από την πηγή που παρέθεσε ο Rasta:
Το Γενάρη του 1949, η 5η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ, με εισήγηση του Ζαχαριάδη, για λόγους τακτικής, επανέρχεται στην παλιά θέση για «ενιαία και ανεξάρτητη Μακεδονία και Θράκη». Η θέση αυτή ήταν λαθεμένη, αφού δεν ανταποκρινόταν στην πραγματικότητα, και αποσύρθηκε λίγους μήνες αργότερα.
εκτιμώ ότι καταδεικνύεται ότι η παράθεση του mythos ως θέσης του ΚΚΕ για "ενιαία και ανεξάρτητη Μακεδονία και Θράκη» είναι αποσπασματική κλασσική τεχνική των πολιτικάντηδων και των δημιουργών fake news... Συχνά η αποσπασματική παρουσίαση δημιουργεί αντίθετα συμπεράσματα. Είμαι φανατικά ενάντιος με τις τακτικές του ΚΚΕ διαχρονικά αλλά δεν μπορούμε και να του προσάπτουμε και όσα παραδέχεται ως λάθη του. Θα είχε ενδιαφέρον μάλιστα να δούμε αντίστοιχες παραδοχές για λάθη εκ μέρους των άλλων... (αν υπάρχουν).
όσο αφορά το θέμα του Μακεδονικού το οποίο μπήκε σε συζήτηση πάλι μέσα σε θέμα για τα Ελληνοτουρκικά! ξεχωρίζω από την ίδια δημοσίευση που μου φάνηκε εξαιρετικά διαφωτιστική (παρά την απαραίτητη για Ριζοσπάστη γραφική και γελοία πινελιά υποστήριξης του Κόμματος...) > Ξεχωρίζω 3 σημεία:
"-- Η δικτατορία της 4ης Αυγούστου (1936 - 1941) ακολούθησε πολιτική βίαιου εξελληνισμού των Σλαβόφωνων (οι οποίοι δεν είχαν όλοι βουλγαρική ή σερβική συνείδηση, αλλά, πολλοί από αυτούς, ελληνική ή και καμία εθνική συνείδηση, θεωρώντας τον εαυτό τους Σλάβους γενικά). Με αυστηρά διοικητικά μέτρα, απαγόρευσε να μιλούν το γλωσσικό τους ιδίωμα, με εξορίες και άλλες διώξεις, το μόνο που πέτυχε ήταν να σπρώξει ένα κομμάτι τους ψυχικά προς τη Βουλγαρία και ύστερα προς τη Γιουγκοσλαβία και την πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας.
Οταν άρχισε ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος, από το παλιό «Μακεδονικό ζήτημα» δεν υπήρχε άλλο ίχνος, παρά οι 80.000 - 100.000 Σλαβόφωνοι της Δυτ. Μακεδονίας, οι οποίοι, όπως προαναφέραμε, δεν ήταν κατ' ανάγκη Σέρβοι ή Βούλγαροι, αλλά ήταν δυσαρεστημένοι από την ελληνική πολιτική της περιόδου 1936 - 1941.
και το
Πάντως, παρά τα όποια προβλήματα που υπήρχαν, χωρίς την ιμπεριαλιστική επέμβαση στην περιοχή και το διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας, δεν ήταν δυνατόν από μόνα τους να αναβιώσουν το παλιό «Μακεδονικό ζήτημα», το οποίο ως ζήτημα εδαφικών διεκδικήσεων έπαψε να υπάρχει.
και για τα σχετικά με τη θεωρία περί μακεδονικού έθνους η οποία καλλιεργείται κυρίως από όσους θέλουν διαμελισμένα τα Βαλκάνια σε μικροκρατίδια δορυφόρους (αλλά ενίοτε και από ακροδεξιά στοιχεία εν Ελλάδι - με διαφορετική στόχευση πάντως):
δεν υπάρχει μακεδονικό έθνος (και αντίστοιχα ύπαρξη μακεδονικής εθνικής μειονότητας, ως κομμάτι αυτού του έθνους που έμεινε έξω από τα σύνορά του). Στο γεωγραφικό έδαφος της Μακεδονίας διασταυρώθηκαν πάρα πολλοί λαοί, γλώσσες και πολιτισμοί, που, για πολλούς αιώνες, έζησαν δίχως σύνορα και ανέπτυξαν μεταξύ τους πολύμορφες σχέσεις. Μετά την αποτίναξη του οθωμανικού ζυγού, η γεωγραφική Μακεδονία χωρίστηκε στα τρία και κάθε λαός ακολούθησε τον δικό του δρόμο ανάπτυξης. Οι τάσεις αυτές ενισχύθηκαν από τις γενικότερες εξελίξεις των τελευταίων 80 χρόνων. Μάλιστα, μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, οι λαοί έζησαν και σε διαφορετικό κοινωνικοοικονομικό σύστημα. Επομένως, είναι αντιεπιστημονικοί οι ισχυρισμοί για ύπαρξη «μακεδονικού» έθνους και, μάλιστα, από αρχαιοτάτων χρόνων.
γενικά κρατώ σε σχέση και με το θέμα του συγκεκριμένου θεματικού νήματος συζήτησης (Ελληνοτουρκικά) συνιστώ να διαβάζουμε πιο προσεκτικά όλες τις απόψεις και όχι αποσπασματικά. Για παράδειγμα δεν είναι εύκολο να αμφισβητήσει κανείς όσα παρέθεσε ο mythos με τις γεωγραφικές συντεταγμένες των σημείων που "κατασκήνωσαν" Τούρκοι στρατιώτες. Αυτό καθίσταται ακόμα πιο δύσκολο αν επικαλείται κανείς τις ως συνήθως ασόβαρες καταγγελίες της αξιωματικής αντιπολίτευσης...
Συμβουλεύω ΟΛΟΥΣ να μην θεωρούν υποχρέωσή τους να υποστηρίζουν όλες τις θέσεις κομμάτων, κυβερνήσεων και κρατών στα οποία κατατάσσουν τους εαυτούς τους... (το ίδιο θα μπορούσε να βρει αντιστοιχία ακόμα και σε θέματα του ΠΑΣ με "προεδρικούς και αντιπροεδρικούς κλπ για να θυμηθούμε και σε τι ιστοχώρο γράφουμε) Η άκριτη αποδοχή και υποστήριξη όλων των θέσεων μίας πλευράς (οποιασδήποτε) αφαιρεί σαφώς από την αξιοπιστία των επιχειρημάτων μας
