Τις ημέρες της καραντίνας σπάω το κεφάλι μου για το ποια θηωρώ την καλύτερη ενδεκάδα των τελευταίων ετών. Δηλαδή μια φανταστική 11άδα που αποτελείται από επιλογή των καλύτερων παικτών τη σεζόν που ήταν στο πικ τους. Το ερώτημα είναι πόσα χρόνια πίσω να φτάσουμε. Τα 10 χρόνια ακούγεται λογικό χρονικό διάστημα, αλλά το έτος 2010 είναι περίεργο γιατί έχει και Α και Β εθνική. Να πάμε 15 χρόνια (2005-2020) έχει και Γ εθνική μέσα άρα χάνεται το νόημα. Να πάμε 20 χρόνια πίσω (2000-2020) μπερδεύεται πιο πολύ το πράμα. Το έπιασα από το 2008 επειδή είναι η εποχή με τον ίδιο πρόεδρο, αλλά και επειδή ήθελα να βάλω και Ριμόλντι μέσα στις επιλογές!
Έκανα αρχικά επιλογή 40-50 παικτών που θηωρώ ότι αυτό που είδα με ικανοποίησε μέσα στο γήπεδο. Δεν το πήγα με βάση τη γενική καριέρα τους, αλλά με βάση την απόδοση που είχαν όταν παίξανε στον ΠΑΣ αυτά τα χρόνια. Δηλαδή κόβονται κατευθείαν μεγάλα ονόματα που όμως εδώ δεν παίξανε τίποτα (πχ Ζαιρί, Μενδρινός, Μπουζίντ, Κλάους, Ελε κλπ). Και από αυτούς, μετά από σκληρή ψυχολογική μάχη, εσωτερικές συγκρούσεις και πόνο καρδιάς, αναγκαστικά κατέληξα στους 11 που θα έβαζα βασικούς (και 5+2 αναπληρωματικούς = 18αδα). Προσπάθησα να είμαι δίκαιος και αυτό μου πήρε πολύ χρόνο.
Προϋπόθεση είναι οι παίκτες να έχουν κάνει τουλάχιστον μισή σεζόν συνεχόμενα καλή και όχι μεμονωμένα ματς (δηλαδή παίκτες τύπου Βιδάλ - που κάνει 2 ματσάρες το χρόνο και μετά τίποτα - οριακά μπαίνουν τοπ 50).
Εδώ βέβαια πρέπει να τονίσω ότι όλα εξαρτώνται από το σύστημα της ομάδας. Επέλεξα το 3-5-2 (5-3-2), επειδή το είδαμε με επιτυχία τα περισσότερα χρόνια από αυτά τα 12 τελευταία. Με 4-4-2 κατέληξα σε 1 αλλαγή στην 11αδα και άλλη 1 στον πάγκο.
Οι παίκτες που επέλεξα είχαν καλές και κακές περιόδους. Προφανώς επέλεξα την καλύτερη σεζόν τους. Προκύπτει μια 11άδα που θα χτύπαγε πρωτάθλημα με τον ΠΑΣ! Αλλά δε θα έπαιρνε άδεια..
Σε παρένθεση είναι αυτοί που ήταν καλοί, αλλά οριακά μπαίνουν στο δικό μου top 50 (η σειρά είναι με βάση την πρώτη σεζόν που παίξανε και όχι με την αξία):
ΤΕΡΜΑΤΟΦΥΛΑΚΑΣ
Κηπουρός
Φεγκρούς
Βελλίδης
(Περιστερίδης)
Πασχαλάκης
ΔΕΞΙ ΜΠΑΚ
Ντάσιος
Βάντερσον
Πάντος
Στρούνα
ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΜΠΑΚ
(Λουμπούτης)
Ναδάλες
Κούτρης
ΑΜΥΝΤΙΚΟΙ (ΣΤΟΠΕΡ)
Μιχαήλ
Κούσας
Οικονόμου
Κολοβέτσιος
Τζημόπουλος
Μπέριος
Σκόνδρας
Μαυροπάνος
ΑΜΥΝΤΙΚΑ ΧΑΦ
Ριμόλντι
Λίλα
Χαρίσης
Κάστρο
(Πατσατζόγλου)
ΧΑΦ
(Μπουχάν)
Λουτσιάνο
(Γιάκος)
Κοροβέσης
Βίλα (δε θα μπορούσες να λείπεις μωρή παιχτούρα!)
Ντε Βινσέντι
Τσουκαλάς
Τσάβες
Ακόστα
(Βιδάλ)
(Νικολιάς)
ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΣ (ΣΕΝΤΕΡ ΦΟΡ)
Κοντογουλίδης
Σολάκης
Μπακαγιόκο
Μανιάς
Κόντε
(Λεό)
ΕΞΤΡΕΜ
Σαιτιώτης
(Σκούφαλης)
Σιαλμάς
Μπεσέρα
Γεωργίου
Ίλιτς
(Ζάιρο)
(Μάνος)
Επιλογή 11άδας:
Τερματοφύλακας:
Πραγματικά πολύ δύσκολη επιλογή. Οι τελικοί 3 που πρέπει να διαλέξω τους 2 είναι ο Φεγκρούς, ο Πασχαλάκης και ο Βελλίδης. Ο Φεγκρούς είχε αστεία έξοδο Μεσολογγίου, αλλά τέτοιες ενστικτώδεις αποκρούσεις στα τετ α τετ δε θυμάμαι να έχω δει στην Ελλάδα γενικότερα! Ο Πασχαλάκης έκανε σπουδαία σεζόν 16-17 με Ευρώπη μέσα. Ο Βελλίδης το 14-15 ήταν φοβερός, κάτι που τον οδήγησε στην Εθνική (άσχετα που μετά έπεσε πολύ). Και άλλους πολλούς και καλούς είδαμε αυτά τα χρόνια, αλλά δύσκολο να κοντράρουν αυτούς τους 3. Μετά από πολύ σκέψη κόβω τον Βελλίδη γιατί δεν είχε αυτό το κάτι παραπάνω, δεν είχε την σούπερ απόδοση της μιας βραδιάς που μπορεί να σου δώσει παιχνίδι. Από τους άλλους 2, μετά από σκέψη, θυμήθηκα τους πανηγυρισμούς του τρελλο Φεγκρούς ζντγκζανθ, αλλά και πως έφυγε ο Πασχαλάκης και για συναισθηματικούς λόγους βάζω βασικό τερματοφύλακα τον Καρίμ Φεγκρούς και ρεζέρβα τον Πασχαλάκη.
Δεξί μπακ, Αριστερό μπακ:
Εδώ ξεκίνησα την επιλογή από τον πάγκο με τη σίγουρη επιλογή: Τάσος Πάντος για παγκίτης! Ήρθε στον ΠΑΣ σε μεγάλη ηλικία, η αλήθεια είναι ότι τα 90λεπτα τα εβγαζε, αλλά στη δική μου φανταστική 11άδα είναι στον πάγκο και μπαίνει στο 60 και μπορεί να παίξει και δεξί και αριστερό μπακ. Το άσχημο στην επιλογή των άλλων παιχτών είναι ότι όποιος κοπεί χάνεται επειδή πρέπει να κρατήσουμε καβάντζα για τον πάγκο σε άλλες θέσεις. Για τη θέση του δεξιού μπακ, αφού κόψω τον φιλότιμο Βάντερσον που έκανε πολύ καλή σεζόν 2010-11, η μάχη μεταξύ Ντάσιου-Στρούνα έχει νικητή τον πρώτο αλλά όχι εύκολα. Το βασικό δεξί μπακ της Εθνικής Σλοβενίας Αντράζ Στρούνα ήταν παίκτης σοβαρός, σταθερότατος και αθόρυβα καλός. Πιστεύω ότι σαν παίκτης ήταν γενικά ένα κλικ καλύτερος από το Ντάσιο, αλλά ο Ντάσιος εκτός από σημαία της ομάδας, έκανε εμφατική χρονιά 2008-09. Για τη θέση του αριστερού μπακ το δίλημμα Κούτρης ή Φόνσι δεν απαντιέται ούτε με κορώνα γράμματα. Μεγαλύτερο χρονικό διάστημα στην ομάδα ο Ναδάλες, πιο ουσιαστικό πέρασμα και μεταγραφή ο Κούτρης. Φοβερό 6μηνο ο Ναδάλες πριν πάει στον Απόλλωνα, φοβερό πρώτο γύρο Κούτρης 2016-17. Γκολ-πρόκριση ευρωπαική ο Κούτρης, γκολ στο πρώτο ματς ο Φόνσι.
Με πόνο στην καρδιά έστω δεξί μπακ Ντάσιος και αριστερό μπακ Κούτρης με αναπληρωματικό τον Πάντο που μπορεί να πάιξει και στις 2 θέσεις.
Αμυντικοί:
Ένα πράγμα που δούλεψε καλά τα τελευταία χρόνια στον ΠΑΣ ήταν το σύστημα με 3 αμυντικούς στην ευθεία. Πολύ δύσκολη επιλογή αφού πάνω κάτω όλοι οι αναγραφόμενοι της λίστας κάνανε το ίδιο πράγμα με σχετική επιτυχία. Επιλέγω πρώτα τον Μαυροπάνο σαν όνομα επειδή είχε και έφεση στο σκοράρισμα, αν και δε θυμάμαι πολλά ματς που να μη φάγαμε γκολ με αυτόν μέσα. Όταν έφυγε και μπήκε ο τιτάνας ο Μπέριος με το Σκόνδρα κρατούσαν ανέπαφη την εστία, ενώ με Μαυροπάνο μας κάνανε γιο γιο πολλές φορές. Και θυμάμαι ότι του είχα βγάλει και σύνθημα (κράτα το μηδέν και ας πεθάνω, Μαυροπάνο Μαυροπάνο). Έστω Μαυροπάνος όμως αφού έτσι το θέλετε. Για τις άλλες θέσεις η επιλογή είναι σταυρόλεξο για δυνατούς λύτες. Σας θυμίζω ότι και ο Κούσας έκανε πολύ καλές σεζόν και ο Κολοβέτσιος το 2012-13 αντικειμενικά ήταν ο καλύτερος αμυντικός μας. Η δεύτερη επιλογή μου, εντελώς οριακά είναι ο Μιχαήλ, γιατί σαν αρχηγός όλα αυτά τα χρόνια κάτι περισσότερο από ψυχή έδωσε σε διάφορες περιόδους. Μιλάω για τον Μιχαήλ προ 5ετίας και όχι αυτόν της τελευταίας σεζόν. Η τρίτη μου επιλογή – και πάλι με πόνο ψυχής – είναι οριακά ο Θέμης ο Τζημόπουλος κυρίως λόγω μακρινής πάσας και μακρινού σουτ που υπερκαλύπτουν το μειονέκτημα του ότι δεν ήταν γρήγορος. Και η σεζόν του 2014-15 ήταν πραγματικά αξιοθαύμαστη. Στο σύστημα 4-4-2 πάντως δεν θα έβαζα τον Τζημόπουλο μέσα (μπορεί και ούτε στον πάγκο). Πάντως είναι γεγονός οτι όλα τα παιδιά που παίξανε στον ΠΑΣ στις θέσεις των 3 στόπερ όλα αυτά τα χρόνια τίμησαν το ψωμί τους. Σαν αναπληρωματικό προκρίνω οριακά τον Κολοβέτσιο για το αν τελικά θα μπει στη 18αδα στη συνέχεια. Ο Μάριος Οικονόμου έπαιξε στην ουσία μισή σεζόν.
Αμυντικό χαφ:
Η συζήτηση για το βασικό αμυντικό χαφ αρχίζει και τελειώνει στον Ριμόλντι. Έναν παίκτη που τα είχε όλα για τη θέση. Ήταν αργεντίνος με χαίτη, ήταν ταύρος, εξολοθρευτής και με έφεση στο σκοράρισμα και τη μακρινή πάσα. Εκεί που μπερδεύεται το πράγμα είναι αν και ποιόν θα βάλεις στον πάγκο. Όλα αυτά τα χρόνια μπορείς να βρεις πολύ καλές περιόδους του Λίλα, ο Κάστρο πέρσι και ειδικά φέτος είναι κυρίαρχος στο κέντρο, αλλά πιστεύω ότι ο Χαρίσης της σεζόν 2014-15 ήταν ό,τι καλύτερο έχω δει σαν αμυντικό χαφ σε μια σεζόν ανεξάρτητα αν τα σκάτωσε μετά όπου κι αν πήγε. Στη συνέχεια θα κριθεί αν θα μπει πάγκο καθώς και ο Τσουκαλάς παίζει με επιτυχία τη θέση. Για την ιστορία να θυμίσω σε όλους ότι ο Άγγελος Αναστασιάδης τον Β γύρο της σεζόν 2011-12 μεταμόρφωσε τον μουντιαλικό Πατσατζόγλου από πρώην ποδοσφαιριστή στον καλύτερο αμυντικό του πρωταθλήματος σε μια θέση που οραματίστηκε ο ίδιος, κάτι μεταξύ αμυντικού χαφ και στόπερ.
Χαφ:
Ας ξεκινήσω με το προφανές: Ντε Βινσέντι, όλοι θυμόμαστε γιατί. Απλά να θυμίσω ότι ο παίκτης άρχισε να φάινεται πολύ επί Αναστασιάδη σαν εξάρι. Η επόμενη χρονιά του 2012-13 στο ρόλο του κουμανταδόρου στο χώρο του κέντρου ήταν χάρμα ιδέσθαι. Το επόμενο σιγουράκι για μένα είναι ο Λουτσιάνο σαν παγκίτης της ομάδας. Τη σεζόν 2008-09 έβγαλε μάτια με τις μαγικές του εμπνεύσεις. Θα τον έβαζα πάγκο να μπαίνει στο 65’ να παίρνει τα ματς που οι υπόλοιποι έχουν φρακάρει. Μετά από σκέψη, δικαιωματικά θα έβαζα τον Τσάβες βασικό στη θέση του έξω αριστερά που έβγαλε μάτια τη σεζόν 2014-15 και ήταν ο καλύτερος παίκτης και αστέρι της ομάδας σε επιτυχημένη σεζόν (τις υπόλοιπες σεζόν δεν ήταν τόσο ουσιαστικός πάντως). Πολύ δύσκολο να επιλέξεις κάποιον από τους υπόλοιπους. Ποιόν να αφήσεις έξω; Τον Τσουκαλά που έπαιξε με επιτυχία και εξάρι και οκταροδεκάρι; Τον Κοροβέση που ήταν πραγματική αποκάλυψη το 12-13; Τον Ακόστα που είναι πολυεργαλείο και σου όργωνε όλο το γήπεδο ακόμα και στα 35 του;
Επιθετικοί (σέντερ φορ, εξτρέμ):
Έβαλά στο top 50 δικαιωματικά Σαιτιώτη, Κοντογουλίδη, Σολάκη επειδή είναι παιδιά που πρόσφεραν, αλλά δεν προκρίνω κανέναν τους παραπάνω επειδή οι καλύτερες χρονιές τους είναι επί Κούγια. Στην 11άδα – προφανώς - μπαίνει σίγουρα ο Κόντε που είναι στους 4 καλύτερους σέντερ φορ στην ιστορία της ομάδας. Σαν αναπληρωματικό σέντερ φορ πιστεύω ότι ο Μπακαγιόκο ξεπερνάει τον Μανιά σίγουρα σε αξία, αλλά και οριακά σε προσφορά στην ομάδα. Στα εξτρέμ να σας θυμίσω τις τρομερές χρονιές 2010-11 του Σιαλμά και 2012-13 του Γεωργίου, 2 παίκτες πραγματικά βέλη τους οποίους έφαγε η μαρμάγκα όταν έφυγαν από τα Γιάννενα. Από την ενδεκάδα όμως δε γίνεται να λείπει ο Μπεσέρα, αυτός ο αέρινος παικταράς που έβγαλε μάτια όταν του ανατέθηκε ελεύθερος ρόλος επί Αναστασιάδη. Από τους άλλους, Ζάιρο, Μάνος και Μανθάτης έκαναν κάποια φοβερά ματς αλλά όχι σύνολο έστω μισής χρονιάς. Ο Ίλιτς έκανε αντικειμενικά πολύ γεμάτες χρονιές γιαυτό και τον προκρίνω στη συζήτηση να μπει στον πάγκο.
Τελική επιλογή ενδεκάδας 3-5-2:
Φεγκρούς (2012-13), Ντάσιος (2008-09), Κούτρης (2016-17), Μαυροπάνος (2017-18), Μιχαήλ (2014-15), Τζημόπουλος (2014-15), Ριμόλντι (2008-09), Ντε Βινσέντι (2012-13), Τσάβες (2014-15), Κόντε (2017-18), Μπεσέρα (2011-12)
Για τον πάγκο μέχρι στιγμής σίγουροι όπως είπα είναι Πασχαλάκης, Πάντος, Λουτσιάνο.
Θα πρέπει να επιλέξω για τη 18αδα άλλους 4 παίκτες από τους εξής 10: Ναδάλες, Κολοβέτσιος, Οικονόμου, Χαρίσης (2014-15), Λίλα, Τσουκαλάς, Ακόστα, Κοροβέσης, Μπακαγιόκο, Ίλιτς. Βλέποντας αυτούς τους 10, με βάση το τι προσφέρανε στον ΠΑΣ, προκρίνω Τσουκαλά που μπορεί να παίξει σε 2-3 θέσεις στον άξονα και Κολοβέτσιο γιατί πρέπει να έχω μπακ απ στην άμυνα λόγω καρτών και κόβω σε δεύτερη φάση με πόνο καρδιάς Κοροβέση, Οικονόμου, Λίλα επειδή αντικειμενικά προσφέραν στον ΠΑΣ ένα κλικ λιγότερο απ’ ότι άλλοι παίκτες σε αυτές τις θέσεις. Στις τελευταίες 2 θέσεις πρέπει να διαλέξω μεταξύ Ναδάλες, Ίλιτς, Ακόστα, Χαρίση, Μπακαγιόκο. Παρόλο που μια ομάδα πρέπει να έχει στον πάγκο ρεζέρβα σέντερ φορ, θα κόψω τον Μπακαγιόκο επειδή όταν έπαιζε αναπληρωματικός έχανε το ρυθμό του γενικά. Θα βάλω τον Ίλιτς που κανονικά είναι εξτρέμ, αλλά τον θυμόμαστε για πολύ καιρό να είναι ο μοναδικός στην κορυφή της επίθεσης. Η τελευταία θέση είναι πονοκέφαλος… Να πάμε με βάση τι θα γίνει αν είναι τιμωρημένος ο Ριμόλντι και τραυματίας ο Τσουκαλάς (πιθανά και τα 2), οπότε καταλήγουμε στον Χαρίση της εμφατικής του σεζόν 2014-15 στη θέση κλειδί του αμυντικού χαφ; Να βάλουμε έναν ακόμα παίκτη αριστερά να βγάζει ασίστ (Φόνσι), ή έναν έξτρα χαφ που έχει πολυδιάστατο ρόλο σε όλο το γήπεδο (Ακόστα); Μετά από σκέψη και με πόνο καρδιάς καταλήγω στον Ακόστα επειδή γενικά έκανε τα πάντα (γκολ, εκτελέσεις, άμυνα κλπ) και απέδειξε την αξία του πολλά χρόνια. Και η κλασσική του κίνηση έδειχνε στόφα μεγάλου παίκτου (διαγώνιο μπάσιμο 30-40 μέτρων και συστημένη σέντρα off balance πέφτοντας έξω από το γήπεδο) Κόβω στο νήμα τον Φόνσι και τελευταίο παίκτη που κόβω από την ομάδα μου είναι ο Χαρίσης της σεζόν 2014-15.
Άρα για τον πάγκο καταλήγω στους: Πασχαλάκης (2016-17), Πάντος (2011-12), Λουτσιάνο (2008-09), Κολοβέτσιος (2012-13), Τσουκαλάς (2015-16), Ίλιτς (2012-13), Ακόστα (2014-15).
ΥΓ1, Ας ζωγραφίσει κάποιος σε γηπεδάκι την παραπάνω 18αδα επειδή δεν ξέρω πως δουλεύει το γηπεδάκι!
ΥΓ2. Το μέγα ερώτημα πονοκέφαλος είναι ποιόν προπονητή της εποχής 2008-2020 να διαλέξεις…
