Τα Πανέρια Της Αλληλεγγύης Στη Νάπολη
Όταν ακούς τη λέξη Νάπολη το μυαλό σου τρέχει χωρίς να το καταλάβεις στην ιστορία της Καμόρα. Η Καμόρα ήταν ένα συνδικάτο εγκλήματος της ιταλικής μαφίας, το οποίο προέκυψε στην περιοχή της Καμπανίας και της Νάπολη. Είναι μία από τις παλαιότερες και μεγαλύτερες εγκληματικές οργανώσεις της Ιταλίας, που χρονολογείται από τον 17ο αιώνα.
Η προέλευση της Καμόρα δεν είναι απολύτως σαφής. Μπορεί να χρονολογείται από τον 17ο αιώνα ως απόγονος της ισπανικής μυστικής κοινότητας , την Garduña, που ιδρύθηκε το 1417. Αξιωματούχοι του Βασιλείου της Νάπολης μπορεί να εισαγάγανε την οργάνωση στην περιοχή, ή μπορεί να είχαν αυξηθεί σταδιακά από μικρές εγκληματικές συμμορίες που δραστηριοποιούνταν στην ναπολιτάνικη κοινωνία, κοντά στο τέλος του 18ου αιώνα. Ωστόσο, η πρόσφατη ιστορική έρευνα στην Ισπανία έδειξε ότι η «Garduña» ποτέ δεν υπήρξε και βασίστηκε σε ένα φανταστικό βιβλίο του 19ου αιώνα.
Η πρώτη επίσημη χρήση της λέξης “Καμόρα” χρονολογείται από το 1735, όταν ένα βασιλικό διάταγμα ενέκρινε τη δημιουργία οκτώ σπιτιών για τυχερά παιχνίδια στη Νάπολη. Η λέξη είναι σχεδόν βέβαιο ότι ένα μίγμα, από την λέξη «capo» (το αφεντικό) και ένα παιχνίδι που παιζόταν στους δρόμους, την «morra».
Η Καμόρα δεν ήταν ποτέ ένα συνεκτικό σύνολο, ούτε με μια κεντρική οργάνωση. Αντ ‘αυτού, έχει πάντα μια χαλαρή συνομοσπονδία των διαφορετικών, και ανεξάρτητων ομάδων ή οικογενειών. Κάθε ομάδα ήταν υποχρεωμένη να έχει δεσμούς συγγένειας και ελεγχόμενες οικονομικές δραστηριότητες που λάμβαναν χώρα στο συγκεκριμένο έδαφος της. Κάθε οικογενειακή γενιά φρόντιζε την δική του επιχείρηση, στην προστατευόμενη περιοχή του, και μερικές φορές προσπάθησαν να επεκταθούν σε βάρος άλλης ομάδας. Αν και δεν είναι κεντρική, υπήρξε κάποιος ελάχιστος συντονισμός, προκειμένου να αποφευχθεί η αμοιβαία παρεμβολή. Οι οικογένειες αγωνίστηκαν για να διατηρηθεί ένα σύστημα ελέγχων και ισορροπιών μεταξύ ίσων εξουσιών.
Κι αν όλα αυτά τα ιστορικά στοιχεία είναι λίγο πολύ γνωστά αυτό που θα ακολουθήσει στη συνέχεια είναι η άλλη όψη της «σκοτεινής πόλης». Όταν η ομάδα κατέκτησε το πρώτο της πρωτάθλημα με τον Ντιεγκίτο, οι οπαδοί της εκτός από τους δρόμους ξεχύθηκαν και στα νεκροταφεία! Ήταν εκείνο το ανατριχιαστικό σύνθημα που είχαν γράψει «Κρίμα, να μην είστε εδώ» έξω από το νεκροταφείο Fontanelle που αναφερόταν στους νεκρούς που δεν μπόρεσαν να δουν εκείνο το πρωτάθλημα. Με αυτή την κίνηση αντιλαμβάνεσαι αμέσως το αίσθημα κοινότητας που έχουν ανεπτυγμένο μέσα τους, όχι απαραίτητα με πολιτικό υπόβαθρο, και το οποίο φροντίζουν να δείξουν με κάθε αφορμή.
Έτσι το 2019 βρέθηκαν έξω από την ογκολογική κλινική παίδων για να βροντοφωνάξουν στους μικρούς ήρωες της περιοχής να
«Μη το βάλετε κάτω, είμαστε μαζί σας». Αντιπροσωπεία μάλιστα των οπαδών μπήκε στο νοσοκομείο για να δώσει αρκουδάκια και παιχνίδια σε όλα τα παιδιά.
Πριν λίγες ημέρες με αφορμή την πανδημία που πλήττει τον πλανήτη (ας μην αναφερθούμε στα πολιτικά αίτια αυτής της κατάληξης, τουλάχιστον όχι σε αυτό το κείμενο) είδε το φως της δημοσιότητας ένα βίντεο με τους κατοίκους και τους οπαδούς της Νάπολη να τραγουδούν στα μπαλκόνια ενθαρρύνοντας τους γιατρούς, τους ασθενείς και το νοσηλευτικό προσωπικό. Ευτυχώς εκεί δεν υπάκουσαν στο κάλεσμα κάποιας περσόνας της κεντρικής εξουσίας, κάτι τέτοιο θα ήταν άλλωστε το λιγότερο άτοπο καθώς οι σχέσεις του Νότου με τον Βορρά (που αποτελεί κατά κάποιο τρόπο το κέντρο εξουσίας) στην Ιταλία είναι κάτι παραπάνω από γνωστές. Μάλιστα οι κοινωνιολόγοι στην γείτονα χώρα έχουν αναφέρει επανειλημμένα πως ένα από τα στοιχεία που βοήθησε στην ανάπτυξη της μαφίας στον Ιταλικό Νότο ήταν η αντικατάσταση της κεντρικής εξουσίας από την Καμόρα.
Σε κάποιον που δεν ξέρει και δεν έχει επισκεφτεί την πόλη ίσως έκανε εντύπωση ο τρόπος που οι «σκληροί» Ναπολιτάνοι αποφάσισαν να δείξουν την αλληλεγγύη τους. Κι όμως η Νάπολη είναι ένα ασταμάτητο τραγούδι! Οι Ναπολιτάνοι τραγουδούν παντού. Όχι μόνο στο γήπεδο. Στα βιβλιοπωλεία, στα καφέ, στα λιθόστρωτα σοκάκια, το τραγούδι είναι τρόπος ζωής για την πόλη.
&feature=emb_title
Εκτός όμως από το τραγούδι περνούν και σε πράξει καθημερινής αλληλεγγύης για την κοινότητα. Νάπολη, 30 Μαρτίου.
«Όποιος μπορεί ας βάλει. Όποιος δεν μπορεί, ας πάρει». Η αλληλεγγύη την εποχή του κορονοϊού είναι και αυτό, στη συνοικία Σάντα Κιάρα, στο ιστορικό κέντρο.
Πανέρια που κατεβαίνουν από το μπαλκόνι μέσα στα οποία κανείς μπορεί να βάλει ζυμαρικά, κονσέρβες ντομάτας, ζαρζαβατικά, όσπρια ή ό,τι άλλο θέλει για τους άπορους. Ο Άντζελο Πικόνε, o εμπνευστής του «πανεριού της αλληλεγγύης», λέει:
«Ήταν κάτι αυθόρμητο, η αλληλεγγύη είναι κάτι φυσικό για εμάς, ανέκαθεν έκανα τέτοιες κινήσεις με τις ενώσεις στη γειτονιά και δεδομένου ότι πρέπει να μείνουμε σπίτι, τώρα το κάνουμε και από το σπίτι. Όλα ξεκίνησαν από το διαμοιρασμό ενός γεύματος. Αρχίσαμε να μοιραζόμαστε το γεύμα μας με μερικούς αστέγους που δυσκολεύονται να βρουν ένα ζεστό γεύμα επειδή τα συσσίτια για αστέγους έκλεισαν ή δίνουν μόνο ξηρά τροφή. Έτσι φάγαμε μαζί μια-δυο φορές, ύστερα ήρθαν δυο, τρία, ακόμα και πέντε ή έξι άτομα, έτσι κάναμε το πανέρι μας και ο κόσμος της γειτονιάς ανταποκρίνεται με τρόπο ωραίο και αλληλέγγυο, είναι συγκινητικό».
Οι κάτοικοι της Νάπολης δεν έκαναν πίσω: «Με θεωρώ τυχερή, αλλά πολύ κόσμος δεν μπορεί να αντιμετωπίσει αυτή την κατάσταση». «Αυτή είναι η πραγματική αλληλεγγύη, όχι μόνο να κλείνεσαι σπίτι και να σκέφτεσαι πώς θα προφυλαχτείς, αλλά να σκέφτεσαι και τους άλλους».
Σε κουβέντες που κάνουμε μεταξύ μας, επαναλαμβάνουμε πως όταν τελειώσει όλο αυτό θα πρέπει να τεθούν, ίσως επιτακτικότερα από ποτέ, έννοιες όπως
αλληλεγγύη, συνείδηση, μάχη απέναντι στο σύστημα που γέννησε και έθρεψε όλο αυτόν τον παραλογισμό. Στο σύστημα που έθεσε στο επίκεντρο του το κέρδος με κάθε κόστος. Διαλύοντας το περιβάλλον, την δημόσια υγεία, την δημόσια παιδεία, καθιστώντας τους ανθρώπους από ελεύθερα όντα σε φοβισμένες ψυχικά και σωματικά μαριονέτες προς χάριν μιας «καθημερινότητας» που θα διαρκούσε τάχα μου για πάντα.
Καλή αντάμωση εκεί έξω στην πραγματική ζωή! Με μαθήματα αλληλεγγύης σαν αυτά των Ναπολιτάτων.
Να μείνουμε ζωντανοί ηθικά και σωματικά για τις υπέροχες μάχες που έρχονται…
Andy Capp
με την πολύτιμη μεταφραστική βοήθεια
του Αχιλλέα Καλαμάρα
πηγή: Coronavirus, a Napoli il panaro solidale: aiutiamo anche da casa
Υ.Γ Να δείτε την υπέροχη ταινία «Η Μεγάλη Νύχτα Της Νάπολης» του Κλαούντιο Τζιοβανέζι και το ντοκιμαντέρ για τον Μαραντόνα από τον Asif Kapadia.
Υ.Γ 2 Να διαβάσετε το «Η Τράτα Των Παιδιών» του Roberto Saviano.
Υπό τους ήχους: Claudio Giovannesi, Andrea Moscianese – adunata
http://www.humbazine.gr/index.php/blog/ta-paneria-tis-allileggyis-sti-napoli/#sthash.IPXEihDP.mOC5oPSs.dpbs
