσσική ομαδα στο Φέισμπουκ.

Ρωτησε κάποιος φίλος την ομήγυρη:

Τι γνώμη έχετε για τη λέξη λαθρομετανάστης; Την θεωρείτε ουδέτερη; Όπως για παράδειγμα τη λέξη λαθρεπιβάτης; Ή για εσάς έχει υποτιμητικό περιεχόμενο;

Απάντησα ότι προσωπικά τη λέξη τη θεωρώ φορτισμένη, όχι ουδέτερη -μεταξύ άλλων εξαιτίας της χρήσης της σε ξενοφοβικά κηρύγματα. Μια φίλη συμπλήρωσε ότι όποιος χρησιμοποιεί τη λέξη σε πολιτικό κόντεξτ πρέπει να είναι προετοιμασμένος για αντιδράσεις και σίγουρα δεν δικαιούται να διαμαρτυρηθεί αν τον κατατάξουν ακριβώς επειδή τη χρησιμοποίησε.

Πιο επιστημονικά τα λέει ο Ηλεδικηγόρος, σε παλιότερο άρθρο του, στο οποιο επισημαίνει ότι ούτε στον ποινικό κώδικα ουτε στις ποινικές διατάξεις του νόμου που διέπει τη μετανάστευση (Ν.3386/2005, «Για την είσοδο, διαμονή και κοινωνική ένταξη υπηκόων τρίτων χωρών στην Ελληνική Επικράτεια») δεν απαντά ο ορος «λαθρομεταναστης» ή «λαθρομετανάστευση» παρά μονο σε μια διάταξη διοικητικού δικαίου του εν λόγω νόμου (άρθρο 76). Και συμπεραίνει:

Έτσι, η χρήση του όρου «λαθρομετανάστες» στο δημόσιο λόγο, θεωρώ ότι προσβάλλει το τεκμήριο της αθωότητας αλλά και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια των προσώπων, στα οποία αναφέρεται. Γιατί τους αποδίδει αυτομάτως την ιδιότητα του παρανόμου, χωρίς να προβλέπεται τέτοια ιδιότητα και, πολύ περισσότερο, χωρίς βέβαια να υπάρχει σχετική δικαστική απόφαση που να κηρύσσει τα πρόσωπα ένοχα. Έτσι πρόκειται τελικά για έναν όρο όχι μόνο τεχνικά ασαφή, αλλά, ανάλογα και με το πλαίσιο της χρήσης του, μπορεί να αποτελέσει και προσβολή της προσωπικότητας του άλλου, ως μια περίπτωση εξύβρισης.
Για τον ίδιο άλλωστε λόγο και διεθνώς ο αντίστοιχος όρος illegal immigrant αποφευγεται π.χ. στα επίσημα κείμενα της ΕΕ.

Αλλά ας δούμε την ιστορία του όρου «λαθρομετανάστης» -και απο εδώ αρχίζει το παλιότερο άρθρο που αναδημοσιεύω.

Οι λέξεις «λαθρομετανάστης, λαθρομετανάστευση» μπήκαν στην επικαιρότητα και στα λεξικά στη δεκαετία του 1990. Σε παλιότερα λεξικά δεν φαίνεται να υπάρχουν: για παράδειγμα, δεν τις έχει το 15τομο λεξικό του Δημητράκου (1938) ούτε το μεταπολεμικό του Σταματάκου. Ακόμα πιο χαρακτηριστικά, το Ελληνικό Λεξικό των Τεγόπουλου-Φυτράκη, που πρέπει να κυκλοφόρησε το 1993 δεν περιλαμβάνει τέτοιο λήμμα. Αντίθετα, το Λεξικό Μπαμπινιώτη και το ΛΚΝ, που κυκλοφορούν και τα δύο το 1998, έχουν το λήμμα.

Ωστόσο, σε σώματα κειμένων βρίσκουμε από παλιότερα αναφορές σε λαθρομετανάστες και στη λαθρομετανάστευση. Κάνοντας, για παράδειγμα, αναζήτηση στο σώμα της εφημερίδας Τα Νέα, βρίσκουμε σποραδικές αναφορές σε ασιάτες μετανάστες από το 1975, καθώς και τους πρώτους «κινδυνολογικούς» τίτλους (π.χ. Κίνδυνοι επιδημιών από λαθρομετανάστες; Νέα 2.9.1978, σ. 5). Αυτές πρέπει να είναι και οι παλαιότερες εμφανίσεις της λέξης «λαθρομετανάστης» για περιπτώσεις μετανάστευσης προς την Ελλάδα. Νωρίτερα, αμέσως μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, έχουμε κάμποσες αναφορές σε «λαθρομετανάστες» εβραίους που μετέβαιναν στην Παλαιστίνη την περίοδο αμέσως πριν από την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ.

Όμως, η λέξη «λαθρομετανάστης» είχε χρησιμοποιηθεί και πριν από τον πόλεμο. Οι παλιότερες αναφορές που έχω βρει χρονολογούνται από τα τέλη της δεκαετίας του 1920.

Φυσικά, στη δεκαετία του 1920 οι «λαθρομετανάστες» για τους οποίους γίνεται λόγος στον ελληνικό τύπο δεν είναι Ασιάτες, αλλά Έλληνες που προσπαθούσαν να φτάσουν στην Αμερική κυνηγημένοι από τη φτώχεια. Έτσι, σε άρθρο της εφημερίδας Εμπρός (το οποίο αναδημοσίευσε πρόσφατα η Αυγή) από τον Απρίλιο του 1929 διαβάζουμε:

Το ρεύμα της μεταναστεύσεως όχι μόνον εις την Ελλάδα, αλλά και εις ολόκληρον την Ευρώπην είναι ακατάσχετον προς την Αμερικήν. Ούτε ο μεταναστευτικός νόμος, ούτε αι αυστηραί ποιναί αι οποίαι επιβάλλονται εις τους λαθρομετανάστας είναι αρκεταί δια να ανακόψουν το ρεύμα τούτο».

«Εις τον τόπον μας, μάλιστα, πολυάριθμοι πράκτορες εισδύουν εις την Ελληνικήν επαρχίαν και κατορθώνουν δια ποικίλων μεθόδων, εξαπατώντες τους απλοϊκούς να γεμίζουν τις τσέπες των με χρήμα και τις τσέπες των ατυχών ομοεθνών μας με πλαστά διαβατήρια δια να αποστέλλονται ούτοι εις την Αμερικήν όπου είναι άδηλον εάν θα κατορθώσουν αντιμετωπίζοντες παντοίους κινδύνους να εισέλθουν…»

«Πόσα περιστατικά Ελλήνων λαθρομεταναστών δεν μας είναι γνωστά. Χιλιάδες άνθρωποι γυμνητεύουν, πεινούν περιφερόμενοι εις τον Καναδάν ή την Αργεντινήν όπου έχουν αποσταλή πλανηθέντες παρά των πρακτόρων αυτών, οι οποίοι εφρόντισαν να πείσουν τούτους ότι η γη της επαγγελίας είναι εκεί και ότι τα δολλάρια τους αναμένουν εις τας προκυμαίας….

Αντί χρυσού… πείνα

Μερικοί απ’ αυτούς κατορθώνουν, μεταμφιεζόμενοι και με κίνδυνον να τυφεκισθούν επί τόπου, να διέλθουν τα σύνορα του Καναδά και να εισέλθουν εις το έδαφος των Ηνωμένων Πολιτειών. Άλλοι πάλιν πίπτουν θύματα διαφόρων συμμοριών, αι οποίαι ενεδρεύουν εκεί δια να τους απαλλάξουν και από την τελευταίαν πεντάραν, προφασιζόμενοι ότι θα κατορθώσουν να τους εισαγάγουν εις τας Ηνωμένας Πολιτείας.

Άλλοι πάλιν γυμνητεύοντες και πεινώντες φθάνουν προ των ελληνικών Προξενείων και ζητούν την βοήθειάν των να επιστρέψουν εις την Ελλάδα. […] Διάφοροι πράκτορες επενόησαν διαφόρους μεθόδους προς εξαπάτησιν των αστυνομικών αρχών. Μία μέθοδος είναι και αυτή. Αντί ο μετανάστης να επιδείξη εις τον αστυνομικόν έλεγχον το πλαστόν του διαβατήριον […] επιδεικνύει γνήσιον διαβατήριον διά την Βραζιλίαν ή άλλην χώραν, όπου και επιτρέπεται η μετανάστευσις. Του πλαστού διαβατηρίου κάμνει χρήσιν εν Αμερική, όπου υπάρχει πάλιν άλλος κίνδυνος να ανακαλυφθή και να εγκλεισθή εις τας φυλακάς.

Το ρεπορτάζ της εφημερίδας είναι γραμμένο με αφορμή μια αστυνομική επιτυχία. Ο υπαστυνόμος του λιμανιού, έχοντας πληροφορίες, είχε ανακαλύψει τη βαλίτσα με τα πλαστά διαβατήρια 15 λαθρομεταναστών από την περιοχή της Φλώρινας, τους οποίους και οδήγησε «εν πομπή και παρατάξει» στο τμήμα ενώ (αν θέλουμε το πιστεύουμε) οι επιβάτες του ατμοπλοίου «εξεδήλωσαν ενθουσιωδώς τον θαυμασμόν των δια την Ελληνικήν Αστυνομίαν». Μαζί πιάστηκαν και οι πράκτορες, οι οποίοι, διαβάζουμε, είχαν πουλήσει τα πλαστά διαβατήρια αντί 550-900 δολαρίων το καθένα. Και προσθέτει η εφημερίδα: Δι’ όσους δεν κατέθετον ολόκληρον το ποσόν οι πράκτορες ελάμβανον υποθήκας επί των ενοικίων των μέχρις αφίξεως των μεταναστών εις Αμερικήν και εξοφλήσεώς των προς 4% τόκου κατά δολλάριον τον μήνα.

Έχω βρει και λιγάκι παλαιότερες ανευρέσεις της λέξης «λαθρομετανάστης» (ή «λαθρομετανάστευση») σε σώματα εφημερίδων, αν και όχι πολύ παλιότερες. Μέχρι στιγμής, η παλιότερη χρονολογικά είναι από τον Ιανουάριο του 1928, σε «ενημερωτικό» άρθρο του Ελεύθερου Βήματος, με τίτλο «Το μεταναστευτικόν πρόβλημα της Ελλάδος», στο οποίο εξηγείται η ισχύουσα αμερικανική νομοθεσία και γίνεται σαφής προσπάθεια να αποθαρρυνθούν από την ιδέα της λαθραίας εισόδου όσοι δεν συγκεντρώνουν τις προϋποθέσεις για νόμιμη μετανάστευση –που εκείνα τα χρόνια γινόταν με το σταγονόμετρο. Σ’ αυτό το εκτενές κείμενο, βρίσκω τον όρο «λαθρομετανάστης» και συχνότερα «λαθραίος μετανάστης». Σε παλαιότερο κείμενο δεν βρήκα τον όρο αν και βέβαια δεν αποκλείω να υπάρχει. Ωστόσο, μπορούμε να βρουμε περιφραστικές αποδόσεις οπως «λάθρα μεταναστεύσαντες» από την προηγούμενη δεκαετία (στο Σκριπ 26/8/1916).

Πριν από το 1900 λίγοι Έλληνες έφυγαν για τις ΗΠΑ, αλλά από το 1900 έως το 1920 ειχαμε σχεδόν 450.000 μετανάστες. Παρόλο που το  νούμερο αυτό φαντάζει απίστευτο αν σκεφτούμε πόσος ήταν ο πληθυσμός της Ελλάδας, έστω και με τις Νέες Χώρες, γεγονός είναι ότι, κατά το κοινώς λεγόμενο, και με μια δόση υπερβολής, «άδειασε η Πελοπόννησος» τότε. Μετά το 1921 οι Ηνωμένες Πολιτείες ψήφισαν αυστηρούς μεταναστευτικούς νόμους και η εξοδος περιορίστηκε.

Προσθέτω τον ακόλουθο πίνακα που μου έστειλε η φίλη Μαρία:

Χρονική περίοδος   Κάτω των 14 ετών   14-44 ετών   Άνω των 45 ετών   σύνολο
1899-1900   710   5.314   153   6.168
1901-1905   3.429   48.822   928   53.179
1906-1910   4.224   151.704   1.687   157.615
1911-1915   6.597   157.404   4.298   168.299
1916-1920   4.913   59.124   6.087   70.124
1921-1924   6.003   26.927   4.682   27.612
Στατιστική Επετηρίς της Ελλάδος σ. 137
στο: Αλέξανδρος Κιτρόεφ, Η υπερατλαντική μετανάστευση, Ιστορία της Ελλάδας του 20ου αιώνα, τ. Α1.

Η εμφάνιση της λέξης «λαθρομετανάστης» στα ελληνικά έντυπα στη δεκαετία του 1920 πρέπει να είναι απόρροια της προσπάθειας των Αμερικανών να αποθαρρύνουν την έξοδο των μεταναστών από τις χώρες προέλευσης. Επιφανειακά, η αμερικανική εκστρατεία φαίνεται να τελεσφόρησε –όμως μην ξεχνάμε ότι αυτό που αποθάρρυνε πραγματικά τους επίδοξους μετανάστες ήταν η μεγάλη οικονομική κρίση που χτύπησε τις ΗΠΑ από το 1929 και μετά.

Λαθρομετανάστης στις ΗΠΑ ήταν και ο παππούς του παππού μου. Ξεκίνησε να φύγει μεγάλος, στα τέλη του 19ου αιώνα, από τη Γέρμα Οιτύλου Λακωνίας· καθώς δεν ήταν εντάξει τα χαρτιά του, έφυγε στην Κούβα και από εκεί πέρασε Φλόριντα. Πρώτα δούλεψε στις σιδηροδρομικές γραμμές, αρρώστησε, κατέληξε στη Νέα Υόρκη, όπου το πρωί έπλενε πιάτα σε μαγέρικο και το βράδυ πουλούσε αράπικα φιστίκια, πινότσι, στο δρόμο. Οι ντόπιοι μάγκες, γνωρίζοντας πως είναι λαθραίος και δεν τολμάει να φωνάξει αστυνομία, έβαζαν ταχτικά χέρι στο εμπόρευμα –μέχρι που ο προπροπάππος ο Μιχάλης δεν άντεξε κι έσπασε έναν στο ξύλο. Ήρθε η αστυνομία, αλλά ο Μιχάλης είχε μαζί του το πιστόλι του, πυροβόλησε, τραυμάτισε έναν αστυνομικό, κρύφτηκε σ’ ένα μανιάτικο ξενοδοχείο του λιμανιού και μπάρκαρε, λαθραία πάλι, σε ελληνικό καράβι και γύρισε στο χωριό.

(Τις φωτογραφίες τις πήρα από το τεύχος 39 του περιοδικού «Μάνη χθες, σήμερα, αύριο», όπου υπάρχει άρθρο για τους Μανιάτες μετανάστες στην Αμερική).

https://www.google.com/amp/s/sarantakos.wordpress.com/2018/06/18/lathromet-2/amp/

[ΒΑΣΙΛΗΣ]

Πάντως είναι προτιμότερος ο όρος"λαθρομετανάστης" από το λάθρο Ορκ που έχω ακούσει....

[my8os]

Το να αραδιάζεις άρθρα δημοσιογράφων δεν τα κάνει και σωστά. Χρησιμοποίησε λίγο την κριτική σου σκέψη.
Για παράδειγμα γράφει ο αλλος για Έλληνες λαθρομετανάστες στην Αμερική για να 'τεκμηριώσει' την άποψή του. Επισημαίνω μια ειδοποιό διαφορά:
οι Έλληνες που πήγαν στην Αμερική δεν προσπαθούσαν να μπουν στη χώρα αποφεύγοντας τις αρχές. Πήγαιναν κατευθείαν με το καράβι στο Έλλις Άιλαντ για να τους καταγράψουν οι αρχές χωρίς να προσπαθήσουν να τους ξεγελάσουν.  Οι Έλληνες ήταν όντως 'παράτυποι' ως μετανάστες. Οι λαθρομετανάστες εδώ (ξαναλέω όχι αυτοί που είναι πραγματικά πρόσφυγες) μπουκάρουν στη χώρα αποφεύγοντας τις αρχές (π.χ. Έβρος, κλπ) ενώ τα τελευταία χρόνια αρκετοί παριστάνουν τους πρόσφυγες για να ξεγελάσουν τις αρχές.  Αυτό και μόνο έχει τεράστια διαφορά από τους Έλληνες του παρελθόντος.

θα το ξαναπώ: Ρατσισμός υπάρχει στο μυαλό για τη συγκεκριμένη λέξη. Τι σημαίνει ρατσισμός: https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A1%CE%B1%CF%84%CF%83%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82  Η λέξη λαθρομετανάστης με κανέναν τρόπο δεν κάνει τις διακρίσεις που παραθέτονται στον ορισμό, δηλαδή σε ανώτερους και κατώτερους. Δεν διακρίνει τους ανθρώπους ούτε ως προς το δέρμα, ούτε εθνικότητα, ούτε θρησκεία, ούτε φύλο, ούτε σεξουαλικότητα, ούτε τίποτα. Κάνει διάκριση ως προς τον τρόπο που κάποιος μπήκε στη χώρα! Αυτό δεν είναι ρατσισμός. Δεν είναι σαν να λέμε σκυλάραπας ή σχιστομάτης. Αν νομίζεις ότι είναι ρατσιστική, τότε και παρόμοιες λέξεις όπως λαθροκυνηγός, λαθρεπιβάτης, κλπ πρέπει να απαγορευτούν.

Η λέξη λαθρομετανάστης δεν σημαίνει μόνο μετανάστες χωρίς χαρτιά (που είναι παράτυποι) αλλά και είτε αποφεύγει την καταγραφή των αρχών είτε προσπαθεί να τις ξεγελάσει.
Δεν θα αραδιάσω άρθρα για να σε κουράσω, απλά βάλε τον εαυτό σου στη θέση των ανθρώπων στη Λέσβο που αποφάσισαν να χρησιμοποιούν τη λέξη αυτή.

[P@sL@S]

Από πότε η λέξη λαθρομετανάστες ει αι ρατσιστική? Δηλώνει την κατάσταση κάποιου προσώπου.
Μην τα βάζουμε όλα στο κομμάτι του ρατσισμού ξαφνικά... Όλοι έχουμε γελάσει με τα ανέκδοτα για τις ξανθιές, με τους Πόντιους π.... Μην πνίγετε στις λέξεις... Ρατσισμός υπάρχει παντού και ανάμεσα μας... Πχ με τις δουλειές.. Είσαι οικοδόμος.. Κρίμα.. Είσαι γιατρός? Ουαουυ..

[fon7]

Το να αραδιάζεις άρθρα δημοσιογράφων δεν τα κάνει και σωστά. Χρησιμοποίησε λίγο την κριτική σου σκέψη.
Για παράδειγμα γράφει ο αλλος για Έλληνες λαθρομετανάστες στην Αμερική για να 'τεκμηριώσει' την άποψή του. Επισημαίνω μια ειδοποιό διαφορά:
οι Έλληνες που πήγαν στην Αμερική δεν προσπαθούσαν να μπουν στη χώρα αποφεύγοντας τις αρχές. Πήγαιναν κατευθείαν με το καράβι στο Έλλις Άιλαντ για να τους καταγράψουν οι αρχές χωρίς να προσπαθήσουν να τους ξεγελάσουν.  Οι Έλληνες ήταν όντως 'παράτυποι' ως μετανάστες. Οι λαθρομετανάστες εδώ (ξαναλέω όχι αυτοί που είναι πραγματικά πρόσφυγες) μπουκάρουν στη χώρα αποφεύγοντας τις αρχές (π.χ. Έβρος, κλπ) ενώ τα τελευταία χρόνια αρκετοί παριστάνουν τους πρόσφυγες για να ξεγελάσουν τις αρχές.  Αυτό και μόνο έχει τεράστια διαφορά από τους Έλληνες του παρελθόντος.

θα το ξαναπώ: Ρατσισμός υπάρχει στο μυαλό για τη συγκεκριμένη λέξη. Τι σημαίνει ρατσισμός: https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A1%CE%B1%CF%84%CF%83%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82  Η λέξη λαθρομετανάστης με κανέναν τρόπο δεν κάνει τις διακρίσεις που παραθέτονται στον ορισμό, δηλαδή σε ανώτερους και κατώτερους. Δεν διακρίνει τους ανθρώπους ούτε ως προς το δέρμα, ούτε εθνικότητα, ούτε θρησκεία, ούτε φύλο, ούτε σεξουαλικότητα, ούτε τίποτα. Κάνει διάκριση ως προς τον τρόπο που κάποιος μπήκε στη χώρα! Αυτό δεν είναι ρατσισμός. Δεν είναι σαν να λέμε σκυλάραπας ή σχιστομάτης. Αν νομίζεις ότι είναι ρατσιστική, τότε και παρόμοιες λέξεις όπως λαθροκυνηγός, λαθρεπιβάτης, κλπ πρέπει να απαγορευτούν.

Η λέξη λαθρομετανάστης δεν σημαίνει μόνο μετανάστες χωρίς χαρτιά (που είναι παράτυποι) αλλά και είτε αποφεύγει την καταγραφή των αρχών είτε προσπαθεί να τις ξεγελάσει.
Δεν θα αραδιάσω άρθρα για να σε κουράσω, απλά βάλε τον εαυτό σου στη θέση των ανθρώπων στη Λέσβο που αποφάσισαν να χρησιμοποιούν τη λέξη αυτή.

Κριτική ικανότητα για όποιον διαβάζει ένα άρθρο.Όπως παραδίπλα έβαλες και εσύ άρθρο.
Τα άρθρα αυτά δείχνουν ότι και οι Έλληνες πέρασαν τα ίδια που περνάνε οι σημερινοί πρόσφυγες και μετανάστες.Οπότε αυτό θα έπρεπε κάποιον να τον προβληματίσει γιατί συμβαίνει και τι κάνουμε σαν άνθρωποι εμείς.
Εξηγεί ότι έχει ανοίξει μια μεγάλη συζήτηση για την λέξη αυτή σε διεθνές επίπεδο.Ότι η λέξη πάει μαζί με την ρητορική μίσους,τον ρατσισμό,την δεξιά και την ακροδεξιά.Οπότε όποιος την χρησιμοποιεί ας περιμένει τις ανάλογες αντιδράσεις.
Στην Λέσβο λες για τους καθηγητές που δεν υπάρχει πρόβλημα γιατί ο κουνιάδος σου κάνει μάθημα σε μετανάστες.Γιατί ξέρω στα σχολεία δεν έχουμε Έλληνες και ξένους.Έχουμε παιδιά.Άραγε τι να λένε σε νέα παιδιά για τον ρατσισμό;;

[fon7]

Από πότε η λέξη λαθρομετανάστες ει αι ρατσιστική? Δηλώνει την κατάσταση κάποιου προσώπου.
Μην τα βάζουμε όλα στο κομμάτι του ρατσισμού ξαφνικά... Όλοι έχουμε γελάσει με τα ανέκδοτα για τις ξανθιές, με τους Πόντιους π.... Μην πνίγετε στις λέξεις... Ρατσισμός υπάρχει παντού και ανάμεσα μας... Πχ με τις δουλειές.. Είσαι οικοδόμος.. Κρίμα.. Είσαι γιατρός? Ουαουυ..

Προφανώς αν διαβάσεις τα παραπάνω υπάρχει θέμα.Όχι μόνο στην Ελλάδα.
Φυσικά ο ρατσισμός μπορεί να βρεθεί παντού στην καθημερινότητα μας.Για αυτό παλεύεις να μην υπάρχει πουθενά.Κανένας άνθρωπος να μην το νιώσει.Παλεύεις να κάνεις τον κόσμο καλύτερο.Θέλει προσπάθεια.

[my8os]

fon, σταμάτα με το whataboutism. Σου μιλώ ξεκάθαρα και επικεντρωμένα για ανθρώπους που μπαίνουν στη χώρα μας κρυφά ή προσπαθούν να ξεγελάσουν τις αρχές παριστάνοντας τους πρόσφυγες. Αυτοί έιναι λαθρομετανάστες. Οι Έλληνες δεν φέρθηκαν έτσι όπου πήγαν μετανάστες. Συγκρίνεις λοιπόν ανόμοια πράγματα.

Αυτό που έχει ανοίξει συζήτηση σε διεθνές επίπεδο είναι ο όρος 'παράνομος μετανάστης' (illegal migrant) και όχι η λέξη 'λαθρομετανάστης' (smuggled migrant), κι αυτό διότι η παρανομία πρέπει να αποδειχθεί πρώτα αν θέλουμε να το αντιμετωπίσουμε νομικά. Η λέξη 'λαθρομετανάστης' δεν υπάρχει σε νομικά κείμενα και γι' αυτό δεν αντιμετωπίζεται νομικά. Κατάλαβες;

Όταν λοιπόν εσύ και οι υπόλοιποι που αντιδρούν στον όρο 'λαθρομετανάστης' καταλάβουν τη διαφορά, τότε ίσως μπορούμε να κουβεντιάσουμε περαιτέρω. Εγώ πάντως το έχω ξεκάθαρο στο μυαλό μου και φυσικά δεν χρησιμοποιώ τη λέξη ρατσιστικά. Εξάλλου δεν είχα καν πάρει πρέφα ότι είχε γίνει ντόρος για αυτή τη λέξη και σε ευχαριστώ για την ενημέρωση.

[fon7]

fon, σταμάτα με το whataboutism. Σου μιλώ ξεκάθαρα και επικεντρωμένα για ανθρώπους που μπαίνουν στη χώρα μας κρυφά ή προσπαθούν να ξεγελάσουν τις αρχές παριστάνοντας τους πρόσφυγες. Αυτοί έιναι λαθρομετανάστες. Οι Έλληνες δεν φέρθηκαν έτσι όπου πήγαν μετανάστες. Συγκρίνεις λοιπόν ανόμοια πράγματα.

Αυτό που έχει ανοίξει συζήτηση σε διεθνές επίπεδο είναι ο όρος 'παράνομος μετανάστης' (illegal migrant) και όχι η λέξη 'λαθρομετανάστης' (smuggled migrant), κι αυτό διότι η παρανομία πρέπει να αποδειχθεί πρώτα αν θέλουμε να το αντιμετωπίσουμε νομικά. Η λέξη 'λαθρομετανάστης' δεν υπάρχει σε νομικά κείμενα και γι' αυτό δεν αντιμετωπίζεται νομικά. Κατάλαβες;

Όταν λοιπόν εσύ και οι υπόλοιποι που αντιδρούν στον όρο 'λαθρομετανάστης' καταλάβουν τη διαφορά, τότε ίσως μπορούμε να κουβεντιάσουμε περαιτέρω. Εγώ πάντως το έχω ξεκάθαρο στο μυαλό μου και φυσικά δεν χρησιμοποιώ τη λέξη ρατσιστικά. Εξάλλου δεν είχα καν πάρει πρέφα ότι είχε γίνει ντόρος για αυτή τη λέξη και σε ευχαριστώ για την ενημέρωση.

Δεν συγκρίνω καθόλου ανόμοια πράγματα.Τα ίδια τράβηξαν και οι Έλληνες και πολλοί ακόμα που πήγαν πρόσφυγες και μετανάστες.Τα παραδείγματα είναι αμέτρητα.Θες τους πόντιους;Θες τους αλβανούς;Θες τους Έλληνες που έφυγαν στα χρόνια της κρίσης;Αμέτρητα παραδείγματα ρατσισμού.
Παράνομος μετανάστης,λαθρομετανάστης.Όλα αυτά που πάνε πακέτο με τον ρατσισμό,την ρητορική του μίσους.Παραπάνω είχες γράψει ότι αναφέρεται και νομικά για να δικαιολογηθεί αν δεν κάνω λάθος.Χρησιμοποίησες και τον Τσίπρα για να το δικαιολογήσει.Γενικά από δικαιολογίες χορτασμένοι είμαστε.
Εσύ άραγε πότε θα καταλάβεις το πρόβλημα που υπάρχει;Μιλάμε για ανθρώπους και όχι για αντικείμενα.Όταν βλέπεις υπάρχει θέμα σε διεθνές επίπεδο,τότε κάπου πρέπει να προβληματιστείς.

[my8os]

Φυσικά και οι Έλληνες αντιμετώπισαν ρατσισμό παρόλο που δεν ήταν λαθρομετανάστες. Φυσικά και είναι αμέτρητα τα παραδείγματα ρατσισμού.
Τι σχέση όμως έχει αυτό με τη λέξη 'λαθρομετανάστης'; Βρες μας μια άλλη λέξη που υποτίθεται δεν προσβάλει αυτούς που μπουκάρουν κρυφά στη χώρα μας. Και δεν μπορείς να τους πεις 'παράτυπους' διότι έτσι εξισώνεις αυτούς που έρχονται με χαρτιά στη χώρα μας και παρουσιάζονται στις αρχές με αυτούς που μπαίνουν κρυφά.

[fon7]

Φυσικά και οι Έλληνες ήταν λαθρομετανάστες.Ακριβώς έτσι τους αντιμετώπισαν.Ακριβώς έτσι τους ανέφερε ο τύπος της εποχής.
Λέξεις μπορούν να βρουν οι ειδικοί και καλύτερα γνώστες από μένα.Εγώ ξέρω τι πάει πακέτο με αυτήν την λέξη.Το σκοτάδι.

[P@sL@S]

Υπάρχει όντως θέμα με τους ανθρώπους που μπαίνουν στην χώρα παράνομα. Αυτοί που έρχονται παράνομα με τις βάρκες το κάνουν για να ξεκινήσει η διαδικασία που έχει θεσπίσει η χώρα για τους μετανάστες. Υπάρχουν και άλλοι, που δεν πιάνονται.

Επίσης πώς είναι δυνατόν να πιστοποιηθεί η ταυτότητα κάποιου χωρίς έγγραφα? Μπορεί με τους μετανάστες να έχουμε εισαγωγή και "μεταναστών". Στην Θράκη πέρισυ νομίζω δεν πιάσαμε κάποιον ο οποίος είχε σχέση με τον ISIS?

Πρέπει να είμαστε πολλοί προσεκτικοί, γιατί εαν αρχίσουν και εδώ τα τυφλά τρομοκρατικά χτυπήματα, δεν νομίζω να είμαστε έτοιμοι να τα διαχειριστούμε όπως πρέπει.

[fon7]

Υπάρχει όντως θέμα με τους ανθρώπους που μπαίνουν στην χώρα παράνομα. Αυτοί που έρχονται παράνομα με τις βάρκες το κάνουν για να ξεκινήσει η διαδικασία που έχει θεσπίσει η χώρα για τους μετανάστες. Υπάρχουν και άλλοι, που δεν πιάνονται.

Επίσης πώς είναι δυνατόν να πιστοποιηθεί η ταυτότητα κάποιου χωρίς έγγραφα? Μπορεί με τους μετανάστες να έχουμε εισαγωγή και "μεταναστών". Στην Θράκη πέρισυ νομίζω δεν πιάσαμε κάποιον ο οποίος είχε σχέση με τον ISIS?

Πρέπει να είμαστε πολλοί προσεκτικοί, γιατί εαν αρχίσουν και εδώ τα τυφλά τρομοκρατικά χτυπήματα, δεν νομίζω να είμαστε έτοιμοι να τα διαχειριστούμε όπως πρέπει.

Οι νόμοι στις Βρυξέλλες από άλλους ψηφίζονται.Τα Δουβλίνα από άλλους.Κυβερνήσεις είναι αυτές που στηρίζουν καθεστώτα και ριζοσπάστες.Οπότε αν θέλεις να φωνάξεις σε κάποιους...
Για αυτό υπάρχουν τόσα κινήματα.

[my8os]

Φυσικά και οι Έλληνες ήταν λαθρομετανάστες.Ακριβώς έτσι τους αντιμετώπισαν.Ακριβώς έτσι τους ανέφερε ο τύπος της εποχής.
Λέξεις μπορούν να βρουν οι ειδικοί και καλύτερα γνώστες από μένα.Εγώ ξέρω τι πάει πακέτο με αυτήν την λέξη.Το σκοτάδι.

Όχι fon7, ΔΕΝ ήταν λαθρομετανάστες. Άλλο τι έγραφε ο τύπος της εποχής. Και σου είπα τη διαφορά: οι Έλληνες δεν προσπάθησαν να ξεγελάσουν τις αρχές και να περάσουν ΚΡΥΦΑ τα σύνορα.
Μη συγκρίνεις λοιπόν ανόμοια πράγματα.

Ίσως έπρεπε να το βάλω στο τόπικ 'αστείοι πολιτικοί' αλλά επειδή μιλούσαμε εδώ για τον όρο "λαθρομετανάστες", πάρτε και μερικές επίσημες δηλώσεις βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ που χρησιμοποίησαν τον όρο αυτόν.
https://www.syriza.gr/article/id/33033/Katastash-lathrometanastwn-sto-forthgo-ploio-%C2%ABRita%C2%BB.html
https://www.syriza.gr/article/id/36768/Ta-kraththria-ths-ntrophs.html

και ένα βίντεο όπου η βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ κα Πούλου αρνείται την ύπαρξή τους. Πραγματικά για γέλια η ευαισθησία για τη λέξη αυτή...

[fon7]

Λαθρομετανάστες ήταν.Σου αρέσει δεν σου αρέσει.Όταν πάει το λαθρομετανάστης δίπλα στο Έλληνας αρχίζουν τα κομπλεξικά,όχι οι Έλληνες ποτέ.Οι καλοί Έλληνες παντού.

Άρθρα του 2007 και του 2008.Τόσο πολύ έψαξες για να φέρεις συριζαίους;Καπάκι ομάδα αναγούλας για να καεί κάθε εγκεφαλικό κύτταρο.Όχι άλλο κάρβουνο.

Επίσης το Τι έγραψε ο ΣΥΡΙΖΑ το 2007 και το 2008 γιατί πρέπει να δεσμεύει την δική μου θέση;Αν ο ΣΥΡΙΖΑ πετάξει μπούρδες γιατί πρέπει να με δεσμεύει εμένα;

Αλήθεια έφερες το νήμα στην επιφάνεια απλά για να φέρεις την ομάδα αναγούλας και να το πας κόντρα νδ-συριζα;;;

ΥΓ:Μην βλέπεις τόσο ομάδα αναγούλας.

[fon7]

Ρατσιστικά στερεότυπα για τους πρώτους Έλληνες μετανάστες

Διάχυτη στη συντηρητική κοινωνία των ΗΠΑ ήταν η άποψη ότι οι Έλληνες είναι ανάξιοι των προγόνων τους. Φτωχοί συγγενείς της δοξασμένης κληρονομιάς. Ανατολίτες, όχι ευρωπαίοι, άξεστοι και αδύναμοι να σηκώσουν το βάρος του κλέους του αρχαίου πολιτισμού.Αν πάρουμε, όμως, τα πράγματα απ’ την αρχή θα δούμε ότι οι άνθρωποι που πήραν τον δρόμο της ξενιτιάς άφηναν πίσω μια πατρίδα που η γη της είχε «ζήσει» την εξευτελιστική ήττα από τους Τούρκους (1897), τον Εθνικό Διχασμό, τους δύο Βαλκανικούς Πολέμους, τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, την αποτυχία της εκστρατείας κατάληψης της Άγκυρας (με συνέπεια τη Μικρασσιατική Καταστροφή) και δύο Χρεοκοπίες (1893 & 1932)…

Την πείνα της περιόδου και την ανάγκη για εργασία εκμεταλλεύτηκαν οι «ευαγγελιστές» της Γης της Επαγγελίας. Άνθρωποι περιέγραφαν με λαμπρούς και γεμάτους μέλι χαρακτηρισμούς τη ζωή στις ΗΠΑ και τον Καναδά (όπως οι δουλέμποροι δείχνουν βίντεο με πισίνες στους «δικούς μας» μετανάστες). «Στο ψωμί τους βάζουν βούτυρο!» έλεγαν στο ξυπόλητο 15χρονο και η οικογένεια αποχωρίζονταν τους άντρες της. Τα ναύλα είτε τα πλήρωναν κανονικά, είτε τα χρωστούσαν στον μεταφορέα με υποθήκη περιουσία τους (σπίτια ή κτήματα). Αν δεν είχαν περιουσία, τότε υπέγραφαν «σύμβαση εκμετάλλευσης» γινόμενοι πια δούλοι υπό ενοικίαση ή πώληση.

Στο ταξίδι τους  κοιμόντουσαν στο κατάστρωμα, είτε στο κουφάρι του πλοίου. Συνωστισμένοι, άπλυτοι επί 30 σχεδόν μέρες ταξίδευαν στη θάλασσα που πολλοί από αυτούς πρώτη φορά έβλεπαν (με αποτέλεσμα πολλούς εμέτους και αρρώστιες).



Φθάνοντας στον κόλπο που στέκει το «νεανικό» τότε Άγαλμα της Ελευθερίας, κοίταζαν και χαιρετούσαν ενεοί τους πελώριους ουρανοξύστες. Η Α’ και Β’ Θέση αποβιβάζονταν για έλεγχο χαρτιών ενώ η Θέση Deck έμπαινε σε πλοιάριο για το… Έλλις Άιλαντ.

Το Έλλις Άιλαντ ήταν το νησί στο οποίο στεγαζόταν οι εγκαταστάσεις υποδοχής των μεταναστών. Ιατρικός έλεγχος. Έλεγχος πολιτικών φρονημάτων. Οι άρρωστοι επέστρεφαν «με το ίδιο εισιτήριο», ενώ το ίδιο γινόταν και σε εκείνους για τους οποίους αντιλαμβάνονταν ότι ήταν θύματα δουλεμπόρου. Οδυρμοί, αυτοκτονίες αλλά και δάκρυα χαράς στα μάτια των Ελλήνων, Ιταλών, Πολωνών κ.ο.κ. μεταναστών.

«Λευκή Γυναίκα εθεάθη με Έλληνα!»

Σοκαριστικός ο τίτλος του άρθρου εφημερίδας της εποχής, όπως μας μεταφέρει ο Έλληνας ομογενής από το Ντιτρόιτ κος Dan Georgakas. Προκαλεί η άποψη ότι στα τέλη του 19ου και στα πρώτα χρόνια του 20ου αιώνα, οι Έλληνες δεν κατατάσσονταν στους «λευκούς»! Θεωρούνταν, όπως προκύπτει απ’ τα δημοσιεύματα και τις μαρτυρίες της περιόδου, Ανατολίτες και μη Ευρωπαίοι. Αυτό μη σας λυπεί διότι την ίδια αντιμετώπιση επιφύλασσαν οι Αμερικάνοι για όλους τους νοτιοευρωπαίους.

Σε πολλές περιοχές επιβάλλονταν οι «κανόνες» που εφήρμοζαν στους αφροαμερικάνους ή αλλιώς τους «νέγρους», όπως επιτιμητικά τους αποκαλούσαν. Στους κινηματογράφους η πλατεία ανήκε στους λευκούς, ενώ ο «γυναικωνίτης» (το πατάρι) στους νέγρους και στους μη λευκούς (Έλληνες, Ιταλούς κ.ο.κ.).

Μα πώς γίνεται; Το δέρμα μας δεν το έβλεπαν; Ο χαρακτηρισμός «λευκός» δεν απευθυνόταν στο δέρμα και το χρώμα του, αλλά στην κοινωνική τάξη- αντίληψη. Οι βορειοευρωπαίοι, για παράδειγμα, θεωρούνταν λευκοί. Το αστείο είναι φορείς της εν λόγω προκατάληψης ήταν οι εξαμερικανισμένοι Ιρλανδοί που είχαν προηγηθεί ως μεταναστευτικό κύμα και είχαν αφομοιωθεί απ’ την Βορειοαμερικανική κοινωνία των ευγενών προτεσταντών. Οι Ιρλανδοί οι οποίοι υπέστησαν την ίδια διάκριση θεωρούμενοι απ’ τους ντόπιους ως «μη λευκοί»! Είναι ακριβώς, όπως στο ρεπορτάζ που ένας Σύριος μιλά για ληστεία που του έκαναν στο μαγαζί του στο κέντρο της Αθήνας και ζητά εδώ και τώρα να φύγουν οι Μπαγκλαντεσιανοί και οι Πακιστανοί!;! Όπως μια φίλη Ρωσίδα που έχει απηυδήσει με τους Αλβανούς κ.ο.κ..



Την απέχθεια αυτή την σημάδεψε το μένος της Κου-Κλουξ-Κλαν (ΚΚΚ), της περίφημης ρατσιστικής οργάνωσης, που έδειξε ιδιαίτερη συμπάθεια πέραν από τους ανθρώπους μαύρου δέρματος και… στους Έλληνες. Πυροβολισμοί, εμπρησμοί και άλλες κορυφώσεις έγραψε η ιστορία αυτής της «σχέσης».

Ο τρόπος διαβίωσης των Ελλήνων ήταν όπως σχεδόν βλέπουμε σήμερα τους μετανάστες στη χώρα μας. Αλλά ακριβώς, όπως και σήμερα, οι μετανάστες θεωρούνταν πηγή μόλυνσης. Κίνδυνος για τη δημόσια υγεία. Εκεί μας κόλλησαν το «filthy Greeks», δηλαδή «βρωμοέλληνες». Η επαίσχυντη συμπεριφορά θωρούνταν σε μαρκίζες εστιατορίων, όταν οι Έλληνες έκαναν τα πρώτα βήματα στην εστίαση, αναγράφοντας «All American. No rats. No Greeeks» (εδώ, σελ. 22). Μετάφραση; «Αμιγές Αμερικάνικο. Όχι ποντίκια. Όχι Έλληνες». Ακριβώς σαν το πιο πρόσφατο «Απαγορεύονται οι Έλληνες και τα σκυλιά!» που λέγεται για τη Γερμανία και το δικό της ρατσισμό.

Σε αυτά προσθέστε και μια έλλειψη διάθεσης από τους Έλληνες να μάθουν Αγγλικά και να ενταχθούν στην κοινωνία «υποδοχής», πράγμα που στηλιτεύονταν από τους Αμερικάνους. Μαζεύονταν μαζί στα καφενεία τους και μιλούσαν πολιτικά μεταξύ τους πίνοντας και τζογάροντας. Πράγματα ασυνήθιστα για τον συντηρητικό Βορειοαμερικάνο.

Στα εργασιακά; Όπως λέει ο καθηγητής κος D. Georgakas, όταν πρωτοσυστάθηκαν εργατικά συνδικάτα στους μύλους της Ουάσινγκτον, οι Έλληνες αποκλείστηκαν απ’ τις κεντρικές οργανώσεις ως μη λευκοί. Έτσι, για να υπερασπιστούν τα συμφέροντά τους σχημάτισαν εργατικό συνδικάτο με τους Τούρκους και τους Αλβανούς μετανάστες.

Οι πόλεμοι του πρώτου μισού του αιώνα σφυρηλάτησαν «σκληρές» καρδιές στους Έλληνες δίνοντας μέσα από το πρίσμα των εχθροπραξιών και απ’ τα στατιστικά που αναφέραμε παραπάνω, την εντύπωση ενός έθνους μιλιταριστών και αμοραλιστών. Όπως οι σύγχρονοι Έλληνες θεωρούν φυλές που έρχονται από περιοχές που οι Αμερικανοί φρόντισαν να εκδημοκρατίσουν, όπως το Αφγανιστάν.

Επιστέφοντας στην εργασιακή συμπεριφορά και οργάνωση οι Έλληνες έδειξαν ένα μεικτό πρόσωπο. Από τη μία πρωτοστάτησαν ή συμμετείχαν σε συνδικάτα και αγώνες, όπως αναπτύσσονται στο βιβλίο  ενός άλλου Dan Georgakas (και εδώ), Έλληνα αναρχικού αυτήν τη φορά.

Από την άλλη, όμως, χρησιμοποιήθηκαν ως απεργοσπάστες όπου η εργοδοσία εύρισκε ανθρώπους που θα ρίσκαραν ώστε να κερδίσουν τα ως προς το ζην. Χαρακτηριστικό ήταν το πογκρόμ που υπέστη η Ελληνική κοινότητα της Νότιας Ομάχα (South Omaha- 1909), πληθυσμού γύρω στους 2.000. Δεν ήταν τα μόνα κρούσματα διωγμών που συνέβησαν εις βάρος των ομοεθνών μας τη δύσκολη εκείνη εποχή. Νιου Χαμσάιρ- 1906, Σικάγο 1907, Γουάιτ Πάιν-1908 κ.α.. Μάλιστα σε ένα συμβάν στην Ουάσινγκτον, Αμερικάνοι έβαλαν Έλληνες σε πλοιάριο και τους είπαν να μην επιστρέψουν γιατί θα πυροβοληθούν…



Τα φθηνά χέρια των Ελλήνων τους έφερναν στις δουλειές και ελέω Μεγάλης Ύφεσης (1929) οι Αμερικάνοι «στενεύονταν» στο καρεκλάκι του σοφρά της ανεργίας. Αλλά κατηγορούσαν τους Έλληνες ότι τους έπαιρναν τις δουλειές στις οποίες την ίδια ώρα οι Αμερικάνοι δεν ήθελαν να εργάζονται θεωρώντας τες κατώτερες και ευτελείς. Όπως δηλαδή, τώρα κατηγορούμε τους μετανάστες για το ότι δεν βρίσκεις δουλειά σε οικοδομή, αλλά ο φραπέ πήγαινε σύννεφο.

Βέβαια, για την εικόνα του μιλιταριστή απεργοσπάστη ευθύνη κυρίαρχη έχουν και τα ΜΜΕ που αναπαρήγαγαν το στερεότυπο την ίδια ώρα που (το «μεικτό» πρόσωπο των Ελλήνων) συμμετείχαν σε διαμαρτυρίες εναντίων εργοδοτών που χρησιμοποιούσαν απεργοσπάστες (βλ. εδώ - σελ. 209 και  εδώ). Καθίσταται σαφές ότι κάθε γενίκευση είναι εξ ορισμού λανθασμένη.

 

Επιστρέφοντας στην South Omaha, η χρήση Ελλήνων ως απεργοσπάστες σε κινητοποίηση των κατοίκων της περιοχής εξόργισε τον κόσμο. Σε μια ένταση που δημιουργήθηκε συνέπεια αντίδρασης των εργαζομένων, ένας αστυνόμος (Εντ Λόουρι) δολοφονείται από Έλληνα απεργοσπάστη (Γιάννης Μουσουρίδης). Τότε ξεσπά λυντσάρισμα σε όποιον Έλληνα κινούνταν στην πόλη και εμπρησμοί των ιδιοκτησιών (κατοικιών και καταστημάτων) των ομοεθνών μας. Λεπτομέρειες μας παρέχει ο Ελληνοαμερικανός καθηγητής John G. Bitzes εδώ για το πως προστατεύτηκαν οι συμμετέχοντες, για την καλή τύχη του Ι. Μουσουρίδη και την… κακή του Νικόλα Τζιμίκα που δολοφονήθηκε μάλλον ως οφθαλμός αντί του οφθαλμού του αστυνόμου.

Τα γεγονότα της South Omaha αναπαρήγαγαν τα μέσα της εποχής με τρόπο που ερέθιζε το ρατσιστικό ένστικτο, τον φόβο και το μίσος (σας θυμίζει τίποτα;) κατά των Ελλήνων. Αποτέλεσμα ήταν πολύ σύντομα να έχουμε προβλήματα πογκρόμ σε άλλες πόλεις των ΗΠΑ, όπως το Κάνσας Σίτυ (Κάνσας) και το Ντέιτον (Οχάιο).

Τι έλεγε ο Τύπος της εποχής; (παράθεση από τον Ιό):

ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΙ. Ξεφυλλίζοντας τις ομογενειακές εφημερίδες της εποχής, διαπιστώνει κανείς ότι τα ρατσιστικά στερεότυπα σε βάρος των ελλήνων μεταναστών αφθονούσαν στις στήλες του αμερικανικού τύπου, με θεματολογία που παρουσιάζει εκπληκτικές αναλογίες με όσα γράφονται κι ακούγονται σήμερα στην Ελλάδα για τους Αλβανούς συμπολίτες μας. Πρώτο και κύριο χαρακτηριστικό που αποδίδεται στους Ελληνες, έτσι γενικά, είναι η υψηλή εγκληματικότητα. Καθρέφτης της σχετικής αρθρογραφίας μπορεί να θεωρηθεί η τακτική στήλη "Ελληνες εν Αμερική" του "Ελληνικού Αστέρος" του Σικάγου, που περιείχε ως επί το πλείστον αναδημοσιεύσεις από τον τοπικό τύπο διάφορων περιοχών: σε σύνολο 149 ειδήσεων που δημοσιεύθηκαν στις 12 πρώτες εβδομάδες του 1909, οι 78 (ποσοστό 52,3%) αφορούσαν πραγματικά εγκληματικά περιστατικά με δράστες Ελληνες μετανάστες ενώ άλλες 16 (10,7 %) ασχολούνταν με παρεμφερείς κατηγορίες που -λανθασμένα ή `φουσκωμένα'- τους απευθύνθηκαν. Ακολουθεί επιλογή από χαρακτηριστικά δημοσιεύματα της εν λόγω στήλης.

ΤΣΑΝΤΑΚΗΔΕΣ. "Η εν Φιλαδελφεία της Πενσυλβανίας συνάδελφος `Ημερολόγιον' γράφει ότι συνελήφθη ο Ελλην Βουζάνης, κατηγορούμενος ότι κατέριψε χαμαί μίαν Αμερικανίδα με τον σκοπόν να της αφαιρέσει τα διαμαντικά και τα πολύτιμα αυτής ενώτια" (15/1/1909).

ΒΙΑΣΤΕΣ ΑΝΗΛΙΚΩΝ. "Επίθεσις Ελληνος κατά μικράς αμερικανίδος. Εν Πουέβλω της πολιτείας Κολοράδου κατά την εκεί συνάδελφον `Chieftain' συνελήφθη ο Ελλην Ιωάννης Σωτηρίου, διότι νύκτα τινά μεθυσμένος ών κατεδίωξε μικράν τίνα Αμερικανίδα. Εις τας φωνάς της παιδίσκης προσέτρεξαν κλητήρες, οίτινες συνέλαβον τον μεθυσμένον ομογενή, όν οδήγησαν εις το κρατητήριον, όπου την επομένην κατεδικάσθη εις πρόστιμον 100.000 δολλαρίων και τα έξοδα παρ' όλας τας διαμαρτυρίας του ότι ουδέν κακόν διεννοείτο και ότι η μικρά Αμερικανίς ωμοίαζε τα μέγιστα προς την εν τη γενετείρα διαμένουσαν αδελφήν του" (5/2/1909).



ΔΟΥΛΕΜΠΟΡΟΙ ΑΝΗΛΙΚΩΝ. "Κατά την εν Μέμφιδι της πολιτείας Τεννεσή συνάδελφον `Scimiter' συνελήφθησαν οι Ελληνες Ηλίας και Νικόλαος Καλαμούζος, κατηγορούμενοι επί παραβάσει του περί μεταναστεύσεως νόμου δια της εισαγωγής ενταύθα Ελληνοπαίδων ανηλίκων, ούς ετοποθέτουν ως υπαλλήλους εις στιλβωτήρια υποδημάτων, λεγόντες και διαβεβαιούντες ενόρκως προ των μεταναστευτικών αρχών ότι οι εισαγόμενοι Ελληνόπαιδες ήσαν συγγενείς των" (19/2/1909).

ΒΡΩΜΙΑΡΗΔΕΣ. "Την φρικώδη κατάστασιν των Ελλήνων αναγιγνώσκομεν εν τη Δέμβερ του Κολοράδου συναδέλφω `Νέα'. Κατά την συνάδελφον ταύτην, ήτις δημοσιεύει εν πλάτει την έκθεσιν του εκεί αστυϊάτρου, 800 Ελληνες ζώσιν υπό τους χειρίστους της υγιεινής και ανθρωπότητος κανόνας. Η αστυνομία εύρε περί τους 25 Ελληνας κοιμωμένους και διαιτωμένους εις έν στενότατον δωμάτιον. Αμέσως η αστυνομία εξεδίωξε τούτους εκείθεν και απελύμανε καταλλήλως το δωμάτιον τούτο, εξ ού ηπειλείτο η υγεία και του περιοίκου πληθυσμού. Ενεκα τούτου η συνάδελφος επιτίθεται δριμύτατα κατά των Ελλήνων, λέγει δ' ότι εκ της ελεεινής τούτων υγιεινής καταστάσεως απειλείται η υγεία όλης της πόλεως" (5/3/1909).

ΑΠΕΡΓΟΣΠΑΣΤΕΣ. "Δεν είνε ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία φορά, καθ' ήν συμβαίνει ομογενείς να εργάζωνται ως ανταπεργοί. Τούτο είνε κάκιστον, διότι όχι μόνον μισητοί μεταξύ των άλλων ανθρώπων γενόμεθα, αλλά ενεργούμεν και καθ' ημών αυτών, ενώ εκ του άλλου άι διάφοροι Αμερικανικαί εταιρείαι μας μεταχειρίζονται ως όργανα, η δε ζωή μας διατρέχει τον έσχατον των κινδύνων" (29/1/1909).

ΣΩΜΑΤΕΜΠΟΡΟΙ. "Ετερον κρούσμα σωματεμπορίας μας έρχεται από την πόλιν Κάνσας της πολιτείας Μιζούρι, κατά την εκεί συνάδελφον `Αστήρ'. Ενεκα τούτων οι επί της μεταναστεύσεως επόπται ήρξαντο σταυροφορίαν κατά των Ελλήνων, ενώ άι Αμερικανικαί εφημερίδες πλάσσουσι διαφόρους φανταστικάς ιστορίας, αίτινες γράφονται επί το τραγικώτερον προς εξερέθισιν των Αμερικανών κατά των Ελλήνων. Το βέβαιον είναι ότι τοιαύτα κρούσματα συμβαίνουσιν, αλλ' είναι όντως πολύ άδικον να μέμφεται ολόκληρος ο Ελληνικός πληθυσμός δια την παρανομίαν δύο ή τριών Ελλήνων ιδιοκτητών στιλβωτηρίων" (1/1/1909).

Φεστιβάλ Τορόντο- Καναδάς

Θέλετε σουβλάκι και πίτες ωραία ψημένες από Καναδούς; Καλωσορίσατε στο Τορόντο του Καναδά. Εδώ κάθε χρόνο και προς τιμήν των Ελλήνων που εκδιώχθηκαν βάναυσα από την πόλη, με εμπρησμούς και απείρου… μίσους σκηνές, πραγματοποιείται κάτι σαν φεστιβάλ με παραδοσιακές Ελληνικές λιχουδιές, όχι τόσο για τον εξευγενισμό των Καναδών αλλά κυρίως ως αντιρατσιστική πρωτοβουλία συμφιλίωσης και ανθρωπισμού.

Τότε, γύρω απ’ το 1918 (λίγο νωρίτερα για την ακρίβεια) ο Εθνικός Διχασμός επηρέασε την εικόνα των Ελλήνων στο εξωτερικό (;!;). Η μη συμμετοχή της Ελλάδας στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο είχε εκληφθεί από τους Καναδούς, εν προκειμένω, ως υπεκφυγή. Την ώρα που Καναδοί στρατιώτες άφηναν τις οικογένειές τους για να πολεμήσουν στο πλευρό της Ανάντ.

Η επιστροφή των στρατιωτών βρήκε τους Έλληνες να έχουν κυριαρχήσει στο εμπόριο και να έχουν διεισδύσει στα οικονομικά του Τορόντο με καταστήματα, εστιατόρια κ.λπ.. Αυτό δεν άρεσε στους βετεράνους που με τα χούγια του πολέμου στο σώμα τους αναζητούσαν ελπίδα στη χώρα τους. Το ποτήρι έσταξε τον Αύγουστο του 1918 όταν βετεράνοι και απλοί πολίτες (γύρω στους 20.000) επιτέθηκαν σε ό,τι υπήρχε ελληνικό και δεν άφησαν εστιατόριο για εστιατόριο. Σχεδόν τέσσερεις μέρες οδομαχίες έλαβαν μέρος με τελικό αποτέλεσμα σωματικές βλάβες Ελλήνων (μεταξύ αυτών γυναίκες και παιδιά) και ανυπολόγιστες υλικές ζημιές.

Αυτά τα γεγονότα είναι, λοιπόν, η αφορμή που το Τορόντο κάθε χρόνο μυρίζει γύρο. Αυτόν τον βίαιο Αύγουστο (Violent August).

Συμπεράσματα:

Σε αυτήν τη μακροσκελή αναφορά προσπαθήσαμε να δώσουμε ένα περίγραμμα τόσο των συμπεριφορών των Ελλήνων μεταναστών όσο και των διακρίσεων τις οποίες υπέστησαν στις αρχές κυρίως του προηγούμενου αιώνα μας.

Ειλικρινή επιθυμία μας ήταν να αντιληφθούμε ότι την εγκληματικότητα δεν πρέπει να την εντοπίζουμε στα Έθνη αλλά στα άτομα. Σε κάθε χρονική στιγμή, όπως είδατε, την εγκληματικότητα την «παράγουν» άλλα κοινωνικά χαρακτηριστικά. Όπως εύστοχα αναφέρει η Έκθεση Wickersham (Τόμος 13, σελ. 69), η συγκέντρωση πολλών αντρών, νέων και χαμηλής καλλιέργειας σε γκετοποιημένες συνθήκες είναι κάποιοι από τους λόγους.

Το αντίδοτο στην αύξηση των πιθανοτήτων παραβατικότητας φέρνει η ισορροπία στη σύνθεση αντρών-γυναικών, η μόρφωση, η εκμάθηση της γλώσσας υποδοχής και άλλες ενέργειες που ωθούν σταδιακά σε αφομοίωση των «ξένων» στη νέα τους πατρίδα.

Η ισορροπία αυτή επέρχεται σταδιακά μετά την Μικρασιατική Καταστροφή όταν άρχισαν περισσότερες Ελληνίδες να περνούν τον Ατλαντικό. Χαρακτηριστική είναι η μείωση της εγκληματικότητας των παιδιών των μεταναστών. Ακόμη πιο μικρή (πάντα σε σχέση με εκείνη των ντόπιων) εκείνη των παιδιών των παιδιών των πρωτο-μετανταστών. Η αφομοίωση εξομαλύνει σχέσεις και συμπεριφορές. Σε σημείο μάλιστα που πολλοί από τους τωρινούς ομογενείς Έλληνες των ΗΠΑ να δυσανασχετούν με την αύξηση της μετανάστευσης στη χώρα του Θείου Σαμ…

Η διάκριση μεταξύ Βορρά-Νότου για τους κατοίκους της Ευρώπης δεν συναντιόταν μόνο στις ΗΠΑ, αλλά και σε άλλες Αγγλοσαξονικές χώρες. Η Αυστραλία, λόγου χάρη, έστειλε απεσταλμένο στην Ευρώπη για να ανακοινώσει τη μείωση των μεταναστών που θα δέχεται από Ελλάδα (και άλλες χώρες του Νότου) και την προτίμηση προς χώρες όπως η Γερμανία (και άλλες χώρες του Βορρά). Στις εφημερίδες της Εθνικής Βιβλιοθήκης θα βρείτε τα σχετικά δημοσιεύματα.

Η αντίληψη του κόσμου για τον «Έλληνα» άλλαξε όταν ειπώθηκε το ΟΧΙ από τον Ελληνικό Λαό ο οποίος χίμηξε στον άνισο αγώνα κατά της Ιταλικής και μετά της Γερμανικής πολεμικής μηχανής. Στον αγώνα της αξιοπρέπειας (και όχι του ρεαλισμού). Τότε και μόνον τότε το να αποκαλείσαι Έλληνας αποτέλεσε στοιχείο αυτοσεβασμού (εδώ 7η παράγραφος πριν το τέλος).

Απαραίτητη φαίνεται, επίσης, να είναι η ύπαρξη μεταναστευτικής πολιτικής (τί είπα τώρα;). Πολιτική που θα κινείται μακριά από τη "χρήση" των μεταναστών για λόγους εντυπωσιασμού και ψηφοθηρίας από πατριδοκάπηλους και Κάλαχαν. "Χρήση" που επιδεινώνει τη ροπή προς το έγκλημα μιας και ο μηδενισμός οδηγεί σε συμπλέγματα που κάποια φορά μπορεί να εκδηλωθούν παραβατικά. Αλλά μια Πολιτική σύμφωνη με τη Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και αποφασιστική (με την καλή την έννοια).

Το συμπέρασμα, λοιπόν, από αυτό το κείμενο είναι ότι το «άθλημα» της καλλιέργειας και της αξιοπρέπειας είναι αυτό που δίνει αυθυπαρξία στη γη τούτη και καμιά εθνοτική ταμπέλα. Δεν είσαι «ψηλός» επειδή είσαι Έλληνας ή Λιθουανός, αλλά επειδή στέκεσαι στη γη ως προσωπικότητα. Δύσκολο αλλά αληθές.
https://tvxs.gr/news/taksidia-sto-xrono/metanastes

Με περισσότερα λινκ εντός.

[fon7]

Έλληνες μετανάστες: 6 μικρές ιστορίες ρατσισμού
Από τη μία πλευρά υπάρχει το μεταναστευτικό, η Αμυγδαλέζα, οι άνθρωποι που έρχονται στην Ελλάδα από το Πακιστάν, το Αφγανιστάν και άλλες χώρες και ο προβληματισμός που συνοδεύει όλες αυτές τις αφίξεις. Ένας προβληματισμός που επικεντρώνεται στο ερώτημα «είναι οι Έλληνες Ρατσιστές;» ή μεταφράζεται σε καμπάνιες κατά του ρατσισμού και τρόπους αντιμετώπισης. Τι συμβαίνει, όμως, στην αντιπέρα όχθη; Από το 2009 και μετά οι νέοι, κυρίως, Έλληνες που έφυγαν στο εξωτερικό ώστε να κάνουν μία νέα αρχή αυξήθηκε σημαντικά. Μόνο το 2012, σύμφωνα με τη Eurostat, ο πληθυσμός της Ελλάδας μειώθηκε κατά 5%, ενώ εκτιμήσεις θέλουν πάνω από 1,4 εκατομμύριο Έλληνες να έχουν εγκαταλείψει τη χώρα μας τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν οι γιατροί. Σύμφωνα με στοιχεία του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών, τα τελευταία έξι χρόνια, έχουν εγκαταλείψει τη χώρα πάνω από 7.340 γιατροί.

Εύλογα θα αναρωτηθεί κανείς, πώς αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι του εξωτερικού, οι γηγενείς πληθυσμοί τους Έλληνες μετανάστες. Ο ρατσισμός έρχεται σε πολλές μορφές και δεν περιλαμβάνει πάντοτε σωματική βία ή ακόμα και έντονα λεκτική βία. Μία περίεργη ματιά, μία κίνηση που κρύβει μέσα της έντονα την έννοια της διάκρισης, πράξεις που δηλώνουν ξενοφοβία, χειρονομίες, όλα βρίσκονται κάτω από τον ίδιο παρονομαστή, το ρατσισμό.

Η HuffPost Greece μίλησε με 6 ανθρώπους που ζουν ή έχουν ζήσει στο εξωτερικό, οι οποίοι μας αφηγήθηκαν τις δικές τους μικρές, ιστορίες ρατσισμού, όπως τις βίωσαν σε Δανία, Ιαπωνία, Γαλλία, Γερμανία και Σουηδία, κάποιοι επειδή ήταν Έλληνες και άλλοι επειδή ήταν, απλά, μετανάστες.

Άγγελος Ανδρέου- Ώρχους, Δανία


Εδώ και μερικούς μήνες έχω εγκατασταθεί στο Ώρχους της Δανίας, λόγω μεταπτυχιακού.

Ζω σε μια από τις εκατοντάδες εστίες του Πανεπιστημίου που υπάρχουν στην πόλη. Στον κοιτώνα τον δικό μου, υπάρχουν 8 διαμερίσματα ανά όροφο και το μόνο που μοιραζόμαστε είναι ένα μεγάλο ψυγείο. Κάποια στιγμή, κάπου τον Οκτώβριο, τα φαγητά από το κοινό ψυγείο άρχισαν να κάνουν φτερά κάθε τόσο, και το πρόβλημα όσο πήγαινε και εντεινόταν. Επειδή κλειδί για την πόρτα του ορόφου μας έχουμε μόνο εμείς οι οχτώ ένοικοι, ήταν λογικό και αναμενόμενο ο «κλέφτης» να ήταν κάποιος από εμάς. Στην πρώτη συνάντηση που έγινε για να δούμε τι ακριβώς γίνεται, ενώ προσπαθούσαν να μην το δείχνουν γιατί έχουμε καλές σχέσεις γενικά, υπήρχε στον αέρα η πεποίθηση ότι μάλλον εγώ ήμουν ο ένοχος. Το μόνο που έχω να πω είναι ότι το στερεότυπο του «φτωχού» Έλληνα καλά κρατεί. Και αυτό γιατί στη δεύτερη συνάντηση ένας εκ των γειτόνων μου, μού το είπε τελικά ευθέως. Είναι λογικό, είπε, να είμαι εγώ ο κλέφτης γιατί «κατανοούν ότι υπάρχει κρίση και ότι μπορεί να μην έχω να φάω, αλλά αυτός δεν είναι λόγος να κλέβω». Όπως είναι φυσικό εξοργίστηκα. Προτίμησα, όμως, να μην απαντήσω και φυσικά δεν άφησα κανέναν να μπει στο διαμέρισμα μου όπως ζητούσε ο τύπος αυτός για να τσεκάρει αν υπάρχουν δικά τους τρόφιμα μέσα. Η «δικαίωση» ήρθε έναν μήνα περίπου μετά όταν έφυγα για διακοπές τα Χριστούγεννα και φυσικά οι κλοπές συνεχίστηκαν. Για να μην τα πολυλογώ, κατά τη διάρκεια των διακοπών είχαν μείνει τρεις ένοικοι όλοι κι όλοι και ο «πανέξυπνος» κλέφτης συνέχιζε να βουτάει πράγματα. Τελικά, ένοχος ήταν μια κοπέλα, η οποία και πιάστηκε επ’ αυτοφώρω λίγες ημέρες μετά την πρωτοχρονιά. Περιττό να πω ότι όλοι, μα όλοι, ήρθαν αμέσως και μου ζήτησαν συγγνώμη και καταλήξαμε να με κερνάνε μπύρες σε Friday Bar το ίδιο βράδυ.

Ελίνα Ζαχαριάδη- Τόκιο, Ιαπωνία


Τι να πρωτοπείς για μια μακρινή χώρα σαν την Ιαπωνία; Ξεκινάς με μία πολύωρη πτήση Λονδίνο-Τόκιο, συνεχίζεις με μία άφιξη στο λιλιπούτειο σπίτι σου και τελειώνεις με την πρώτη ημέρα στη δουλειά που είναι επί της ουσίας και η πρώτη κανονική ημέρα της νέας σου ζωής. Σκληρό ωράριο, υψηλός μισθός, θεαματική νυχτερινή ζωή, εξαιρετική κουζίνα, μοντερνισμός, παράδοση, ήθη και έθιμα που επιζούν και ενστερνίζονται από την πλειοψηφία των ξένων χάρη στη μοναδικότητά τους. Μέσα στο καζάνι αυτό, αναπολώντας το παρελθόν, ρατσισμό στην μορφή που παρατηρώ στην Ελλάδα δεν βίωσα. Ποτέ μου δεν είδα βία σε αυτή την μεγαλούπολη όπου δεν υπάρχουν «γκετοποιημένες» γειτονιές και η εγκληματικότητα παραμένει σε χαμηλά επίπεδα. Θυμάμαι παρόλα αυτά, δύο περιστατικά που μου απέδειξαν για ακόμη μία φορά πως η ξενοφοβία υπάρχει και θα υπάρχει πάντοτε και παντού. Η πρώτη φορά ήταν όταν γνώρισα έναν Ιάπωνα ο οποίος με χαρά έσφιξε το χέρι μιας καλοντυμένης, περιποιημένης κοπέλας με αξιοσέβαστη δουλειά και χαμήλωσε το βλέμμα όταν του ανακοίνωσα ότι είμαι Ελληνίδα. Η δεύτερη φορά ήταν στο μετρό όπου η Βρετανίδα φίλη μου είχε κάτσει δίπλα μου, σταυροπόδι. Ένας ηλικιωμένος Ιάπωνας σηκώθηκε και χτυπώντας με οργή το πόδι της, μας κοίταξε, λέγοντας πως στην Ιαπωνία, κανείς δεν κάθεται σταυροπόδι στο βαγόνι. Το περίεργο συναίσθημα που μου δημιούργησαν τα δύο αυτά γεγονότα με έκανε εμπειρικά να καταλάβω την διαφορετική αντιμετώπιση που υπάρχει όταν η χώρα από την οποία προέρχεσαι δεν ανήκει στους γίγαντες της παγκόσμιας οικονομίας. Και δεύτερον, κατά πόσον η απόλυτη προσαρμογή στις κοινωνικές δομές ή συνήθειες μιας χώρας πρέπει να είναι προϋπόθεση για να νιώσει ένας ξένος αποδεκτός σε έναν τόπο. Προς απάντηση στον εαυτό μου, ο μέσος άνθρωπος δεν προκαλεί, αλλά προκαλείται. Όσο για τα περί οικονομίας, τολμώ να πω ότι για τους πολίτες του κόσμου, η οικονομία είναι παγκόσμια, χωρίς ταυτότητα.

Μάκης Κονδυλόπουλος- Μόναχο, Γερμανία


Μάρτιος 2012, παίρνω την γυναίκα μου από το χέρι και με πολύ φόβο και πόνο στην καρδιά αφήνω την Ελλάδα, την οικογένεια και τους φίλους μου πίσω. Δεν άντεχα να με κατακρίνουν που έμεινα χωρίς δουλειά «ολόκληρος άντρας». Δεν μπορούσα να σκεφτώ ούτε λεπτό ότι θα αναγκαζόμουν να δανειστώ χρήματα από γνωστούς και φίλους ή να μείνω πάλι σαν έφηβος με τους γονείς μου. Μπορεί να ακουστεί περίεργο, αλλά οι πρώτες ρατσιστικές συμπεριφορές που αντιμετώπισα έντονα όταν ήρθα στην Γερμανία ήταν από Έλληνες! Ναι, οι συμπατριώτες που υποτίθεται ότι θέλουν να βοηθούν τους Έλληνες που φτάνουν στη Γερμανία κατάφεραν να με κάνουν να νιώθω ένα τίποτα. Μη γνωρίζοντας τη γλώσσα και έχοντας σχεδόν μηδενική εμπειρία από εστιατόρια, μου συμπεριφέρονταν σαν σκυλί. Φώναζαν, απαιτούσαν να μάθεις οτιδήποτε είχε σχέση με τη δουλειά κι αν δεν τα κατάφερνες, σειρά είχαν οι προσβολές. Βλέπεις είχαν στο μυαλό τους ότι μπορούν να σε εκμεταλλεύονται εφόσον δεν έχεις ούτε που να μείνεις, ούτε που να δουλέψεις πέρα από το ελληνικό μαγαζί. Μέναμε σε ένα δωμάτιο 25τμ, κάτω από άθλιες συνθήκες υγιεινής και αναγκαζόμασταν να τρώμε αυτά που μας επέτρεπε το αφεντικό. Ήταν ένας Γολγοθάς που μετά από ένα εξάμηνο κατάφερα να ξεπεράσω, αλλά ο ρατσισμός ήρθε και πάλι, αυτή τη φορά από τους Γερμανούς αλλά και τους υπόλοιπους μετανάστες που ήθελαν να μειώσουν την αξιοπρέπεια και την ηθική μου. Ακόμα και σήμερα, 3 χρόνια μετά, νιώθω έρμαιο του ρατσισμού. Καθημερινά στη δουλειά ακούω υβριστικά σχόλια για την καταγωγή μου. Δεν δίνω, πλέον, σημασία σε όλα αυτά τα σχόλια αν και νιώθω μέσα μου απίστευτη οργή και θυμό. Έχοντας ζήσει στο πετσί μου τον ρατσισμό, έχω μάθει να σέβομαι το συνάνθρωπό μου, όποια κι αν είναι η καταγωγή μου, όποιο κουσούρι κι αν έχει, όποια γλώσσα κι αν μιλάει.

Αρζίνα Βαρούχα- Παρίσι, Γαλλία


Στις 4 Οκτωβρίου 2004, ήταν η ημέρα που μου άλλαξε η ζωή μου, αφού μετακόμισα στο Παρίσι και 11 χρόνια μετά βρίσκομαι ακόμα εδώ. Λατρεύω τη Γαλλία, το Παρίσι και τον πληθυσμό που βρίσκεται εδώ, αλλά φτάνοντας σε μία πόλη ως ξένη έζησα πολλές στιγμές μοναξιάς μέσα στην ελληνική μου μοναδικότητα. Τα περιστατικά που ένιωσα ότι ως Ελληνίδα με αντιμετώπιζαν διαφορετικά δεν ήταν μεγάλα και πομπώδη, αλλά πολλά μικρά και καθημερινά. Τα δύο πρώτα χρόνια της διαμονής μου σπούδαζα σε ένα περιφερειακό πανεπιστήμιο, όπου για όλους ήμουν η «Ελληνίδα» και για τους πολύ φίλους η «φέτα». Δεν ξέρω επίσης για ποιο λόγο υπήρχε το κλισέ που όριζε τον αδερφό μου να είναι ομοφυλόφιλος και να με ρωτούν συχνά γι' αυτό. Μία λάθος χρήση λέξης που τόνιζε ότι δεν ήμουν Γαλλίδα, όπως το ότι είπα ένα απόγευμα «bonjour» (καλημέρα) αντί για «bonsoir» (καλησπέρα) που υποχρεώνει το savoir vivre, είχε ως αντίδραση τον περιφρονητικό τόνο των σερβιτόρων, αλλά και των γύρω μου. Το κερασάκι στην τούρτα ήρθε όταν επιχείρησα να δώσω γαλλική υπηκοότητα στο αυτοκίνητό μου και η γαλλική εταιρεία δεν μπορούσε να αναγνωρίσει τα χαρτιά που έφερνα από την αντίστοιχη εταιρεία, επειδή ήταν ελληνική!

Δήμητρα Χαλκιά- Στοκχόλμη, Σουηδία

Βρίσκομαι γύρω στον 1,5 μήνα στη Στοκχόλμη, όπου πήγα για να ζήσω μαζί με τον σύντροφό μου που είναι Σουηδός. Το περιστατικό που μου συνέβη ήταν δυσάρεστο και πραγματικά δεν μου έχει ξανασυμβεί τίποτε αντίστοιχο ούτε στο Λονδίνο που έχω σπουδάσει και ζήσει, ούτε σε ταξίδια μου στην Ευρώπη και Αμερική. Ήταν η πρώτη φορά που κατάλαβα πραγματικά το θυμό που σου προκαλεί ο ρατσισμός και πως μπορείς να νιώσεις αδικημένος χωρίς να έχεις προκαλέσει στο παραμικρό. Καθόμουν, λοιπόν, σε μία θέση στο βαγόνι του μετρό όταν μπήκαν μέσα δύο μεσήλικοι άντρες και κάθισαν ο ένας απέναντί μου και ο άλλος δίπλα μου. Ξαφνικά, αυτός που καθόταν δίπλα μου, χτύπησε δυνατά με το χέρι του την μπότα μου και μου είπε να μαζέψω το πόδι μου, το οποίο ήταν προς τη μεριά τους, αλλά δεν ξεπερνούσε το νοητό χώρο της θέσης μου και σε καμία περίπτωση δεν τον ενοχλούσε, και μου είπε να το μαζέψω. Ενώ κατάλαβα τι μου είπε στα σουηδικά, έκανα ότι δεν κατάλαβα και τον ρώτησα στα αγγλικά τι είπε για να ακούσω εκείνον που ήταν μαζί του να σχολιάζει στα γερμανικά «Τι περιμένεις, αφού ο τερματικός σταθμός είναι η Hagsätra». Να σημειώσω ότι οι τελευταίοι τρεις σταθμοί της γραμμής μετρό που βρισκόμουν και τερματικός είναι η Hagsätra θεωρούνται «γκέτο» και πολλοί δεν μιλούν σουηδικά εκεί. Εκεί η πλειονότητα των κατοίκων είναι σκουρόχρωμοι, άραβες, Σύριοι, Κούρδοι, Ιρακινοί και Σομαλοί και, μάλλον, λόγω του σκούρου χρώματος που έχω στο δέρμα, στα μαλλιά και τα μάτια μου και λόγω άγνοιας σουηδικών θα θεώρησαν ότι είμαι κι εγώ ίδιας εθνικότητας. Πληροφοριακά αναφέρω ότι η Σουηδία είναι μία χώρα που έχει συντριπτικά περισσότερους μετανάστες από οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή χώρα, τα τελευταία δύο χρόνια και στην οποία το ρατσιστικό νεοναζί κόμμα «Sverige Demokraterna», ήταν τρίτο στις φετινές εκλογές.

Δήμητρα Κεραμιδά- Μόναχο, Γερμανία


Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορώ να περιγράψω τα πρώτα συναισθήματα της μετανάστευσης. Μοιάζει με έναν απανωτό βιασμό, όταν μέσα σε δύο μήνες αναγκάζεσαι έτσι ξαφνικά να αφήσεις την οικογένειά σου και τη χώρα σου γιατί, απλά, θέλησαν να σε πετάξουν μία μέρα από τη δουλειά. Εγώ, αρχικά, βρέθηκα 3 χρόνια πριν και έχοντας ως μόνιμο στήριγμά μου τον τότε αρραβωνιαστικό μου, και νυν άντρα μου, εσώκλειστη σε ένα ελληνικό εστιατόριο στο Ντίσελντορφ στην Γερμανία. Μετά από 10 μέρες μας έδιωξαν κακήν κακώς και πήγαμε στο Μόναχο, όπου κάναμε υπεράνθρωπες προσπάθειες για να επιβιώσουμε, να ξεπεράσουμε τη στεναχώρια της απόστασης και, φυσικά, να βρούμε δουλειά. Και είναι πολύ δύσκολο να είσαι μετανάστης, να μην ξέρεις γερμανικά και να ψάχνεις για σπίτι και δουλειά! Εγώ το πάλεψα μόνη μου να μάθω τη γλώσσα γιατί, αν και μιλάω άπταιστα αγγλικά, μου έλεγαν «δεν μιλάμε αγγλικά εδώ». Ακόμα και τώρα με κοιτούν σαν να είμαι εξωγήινη όταν μιλάω γερμανικά. Συνήθως αντιμετωπίζω ρατσισμό επειδή είμαι μετανάστης και όχι επειδή είμαι Ελληνίδα, αν και έχω συναντήσει και τέτοια περιστατικά. Στη δουλειά έχω ακούσει διάφορα όπως ότι οι Έλληνες είμαστε σπάταλοι, χαραμοφάηδες και ότι παρά την οικονομική μας κατάσταση είμαστε απαιτητικοί και αναζητάμε το εύκολο χρήμα. Με εξοργίζει να ακούω τέτοια σχόλια, ειδικά όταν έχω ταλαιπωρηθεί τόσο πολύ να ορθοποδήσω. Με θυμώνει αφάνταστα που αναγκάστηκα να έρθω στην χώρα που αν και μας χρωστάει και τώρα μας ζητάει κι από πάνω, αλλά πιο πολύ θυμώνω που υπήρξα κι εγώ ρατσίστρια στη χώρα μου, αν και δεν το εκδήλωνα, το ένιωθα. Γι' αυτό το λόγο, είναι σημαντικό να σκεφτόμαστε ότι όλοι οι άνθρωποι είμαστε ίσοι και έχουμε όλοι δικαίωμα στη ζωή. Ειδικά τώρα που ετοιμάζομαι να γεννήσω σε μερικούς μήνες, αγχώνομαι αφάνταστα στα το ρατσισμό που ενδεχομένως να αντιμετωπίσει στη γέννα και φοβάμαι για το μέλλον του παιδιού μου. Φοβάμαι μήπως βιώσει αργότερα οποιοδήποτε είδος ρατσισμού.

Την Παγκόσμια ημέρα κατά του ρατσισμού, η HuffPost Greece συμμετέχει στην ενέργεια της 24 Media, που φιλοξενεί το Oneman
https://www.huffingtonpost.gr/entry/koinwnia-ellines-metanastes-ratsismos_gr_6909784

[fon7]

Γκασταρμπάιτερ: Οι Έλληνες μετανάστες μιλούν για τον ρατσισμό

Όταν οι Έλληνες στην αρχή του περασμένου αιώνα έφταναν στην Αμερική, οι τοπικές αρχές τους έβαζαν σε καραντίνα και τους υπέβαλαν σε εξονυχιστικές ιατρικές εξετάσεις και ανακρίσεις. Όσοι κατάφερναν να περάσουν τις εξετάσεις προσλαμβάνονταν με χαμηλότατους μισθούς σε ανθυγιεινές δουλειές που δεν έκαναν οι Αμερικανοί. Το παρατσούκλι που τους είχαν δώσει τότε ήταν το «βρωμοέλληνες». Η ιστορία έκανε τον κύκλο της και επανελήφθη τη δεκαετία του 1960, όταν οι γκάσταρμπάιτερ, οι «φιλοξενούμενοι εργάτες» δηλαδή που επάνδρωσαν την ερημωμένη από εργατικό δυναμικό Γερμανία, ήρθαν πολλές φορές αντιμέτωποι με ρατσιστικά σχόλια και συμπεριφορές.

«Οι Γερμανοί ήταν λίγο σκληροί. Ήθελαν να δείξουν ότι ήμαστε ξένοι... Δεν μας υπολογίζανε όπως τους ομοεθνείς τους, ή όπως άλλους λαούς - δηλαδή τους Ιταλούς ή τους Βέλγους που ήταν και στην ΕΟΚ».
Βασίλης Πλουμής – μετανάστης 1ης γενιάς

«Οι Γερμανοί δεν μας βλέπανε ευχαρίστως τα χρόνια εκείνα. Όταν τύχαινε να φάμε φακή, η φακή μας πάντα έχει σκόρδο μέσα- ε, κι επειδή αυτοί δεν τρώγανε σκόρδο τότε καθόλου, όταν τύχαινε μες το τραμ να μιλήσουμε, μύριζε να πούμε αυτό το πράγμα και πολλές φορές ακούσαμε τη λέξη αυτή «ντι σβάινε», τα γουρούνια!».
Εύα Βαλασιάδου – μετανάστρια 1ης γενιάς

«Σου έλεγαν, παραδείγματος χάριν, άμα θύμωναν -μάλωνες ξέρω εγώ για ψιλοπράγματα ας πούμε- σου έλεγαν ““ausländer”, δηλαδή εσύ ξένε. Έλεγαν τη λέξη ξένε σαν να ήτανε βρισιά. Να με λέει ξένο και να με βρίζει; Ξένος δεν είναι μια λέξη που ανταποκρίνεται σε βρισιά, έτσι δεν είναι;».
Χαράλαμπος Ζαμάνης – μετανάστης 1ης γενιάς

«Η λέξη “ausländer” κάπως σε πληγώνει. “Αusländer” είναι ο ξένος. Έχει την έννοια ξένος αλλά έχει και την έννοια ότι εσύ είσαι κάτι άλλο, δεν είσαι όπως εγώ. Και είναι υποτιμητικό αυτό, γιατί κάπου εμείς, ή Έλληνας είναι αυτός ή Τούρκος είναι ή Γιουγκοσλάβος ή ό,τι φυλή και να ‘ναι, δουλέψαμε σ’ αυτό το κράτος για να είναι η Γερμανία εκεί που είναι σήμερα και δούλεψαμε σκληρά. Όλες τις βρώμικες δουλειές τις κάνανε οι ξένοι. Οι ξένοι τις κάνανε!».
Νίκος Χανιάς – μετανάστης 1ης γενιάς

«Βιώσαμε την ξενιτιά , γιατί όταν ζεις σε μια ξένη χώρα που δηλαδή δεν σε δέχεται σαν να είσαι πολίτης Γερμανός , το νιώθεις αυτό το πράγμα, όπου και να πας νιώθεις ότι είσαι ξένος. Την νιώσαμε αυτή την ξενιτιά , αλλά τώρα , μετά από 50 χρόνια, αφού βλέπουμε ότι τα παιδιά μας μένουνε εδώ, τα εγγόνια μας , εμείς μετά από τόσα χρόνια συνηθίσαμε, ε τώρα πλέον δεν νιώθουμε ξενιτιά την Γερμανία , γιατί μας πρόσφερε και πολλά πράγματα, γιατί ήρθαμε από το τίποτε και γίναμε ας πούμε ζήσαμε μια καλή ζωή. Τα πρώτα χρόνια ήταν δύσκολα, μετά όμως ζήσαμε καλά».
Ελένη Τσακμάκη – μετανάστρια 1ης γενιάς

«Τον ρατσισμό τον ένιωσα εγώ πιο πολύ στα παιδικά μου χρόνια και ήταν ίσως κάπως πιο ήπιος ρατσισμός. Της καθημερινότητας, θα έλεγα, ο ρατσισμός, ο οποίος δεν είναι καθ’αυτού σκληρός, όπως τον φανταζόμαστε, αλλά με τον καιρό βέβαια σου δείχνει ότι είσαι ένα ξένο στοιχείο. Στην καθημερινότητα νιώθαμε ότι ήμασταν ξένοι και μας το δείχνανε κατά κάποιο τρόπο. Πάντα ήμασταν οι ξένοι. Από εκεί και πέρα, εξαρτάται από τον εαυτό μας το τι ευκαιρίες και επιτυχίες θα είχαμε. Αλλά πάντα, απ’ ο,τι θυμάμαι από μικρός, ήμασταν ή ο Έλληνας ή ο Ιταλός ή ο Ισπανός».
Γιάννης Βατάλης – μετανάστης 2ης γενιάς

«Οι Γερμανοί ανάλογα με με την οικονομική κατάσταση στη Γερμανία ψάχνουν πάντα να βρούνε έναν αποδιοπομπαίο τράγο, για να βγάλουν όλα τους τα κλισέ και τους φόβους τους. Οι πρώτοι αποδιοπομπαίοι τράγοι ήτανε οι Ιταλοί, οι Σισιλιάνοι ιδιαίτερα, τους οποίους λέγανε μαχαιροβγάλτες και τους οποίους κατηγορούσανε πάρα πολύ. Οι Έλληνες γλιτώσανε από τη θέση αυτή του αποδιοπομπαίου τράγου, γιατί μετά από τους Ιταλούς ήρθανε οι Τούρκοι».
Ελένη Τορόση – μετανάστευσε στη Γερμανία την περίοδο της Χούντας ζητώντας πολιτικό άσυλο

«Ρατσιστικές τάσεις υπάρχουν παντού. Και στην Γερμανία και στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες. Σε γενικές γραμμές όπως είπα και προηγουμένως δεν είχαμε γενικότερες περιπτώσεις με Έλληνες. Είχαμε όμως μια συγκεκριμένη περίπτωση πριν από 10 όταν ένας σχετικά νεαρός συμπατριώτης μας, δέχτηκε επίθεση από νεοναζί οι οποίοι των ξυλοκόπησαν και τον τραυμάτισαν σοβαρά»
Ασημάκης Χατζηνικολάου – μετανάστευσε στη Γερμανία για να σπουδάσει

Ο ρατσισμός φαίνεται να έσπειρε και «εντός έδρας» διχόνοια όμως...
«Κυκλοφορούσαν εκείνα τα απαίσια ανέκδοτα εναντίον μας για τον τρόπο, με τον οποίο οδηγούν οι ‘Λαζογερμανοί’ από την Γερμανία, για τον τρόπο που συμπεριφέρονται, υπήρχε δηλαδή ένας ρατσισμός που υπόβοσκε στην ελληνική κοινωνία και ο οποίος εκδηλωνόταν μ’ αυτόν τον τρόπο. Αν ήταν τώρα ο φθόνος απέναντι σε εμάς δεν ξέρω… Πάντως υπήρχανε και τέτοιου είδους προβλήματα, τα οποία στην πορεία ξεπεράστηκαν και φαντάζομαι στην εποχή μας αυτή δεν παίζουν πλέον κανένα ουσιαστικό ρόλο, αν και σποραδικά ακούει κανείς πάλι αυτούς τους χαρακτηρισμούς».
Θεόδωρος Γαβράς – μετανάστης 1ης γενιάς

Το νόμισμα δεν έχει μία μόνο όψη. Πολλοί είναι οι Έλληνες μετανάστες που έχουν να διηγηθούν καλές αναμνήσεις σχετικά με τον τρόπο που η γερμανική κοινωνία τους υποδέχτηκε.
«Είχαμε φίλους Γερμανούς, είχαμε οικογένειες που ερχόταν στο σπίτι με τα παιδιά. Πηγαίναμε στα σπίτια τους, ερχόταν στα σπίτια μας… Τα πηγαίναμε καλά. Ρατσισμό, μόνο τα παιδιά μου στο σχολείο αντιμετώπισαν. Όταν πήγαιναν σχολείο, ο γιος μου επειδή ήταν μελαχρινός, τον θεωρούσαν ξένο… Τούρκο μάλιστα. Τους Τούρκους δε τους χωνεύανε. Έλεγαν ότι μυρίζουν σκόρδο. Η κόρη μου όμως πήγαινε και τον βοηθούσε. Μάλωνε με τα παιδιά που τον πειράζανε γιατί εκείνη δεν φαινόταν ότι είναι ξένη και νόμιζαν ότι ήταν Γερμανίδα».
Ευαγγελία Βατάλη – μετανάστρια 1ης γενιάς

«Μέναμε με μια γερμανίδα κυρία, τα πρώτα χρόνια, η οποία είχε γίνει η γιαγιά μου, ας το πω έτσι… Με έπαιρνε μαζί της βόλτες, μου μάθαινε γερμανικά, μαγείρευε, έτρωγα κάθε μεσημέρι μαζί της, με βοηθούσε στο σχολείο και όλα αυτά βοήθησαν βέβαια στο να ενσωματωθώ πάρα πολύ γρήγορα. Ήταν ένας άνθρωπος που διέφερε από τους άλλους. Σίγουρα είχε πιέσεις από τους γειτόνους της, υπήρχε και κριτική, γιατί η Εμιλία νοικιάζει το σπίτι της σε ξένους, αλλά παρόλα αυτά, αυτή έλεγε ότι, όχι δε με ενδιαφέρει… Είχε πει ότι αρχή μου είναι να δεχθώ τον ξένο, πολύ απλά».
Άννα Κοκτσίδου – μετανάστρια 2ης γενιάς

«Είχαμε έναν Έλληνα κηπουρό και είχε οικογένεια, η οποία ερχόταν συχνά να μας επισκεφτεί. Είχε μια κόρη, τη Μαρία, με την οποία έπαιζα στον κήπο. Μετά έρχονταν το Πάσχα και όχι μόνο το Πάσχα, γιορτάζαμε και τα Χριστούγεννα από κοινού».
Gabrielle Scheidt – κόρη εργοστασιάρχη που απασχολούσε Έλληνες εργάτες

«Εγώ δεν ήμουν και μαυρομάλλης… είμαι ξανθός. Οπότε δεν έδινα στόχο του ξένου εργάτη. Μιλούσα γερμανικά, η συμπεριφορά μου ήταν προσαρμοσμένη στη δική τους, οπότε δεν είχα ποτέ πρόβλημα. Δεν συνάντησα εγώ ρατσισμό».
Σάββας Σεμερτζίδης – μετανάστευσε στη Γερμανία για να σπουδάσει

 

«Οι Γερμανοί μας φερθήκαν άψογα. Όχι μόνο σε εμάς. Σε όλους τους ξένους. Αλλά δεν είναι ένας λαός που τόσο εύκολα να κάνει παρέα με τον ξένο. Έτσι έχουνε τη δική τους κουλτούρα… Είναι πιο κλειστοί αλλά αυτό δε θα πει ότι δεν είναι καλοί άνθρωποι».
Μιχάλης Χατζηκυριακίδης – μετανάστης 1ης γενιάς

Εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζει και ο τρόπος με τον οποίο οι Έλληνες που ήταν κάποτε οι μετανάστες σχολιάζουν τη μετανάστευση όχι από την Ελλάδα προς το εξωτερικό, αλλά από το εξωτερικό προς την Ελλάδα αυτή τη φορά.
«Η φοβία, κατά τη γνώμη μου, παράγεται μέσα από τις δυσκολίες, που έχει ο ελληνικός λαός. Γιατί; Γιατί εγώ δεν έχω δουλειά σαν Έλληνας στην Ελλάδα και ο ξένος που έχει έρθει, όπως μας βλέπανε φυσικά και οι Γερμανοί εδώ πέρα εμάς, κι ο ξένος που έχει έρθει έχει δουλειά, εκεί κάπως έτσι δημιουργείται αυτή η φοβία».
Νίκος Χανιάς, μετανάστης 1ης γενιάς

«Εγώ πιστεύω ότι εμείς τους αντιμετωπίζουμε χειρότερα τους μετανάστες. Χειρότερα. Και θέλουμε να τους εκμεταλλευτούμε και καμιά φορά. Λοιπόν, όταν τον αλλοδαπό εδώ που τον βάζεις στη χειρότερη δουλειά και δεν είναι και καν ασφαλισμένος, πληρώνει μια αγροτική ασφάλεια εδώ σε κάποιον που έχει μερικά χωράφια για να πάρει την παραμονή του να ζήσει, τι κάνεις; Και τον κυνηγάνε και τον βρίζουνε και από πάνω. Αυτά τα βλέπω ακόμη και σήμερα στη μικρή κοινωνία στο χωριό μας. Αλλά αναρωτιέται κανείς όμως: αυτός ήρθε να βγάλει το ψωμί του εδώ πέρα. Τις δουλειές που παίρνει και κάνει μπορούσε να τις κάνει και ένας Έλληνας. Γιατί όμως δεν τις κάνει; Εγώ νομίζω εδώ οι ξένοι μετανάστες είναι σε μειονεκτικότεροι θέση από ότι ήμασταν εμείς στη Γερμανία».
Παντελής Βατάλης – μετανάστης 1ης γενιάς

«Εμείς τότες τουλάχιστον, η γενιά η δική μου και η μετέπειτα που πήγαμε, πηγαίναμε νόμιμα, με συμβάσεις, είχαμε χώρο που θα πάμε, που θα κοιμηθούμε, που θα δουλέψουμε. Εδώ είναι εντελώς διαφορετικά».
Μιχάλης Χατζηκυριακίδης, μετανάστης 1ης γενιάς

«Εμείς μόλις πήγαμε στη Γερμανία βρήκαμε σπίτια, βρήκαμε δουλειά... Αυτοί οι καημένοι εδώ ήρθανε ούτε σπίτια, ούτε δουλειά… Πώς ήμασταν εμείς όπως αυτοί; Όχι. Εμείς περνούσαμε καλά, δουλεύαμε και είχαμε λεφτά. Στέλναμε και στα παιδιά μας και εμείς τρώγαμε και χτίζαμε. Αυτοί οι καημένοι τι κάνουν; Τίποτα. Στους δρόμους. Τους λυπάμαι, γιατί κρίμα είναι. Ψυχή έχουν».
Σωτηρία Αθανασιάδου – μετανάστρια 1ης γενιάς

«Πήρα για 2-3 μέρες να καθαρίσουν το οικόπεδο μου δύο Αλβανούς, τους οποίους εγώ τους ήξερα και ρώτησα τους συγχωριανούς μου πόσα παίρνει ο Έλληνας την ημέρα -ήταν 4.000-5.000 δρχ τότε αν θυμάμαι καλά - λέω όσα παίρνετε εσείς θα πάρουν και αυτοί. Και μου λένε ‘θα μας χαλάσεις την πιάτσα. Να δώσεις λιγότερα’. Λέω, ‘δεν ντρεπόσαστε; Όλοι από εσάς έχετε κάνει εργάτες στη Γερμανία και κάνατε παράπονα ότι οι Γερμανοί σας φερόντουσαν άσχημα και συμπεριφέρεστε σε αυτούς τους ανθρώπους, οι οποίοι είναι εδώ γιατί πεινάνε με αυτόν τον τρόπο;’ Εγώ αυτό το λέω ρατσισμό. Στην Ελλάδα έχουμε και αυτή την υπεροψία σαν Έλληνες, αν δεν είναι κάποιος Ευρωπαίος τον θεωρούμε σαν υπανάπτυκτο, δεν τους θεωρούμε ανθρώπους πρώτης κατηγορίας».
Σάββας Σεμερτζίδης – μετανάστευσε στη Γερμανία για να σπουδάσει

«Θα το ευχόμουν για την ελληνική κοινωνία, να σταματήσει πλέον αυτή η αντίληψη ότι για όλα τα δεινά φταίει ο ξένος και ότι όλοι εμείς είμαστε τα καλά παιδιά. Και εμείς έχουμε καλούς και κακούς και από τους άλλους υπάρχουν καλοί και κακοί, όλοι έχουμε δικαίωμα στη ζωή επαναλαμβάνω και θα πρέπει με κάποια νηφαλιότητα να αντιμετωπίζουμε αυτά τα ζητήματα κι όχι έτσι απολίτικα και αβασάνιστα να δώσουμε χαρακτηρισμούς που μόνο τον άνθρωπο πληγώνουν και δημιουργούν εχθρότητες που δεν είναι ανάγκη να της έχουμε».
Θεόδωρος Γαβράς – μετανάστης 1ης γενιάς

«Πλέον, η Γερμανία αντιλαμβάνεται τη μετανάστευση σαν ένα κομμάτι της δικής της ιστορίας. Το θέμα της μετανάστευσης είναι κάτι που το έχουν ζήσει όλοι οι Έλληνες. Ο καθένας έχουν ένα θείο είτε στη Γερμανία αν είναι από τη Βόρειο Ελλάδα, είτε στην Αμερική, αν είναι από την Πελοπόννησο. Αυτή τη στιγμή παρατηρείται ότι δεν υπάρχει η θέληση για ενσωμάτωση των μεταναστών στην Ελλάδα. Δεν μπορώ να πω ότι ένα παιδί το οποίο έχει γεννηθεί και έχει μεγαλώσει στην Ελλάδα, έχει επισκεφθεί το ελληνικό σχολείο, συνήθως μιλά πολύ καλύτερα ελληνικά από ότι ρώσικα ή αλβανικά ή μια άλλη γλώσσα της Αφρικής, ότι αυτό το παιδί δεν είναι κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας».
Άννα Κοκτσίδου – μετανάστρια 1ης γενιάς

«Η Ελλάδα δεν έχει τόσο τη μεγάλη εμπειρία, όσο έχει η Γερμανία. Δεν έχει τα πενήντα, εξήντα χρόνια εμπειρίας στη μετανάστευση. Οπότε είναι κάτι καινούριο στην Ελλάδα και το γνωρίζουμε, όπου υπάρχει μετανάστευση, υπάρχει και ρατσισμός. Βλέπω ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται κατά κάποιο τρόπο, αυτό που ζήσαμε εδώ στη Γερμανία, τώρα το ζουν άλλοι στην Ελλάδα και ίσως αυτό που με πληγώνει καμιά φορά είναι ότι παλιοί μου φίλοι, δηλαδή και εκείνοι gastarbeiter που ζούνε τώρα στην Ελλάδα, λένε τα ίδια για τους μετανάστες, ό, τι λένε οι Γερμανοί σε εμάς, και ίσως ζήσανε και οι ίδιοι τους τότε τη δεκαετία του ’60. Αυτό ίσως δεν μπορώ να το καταλάβω».
Γιάννης Βατάλης – μετανάστης 2ης γενιάς

«Βλέπουμε ακόμη και σήμερα ότι το θέμα της μετανάστευσης και της κοινωνικής ένταξης είναι ένα σημαντικό θέμα που αφορά τη Γερμανία και βλέπουμε ότι πλέον σήμερα το έχει αντιληφτεί η πολιτική και ανήκει το θέμα της κοινωνικής ένταξης στις πρώτες αρμοδιότητες. Όσο αναφορά την αντιμετώπιση των αλλοδαπών στην Ελλάδα, νομίζω ότι λείπει η κοινωνική ευαισθητοποίηση, τους μετανάστες, τους αλλοδαπούς δεν τους δέχονται σαν άτομα πρώτης , τους αλλοδαπούς νομίζω ότι τους αντιμετωπίζουν οι Έλληνες σαν άτομα δεύτερης κατηγορίας, όπως θα λέγαμε στα πρώτα χρόνια αντιμετωπίζανε οι Γερμανοί εδώ τους γκαστατμπάιτερ και νομίζω ότι σήμερα θα πρέπει οι Έλληνες, η Ελλάδα, αλλά και όλες οι χώρες, να αναπτύσσουν μια κοινωνική ευαισθησία για πολίτες άλλων πολιτισμιών, πολιτισμών και για πολίτες άλλων θρησκειών. Μπορούμε να πούμε ότι, στα πλαίσια της παγκοσμιοποίησης, δε θα υπάρξει πλέον η Ελλάδα μόνο για τους Έλληνες ή η Γερμανία μόνο για τους Γερμανούς, αλλά πρέπει να αναπτύξουμε μια νοοτροπία, να είμαστε πολίτες αυτού του κόσμου και έχουμε την ωραία ελληνική λέξη «κοσμοπολίτης», προέρχεται από την Ελλάδα αυτή η λέξη»,
Ιωάννα Ζαχαράκη – μετανάστρια 2ης γενιάς

«Νομίζω ότι θα πρέπει κάποτε να θυμηθούμε εμείς οι Έλληνες , ότι ήμασταν μετανάστες και δη όχι μόνο στη Γερμανία, όχι μόνο από τη δεκαετία του 60’, αλλά οργώσαμε τον κόσμο από την αρχή του αιώνα, του περασμένου, αν όχι νωρίτερα. Και να βιαστούμε να φτιάξουμε νόμους και οργανισμούς και καταστάσεις που να γίνεται βιώσιμη μια κοινωνία με ξένους, που να μην αισθάνονται τόσο ξένοι στη χώρα μας, όσο αισθανθήκαμε εμείς στη Γερμανία, στην αρχή, ξένοι».
Δανάη Κουλμάση – Δημοσιογράφος, μετανάστευσε στη Γερμανία για να σπουδάσει

Οι συνεντεύξεις έγιναν στην Ελλάδα και τη Γερμανία, στο πλαίσιο της μεγάλης έρευνας του «Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα» για την ελληνική μετανάστευση.

Δείτε τα ντοκιμαντέρ του «Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα»:

Γκάσταρμπάιτερ: «400.000 τεμάχια»
Γκάσταρμπάιτερ: «Ανάμεσα σε δύο πατρίδες»

Περισσότερες πληροφορίες στο www.rwf.gr
https://tvxs.gr/news/%CF%84%CE%B1%CE%BE%CE%AF%CE%B4%CE%B9%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CF%87%CF%81%CF%8C%CE%BD%CE%BF/%CE%B3%CE%BA%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%81%CE%BC%CF%80%CE%AC%CE%B9%CF%84%CE%B5%CF%81-%CE%BF%CE%B9-%CE%AD%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B5%CF%82-%CE%BC%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%82-%CE%BC%CE%B9%CE%BB%CE%BF%CF%8D%CE%BD-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CF%81%CE%B1%CF%84%CF%83%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C

[my8os]

Το θέμα είναι ότι ο όρος 'λαθρομετανάστης' όπως θα έπρεπε να χρησιμοποιείται σήμερα, και όπως τον χρησιμοποιώ εγώ, διαφοροποιεί αυτούς που ξεγελάνε τις αρχές είτε μπουκάροντας κρυφά είτε παριστάνοντας τους πρόσφυγες με τους Έλληνες που δεν το έκαναν αυτό.
Όσο και να φωνάζεις, όσα copy-paste και να κάνεις η ουσιώδης αυτή διαφορά είναι όλα τα λεφτά.  Οπότε προσπερνάω όλα τα κείμενα που έκανες copy-paste καθότι είναι γνωστή η αντιμετώπιση που είχαν οι Έλληνες έτσι κι αλλιώς ενώ δεν ήταν λαθρομετανάστες.
Όσον αφορά την ομάδα αλήθειας, αυτό το βίντεο κυκλοφόρησε στο φέισμπουκ σήμερα και είπα να το ποστάρω γιατί θυμήθηκα την επιμονή σου με τον όρο. Το ότι προέρχεται από την ομάδα "αναγούλας" όπως λες δεν το κάνει ψεύτικο και ποσώς με ενδιαφέρει αν σου έρχεται αναγούλα με την αλήθεια. Και επειδή αφορά την αριστερά το έβαλα. Ναι ήταν πριν 10+ χρόνια. Και; Γιατί ξαφνικά έκαναν κωλοτούμπα (βέβαια δεν θα πρέπει να εκπλήσσει κανέναν με τόσες κωλοτούμπες που έκαναν);

[fon7]

Το θέμα είναι ότι ο όρος 'λαθρομετανάστης' όπως θα έπρεπε να χρησιμοποιείται σήμερα, και όπως τον χρησιμοποιώ εγώ, διαφοροποιεί αυτούς που ξεγελάνε τις αρχές είτε μπουκάροντας κρυφά είτε παριστάνοντας τους πρόσφυγες με τους Έλληνες που δεν το έκαναν αυτό.
Όσο και να φωνάζεις, όσα copy-paste και να κάνεις η ουσιώδης αυτή διαφορά είναι όλα τα λεφτά.  Οπότε προσπερνάω όλα τα κείμενα που έκανες copy-paste καθότι είναι γνωστή η αντιμετώπιση που είχαν οι Έλληνες έτσι κι αλλιώς ενώ δεν ήταν λαθρομετανάστες.
Όσον αφορά την ομάδα αλήθειας, αυτό το βίντεο κυκλοφόρησε στο φέισμπουκ σήμερα και είπα να το ποστάρω γιατί θυμήθηκα την επιμονή σου με τον όρο. Το ότι προέρχεται από την ομάδα "αναγούλας" όπως λες δεν το κάνει ψεύτικο και ποσώς με ενδιαφέρει αν σου έρχεται αναγούλα με την αλήθεια. Και επειδή αφορά την αριστερά το έβαλα. Ναι ήταν πριν 10+ χρόνια. Και; Γιατί ξαφνικά έκαναν κωλοτούμπα (βέβαια δεν θα πρέπει να εκπλήσσει κανέναν με τόσες κωλοτούμπες που έκαναν);

Ο όρος σήμερα χρησιμοποιείται με ρατσιστικό τρόπο προς άλλους ανθρώπους.Το πρόβλημα είναι υπαρκτό και δεν είναι καν στην Ελλάδα.Ακόμα και τότε εκεί πέρα μίλαγες περί Τσίπρα.Τα ίδια και τα ίδια δηλαδή.Το πας σε διαφορά νδ-συριζα.Ναι ότι πεις μύθε.Οι έλληνες ποτέ δεν έκαναν τίποτα.Έχεις φτιάξει στο κεφαλάκι σου έναν έλληνα που δεν υπάρχει.Να διαβάζεις και τίποτα μπας και μάθεις τίποτα γιατί θα πετάς κάθε φορά κάτι για τον συριζα.Δουλέμποροι ανήλικοι ανηψάκια από την Ελλάδα.Κάποια θέματα έχεις που δεν μπορώ να στα λύσω εγώ όταν δίπλα στην λέξη λαθρομετανάστης μπαίνει η λέξη έλληνας.
Όπως σου είπα κόψε την ομάδα αναγούλας γιατί θα κάψεις κάθε εγκεφαλικό κύτταρο.Καλύτερα να διαβάσεις κανένα κείμενο παρά προπαγανδιστές της πλάκας.Ούτε για αυτό δεν είναι ικανοί.Στο μεταξύ από το 2007 και το 2008 πέρασαν 10 χρόνια και κάτι ψηλά.Για τα περί ρατσισμού τα είπα και παραπάνω.Όπως σου είπα και άλλη φορά τα ανθρώπινα δικαιώματα και γενικά η βελτίωση συνθηκών για κάθε άνθρωπο πάνω σε αυτόν τον πλανήτη δεν είναι θέμα αριστεράς.

ΥΓ:Εκτός αν θέλεις να καταντήσεις σαν την ομάδα αναγούλας.Τότε καλή σου τύχη.Θα την χρειαστείς.

[my8os]

Όχι. Μεγάλο λάθος να χρησιμοποιείς την αριστερή καραμέλα του ρατσισμού σε ότι δεν σου αρέσει.
Ο ρατσισμός στον συγκεκριμένο όρο είναι στη φαντασία ορισμένων στενόμυαλων που έχουν απορροφήσει την αριστερή προπαγάνδα του σύριζα. Ουδέποτε υπήρχε ρατσισμός στη λέξη αυτή μέχρις ότου κάποιοι συγκεκριμένης παράταξης 'ενοχλήθηκαν'. Απόδειξη αποτελεί το ότι πριν 10+ χρόνια η λέξη αυτή δεν θεωρούνταν ρατσιστική (τουλάχιστον απ' όσο θυμάμαι) και την χρησιμοποιούσαν ακόμα και οι αριστεροί.
Και μάλιστα είναι εξωφρενικό και προσβολή να χαρακτηρίζονται με την ίδια λέξη οι πρόσφυγες και οι παράτυποι μετανάστες (αυτοί που έχουν ελλειπή χαρτιά ή κάποια τυπική παρατυπία υπάρχει) που έρχονται φανερά, με τους λαθρομετανάστες, και να εξισώνονται ενώ υπάρχει αυτή η ουσιώδης διαφορά που ανέλυσα.
Είναι σαν να εξισώνεις τον φιλοξενούμενο και τον επισκέπτη στο σπίτι σου με τον κλέφτη που θα μπουκάρει μέσα χωρίς να το αντιληφθείς. Ωραίος.

[fon7]

Όχι. Μεγάλο λάθος να χρησιμοποιείς την αριστερή καραμέλα του ρατσισμού σε ότι δεν σου αρέσει.
Ο ρατσισμός στον συγκεκριμένο όρο είναι στη φαντασία ορισμένων στενόμυαλων που έχουν απορροφήσει την αριστερή προπαγάνδα του σύριζα. Ουδέποτε υπήρχε ρατσισμός στη λέξη αυτή μέχρις ότου κάποιοι συγκεκριμένης παράταξης 'ενοχλήθηκαν'. Απόδειξη αποτελεί το ότι πριν 10+ χρόνια η λέξη αυτή δεν θεωρούνταν ρατσιστική (τουλάχιστον απ' όσο θυμάμαι) και την χρησιμοποιούσαν ακόμα και οι αριστεροί.
Και μάλιστα είναι εξωφρενικό και προσβολή να χαρακτηρίζονται με την ίδια λέξη οι πρόσφυγες και οι παράτυποι μετανάστες (αυτοί που έχουν ελλειπή χαρτιά ή κάποια τυπική παρατυπία υπάρχει) που έρχονται φανερά, με τους λαθρομετανάστες, και να εξισώνονται ενώ υπάρχει αυτή η ουσιώδης διαφορά που ανέλυσα.
Είναι σαν να εξισώνεις τον φιλοξενούμενο και τον επισκέπτη στο σπίτι σου με τον κλέφτη που θα μπουκάρει μέσα χωρίς να το αντιληφθείς. Ωραίος.

Μάλλον εσύ πρέπει να ξεκολλήσεις από το νδ-συριζα.Έχεις κολλήσει με την ομάδα αναγούλας.Τα ίδια έλεγες και στο έδειξα και αλλού στο νήμα.
Υπάρχουν άνθρωποι και σκατάνθρωποι.Ο καθένας επιλέγει τι θα γίνει.