Ο Γκουρτζίεφ έλεγε μια ιστορία:
Ένας μάγος πάνω στα βουνά είχε πολλά πρόβατα και για να μην ψάχνει να τα βρει κάθε μέρα, όταν χανόταν μέσα στο δάσος, αλλά και για να αποφύγει τους υπηρέτες, τα υπνώτισε και είπε στο καθένα διαφορετικές ιστορίες.
Έδωσε σε κάθε πρόβατο διαφορετικό νου.
Σε μερικά είπε: “Εσύ δεν είσαι πρόβατο, είσαι άνθρωπος, οπότε δεν χρειάζεται να φοβάσαι πως μια μέρα θα σκοτωθείς, ότι θα θυσιαστείς, σαν τα άλλα πρόβατα. Αυτά είναι απλώς πρόβατα. Γι’ αυτό, εσύ να μην ανησυχείς”.
Σε μερικά άλλα είπε: “Εσύ δεν είσαι πρόβατο, είσαι λιοντάρι”.
Και σε μερικά άλλα είπε: “Εσύ είσαι τίγρης”.
Και από εκείνη τη μέρα, ο μάγος ήταν χαλαρός. Τα πρόβατα άρχισαν να συμπεριφέρονται σύμφωνα με το νου, που τους είχε δώσει.
Κάθε μέρα σκότωνε ένα πρόβατο και τα πρόβατα που πίστευαν πως είναι λιοντάρια ή άνθρωποι ή τίγρεις, απλώς κοίταζαν και χαχάνιζαν:
“Αυτά συμβαίνουν στα πρόβατα!”
Τώρα όμως δεν φοβόταν, όπως τον παλιό καιρό.
Παλιά, όταν σκότωνε ένα πρόβατο, όλα τα άλλα πρόβατα έτρεμαν και φοβόταν: “Αύριο θα έρθει η δική μου σειρά. Πόσο μπορώ να ζήσω;”
Και γι’ αυτό το έσκαγαν στο δάσος, για να μη σκοτωθούν. Τώρα όμως δεν το έσκαγε κανένα. Αυτά ήταν τίγρεις, ήταν λιοντάρια…
Τους είχε βάλει όλα τα είδη του νου.
Ο νους σου δεν είναι δικός σου νους.
Αυτό είναι κάτι βασικό για να θυμάσαι.
Ο νους σου είναι μια εμφύτευση της κοινωνίας στην οποία έτυχε να γεννηθείς.
Αν είχες γεννηθεί σε χριστιανικό σπίτι, αλλά σε έπαιρνε αμέσως μια μουσουλμανική οικογένεια και σε μεγάλωνε, δεν θα είχες τον ίδιο νου.
Θα είχες έναν εντελώς διαφορετικό νου, που δεν μπορείς ούτε καν να φανταστείς.
Το ζήτημα είναι αν ο νους είναι δικός σου ή έχει εμφυτευτεί από άλλους, επειδή οι άλλοι βάζουν μέσα σου ένα νου, ο οποίος δεν εξυπηρετεί εσένα, αλλά τους δικούς τους σκοπούς.
Προετοιμάζεσαι από τους γονείς, από τους δασκάλους στο σχολείο, από τους ιερείς, από το εκπαιδευτικό σου σύστημα, ώστε να έχεις ένα συγκεκριμένο είδος νου και ολόκληρη τη ζωή σου συνεχίζεις να ζεις με αυτό το συγκεκριμένο είδος νου.
Αυτή είναι μια ζωή δανεισμένη. Και γι’ αυτό υπάρχει τόσο πολλή δυστυχία στον κόσμο, επειδή κανένας δεν ζει αυθεντικά, κανένας δεν ζει το δικό του εαυτό, απλώς ακολουθεί εντολές που έχουν εμφυτευτεί μέσα του.
