Ο ευφυής Εργοδηγός του Σοβιετικού Ποδοσφαίρου
Θεωρείται ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα που έβγαλε το Σοβιετικό Ποδόσφαιρο και ένας από τους μεγαλύτερους ποδοσφαιριστές του 20ου αιώνα.
Γεννήθηκε στις 21 του Ιούλη του 1937 κι έφυγε στις 22 του Ιούλη του 1990.
Το όνομα του Εντουάρντ Στρελτσόφ και είχε την ίδια τραγική ίσως και τραγικότερη ποδοσφαιρική κατάληξη με το μεγαλύτερο Βρετανό ποδοσφαιριστή τον Τζορτζ Μπεστ(που μαζί με τον μεγάλο Κέβιν Κήγκαν είναι ότι καλύτερο έβγαλε ποτέ το νησί), αφού κανείς απ΄τους δυο δεν γεύτηκαν τις επιτυχίες των εθνικών τους ομάδων στα τελικά των παγκοσμίων κυπέλλων και την συγκομιδή που είχαν οι δύο τους στις εν λόγω διοργανώσεις.
Έπαιζε στην Τορπέντο της Μόσχας(η μεγάλη αγάπη των υποφαινόμενων, αλλά και αγαπημένη ομάδα του μεγάλου Γεωργιανού ηγέτη, του μουστάκια), ομάδα της μεγαλύτερης αυτοκινητοβιομηχανίας της ΕΣΣΔ την ZIS (Zavod imeni Stalinchnaya), αργότερα μετονομάστηκε σε ZIL(Zavod imeni Likhachyova), που σήμερα παίζει στις μικρές κατηγορίες της Ρωσίας, παρότι 3 φορές πρωταθλήτρια Σοβιετικής Ένωσης 1960, 1965, 1976, 6 φορές κυπελλούχος Σοβιετικής Ένωσης και μια φορά κυπελλούχος Ρωσίας το 1993.
Υπήρξε μέλος της μυθικής Ολυμπιακής Σοβιετικής ποδοσφαιρικής ομάδας και σχολής του προφέσορα όλων των μεγάλων προπονητών του Γαβριήλ Κατσάλιν, που μοίραζε δεκάρες(αυτή η ομάδα νίκησε την Εθνική Δανίας, με σκορ 10-3 και την Εθνική Αυστρίας με 16-2) και συμπαίκτης με υπεράθλητές, τεχνήτες και ολοκληρωμένους ποδοσφαιριστές που σήμερα δεν υπάρχουν στην παγκόσμια ποδοσφαιρική σκακιέρα σε τέτοια μαζικότητα(εξαιρούνται οι Μέσι, Τέβεζ, Αγκουέρο, Ντι Μπάλα, Λαουτάρο Μαρτίνες, Σοάρες, Λουκάκου, Φερναντίνιο, Κέβιν Ντε Μπρόινε, Σαλάχ κλπ), τους τεράστιους Νικίτα Σιμονιάν, Βλαντιμίρ Ρίζκιν, Ανατόλι Ισάεφ, Ιγκόρ Νέττο, Αλεξέι Παραμόμοφ, Ανατόλι Πορχούνοφ, Ανατόλι Μπασάσκιν και Λεβ Γιασίν.
Για τους παλαιότερους αυτά τα ονόματα είναι τόσο μυθικά, που είναι σαν να μιλάμε για ονόματα του επιπέδου των Γκαρίντζα, Πελέ, Τοστάο ,Ριβελίνο κλπ.
Ο Εντουάρντ Στρελτσόφ, ήταν μια ποδοσφαιρική ιδιοφυϊα, έβγαζε ασίστ από το πουθενά, αλλά το εκτόπισμα και το πάτημα του στη μεγάλη περιοχή, όπου ουσιαστικά το είδαμε οι νεότεροι μερικές δεκαετίες αργότερα, μέσω του φαινομένου του Βραζιλιάνου Ρονάλντο, αλλά και του προκάτοχου του, του Ρομάριο και στην Ελλάδα μέσω του Νίκου Αναστόπουλου.
&feature=emb_title
https://kydoniadiet.wordpress.com/2020/04/01/%CE%BF-%CE%B5%CF%85%CF%86%CF%85%CE%AE%CF%82-%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%BF%CE%B4%CE%B7%CE%B3%CF%8C%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%83%CE%BF%CE%B2%CE%B9%CE%B5%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%8D-%CF%80%CE%BF%CE%B4/
