Με όλα μας τα προβλήματα (τραυματισμούς, δεδομένη λειψανδρία ρόστερ, κλπ), φρονώ ότι στο συγκεκριμένο ματς - τελικό, πρέπει να κατέβουμε με σύστημα 3-4-3, πολύ περισσότερο επειδή και ο αντίπαλος, ως γνήσια ομάδα κυρ Μπαμπη Τεννέ θα παίξει κλειστά (sic), τουλάχιστον στην αρχή, με γεμάτο κέντρο.
Επειδή θέλει οπωσδήποτε το βαθμό τουλάχιστον (όχι όπως με τον ΠΑΟΚ, που, εν πολλοίς, δεν είχε να χάσει και τίποτε), πιστεύω ότι θα παίξει με ένα καθαρό κυνηγό μόνο, με βοήθειες από τους ακραίους μέσους του (Ντέλετιτς και Ρόμανιτς) που έχουν το γκολ.
Συνεπώς, δεν χρειαζόμαστε καθαρή τετράδα αμυντικών πίσω - πρέπει άλλωστε να ρισκάρουμε γιατί τη νίκη θέλουμε.
Ούτως ή άλλως, γενικά μιλώντας, σε κάθε περίπτωση, σε τριάδες παιγνιδιών - τέτοια είναι και αυτή που έχει μείνει μέχρι το τέλος του πρώτου γύρου - μακάρι να κάνουμε τρεις νίκες, αλλά αν δεν μπορούμε, στη χειρότερη περίπτωση καλύτερα να κάνεις δύο ήττες και μια νίκη στα τρία παιγνίδια, παρά 3 ισοπαλίες, γιατί στη νίκη, μέχρι να ξαναπαίξεις μαζί του στο δεύτερο γύρο τουλάχιστον, βάζεις από κάτω, σε περίπτωση ισοβαθμίας, και αυτόν που νίκησες).
Το πρόβλημα των λαμιέων, αγρινίων, λαρισαίων κλπ ομοίων, είναι ότι, με το κωλοποδόσφαιρο που παίζουν, παίρνουν αρεά και που το βαθμό της ισοπαλίας, αλλά όσο δεν νικάνε, μένουν χαμηλά. Στο δεύτερο γύρο θα πρέπει να παίξουν για να (μας) κερδίσουν, οπότε θα δούμε τότε πόσα απίδια πιάνει ο σάκος ...
3-4-3, και για τους κάτωθι λόγους:
α) Κατ` αρχάς να ενισχύσουμε το κέντρο της άμυνάς μας, όπου - αν και δεν το περιμέναμε - αμυντικά φαίνεται να έχουμε πρόβλημα. Δείτε, μέχρι τώρα, πως και από που έχουμε φάει τις περισσότερες φάσεις και γκολ σε βάρος μας. Ενας επιπλέον, μεσαίος στόπερ καλύπτει πολύ καλύτερα τα κενά που αφήνουν οι δύο άλλοι - μιλάω μόνο για το συγκεκριμένο παιγνίδι. Πέραν τούτου, και οι τρεις και περισσότερο ο Κάργας, έχουν δείξει ότι, ως ένα βαθμό, μπορούν σε φάσης επιθετικής ανάπτυξης, από πίσω, να βοηθήσουν σαν ένας επιπλέον κεντρικός χαφ.
β) Στην τετράδα του κέντρου, θέλουμε δύο παίκτες στα άκρα που να ανεβοκατεβαίνουν εύκολα, ασφαλώς να δίνουν με συνέπεια βοήθειες στις πλευρές των ακραίων στόπερ μας (δημιουργώντας, σε φάση άμυνας, πεντάδα πίσω), δημιουργικά να δίνουν υπεροπλία στο κέντρο, αριστερά και δεξιά των κεντρικών μας μέσων, και σε φάση ανάπτυξης, να ανοίγουν την κλειστή κεντρική αμυντική διάταξη των χαφ του αντιπάλου, τραβώντας την στα άκρα.
Σε φάση άμυνας, ο ακραίος χαφ με τον αντίστοιχο στόπερ της πλευράς του, μπορούν να ελέγξουν Ρόμανιτς (vs Καρτάλη και Παντελάκη) ή Ντέλετιτς (vs Πέερσμαν και Εραμούσπε) όταν ένας εξ αυτών επιτίθεται έχοντας τη μπάλα, ενώ ο περισσευούμενος κάθε φορά στόπερ μας, μαζί με τον Κάργα βάζουν στη μέση τον αντίπαλο φορ (Καραμάνο ή Τσούκαλο) και ο περισσευούμενος ακραίος μπακ χαφ μας θα ελέγχει έναν εκ των Ρόμανιτς, Ντέλετιτς όταν δεν έχουν τη μπάλα.
Και ναι, ο Καρτάλης είναι αριστεροπόδαρος, αλλά πιστεύω ότι μπορεί να ανταποκριθεί καλύτερα ως δεξιός ακραίος χαφ - μπακ, από τον Οικονομόπουλο και στα δύο μισά του γηπέδου - τον έχουμε δει ως δεξί χαφ μπροστά από Σάλιακα. Άσε που έχει και τα στημένα και την κάθετη μπαλιά. Είπαμε, θα χρειαστούμε τα πάντα από αυτά που έχουμε δείξει μέχρι τώρα ότι μπορούμε να κάνουμε.
γ) Κεντρικοί μέσοι, για εμένα θα πρέπει να είναι οι Κάστρο και Ντομίγκεζ. Σκληράδα, δύναμη και ανασταλτική ικανότητα από τη μια, δημιουργία, με συνέπεια και στα αμυντικά καθήκοντα από την άλλη - αν προηγηθούμε, ίσως νωρίς στο δεύτερο ημίχρονο, να χρειαστούμε περισσότερη ακόμη δύναμη με Σιόντη ή Λιάσο. Τα τρεξίματα όλων τα θεωρώ δεδομένα.
δ) Χρειαζόμαστε μέσα όσους παίκτες το έχουν ή, εν πάσει περιπτώσει, δείχνουν να κυνηγάνε το γκολ - όσους τέλος πάντων έχουμε τέτοιους - εκμεταλλευόμενοι και τις στημένες φάσεις (θα υπάρξουν αρκετές).
Άρα, μέσα οπωσδήποτε οι Παντελάκης, Κάργας, Εραμούσπε, Ελευθεριάδης, Παμλίδης και Καρτάλης (που το ψάχνει το γκολ). Αυτοί είναι οι όποιοι "γκολτζήδες" μας, και δεν πρέπει να λείπουν.
ε) Στην τριάδα μπροστά, δίπλα σε Παμλίδη (κεντρικό) και Ελευθεριάδη (στα άκρα), θα χρειαστούμε, αφού δεν έχουμε άλλον ακραίο που να έχει το γκολ (έναν Ελευθεριάδη ακόμη), έναν τύπο παίκτη, που να μπορεί να κάνει κάτι στοιχειωδώς απρόβλεπτο, που να μπορεί να πάει στο ένας εναντίον ενός, και εν πάσει περιπτώσει, έναν "ανακατωσούρα" που να δημιουργήσει κάποια "αντράλα" στον αντίπαλο. Καλό θα ήταν να μπορούσε και να συγκλίνει προς τα μέσα, στην αντίπαλη περιοχή ...
Δεν γνωρίζω τι συμβαίνει με αυτούς τώρα τελευταία, αλλά από το ρόστερ μας, οι μόνοι που θα μπορούσαν κάπως να ανταποκριθούν σε κάτι τέτοιο, έστω και ως ένα βαθμό, είναι οι Λώλης, Νάουμετς (που έχει και καλά πόδια, έχει βάλει και γκολ) και Μπρένερ - τι να κάνουμε, αυτούς έχουμε.
Και οι τρεις της επίθεσης είναι ευνόητο ότι θα πρέπει να είναι πολύ κινητικοί αλλάζοντας και θέσεις, περαιτέρω δε, θα πρέπει να πιέζουν ψηλά και να βοηθούν σε θέση άμυνας, τους μέσους μας.
Αρα, 3-4-3, με
ΧΟΥΤΕΣΙΩΤΗ
ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ, ΚΑΡΓΑ, ΕΡΑΜΟΥΣΠΕ,
ΚΑΡΤΑΛΗ, ΚΑΣΤΡΟ, ΝΤΟΜΙΓΚΕΣ, ΠΕΕΡΣΜΑΝ
ΛΩΛΗ (μάλλον), ΠΑΜΛΙΔΗ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΔΗ.
Αμυνόμαστε με επτά (7) παίκτες τουλάχιστον, και επιτιθέμεθα με έως και επτά (7), έχοντας πάντα πίσω, για κάθε ενδεχόμενο, σταθερά τρεις (τους στόπερ) - πλην των στημένων μας, βεβαίως, οπότε και αυτοί θα προωθούνται, με την αντίστοιχη οπισθοχώρηση των ακραίων χαφ. Δεν πιστεύω ότι ο συγκεκριμένος αντίπαλος μπορεί να βγάζει περισσότερους.
Αν μη τι άλλο, κανείς από τους παραπάνω της ενδεκάδας μας ΔΕΝ είναι άμπαλος, και πιστεύω ότι είναι οι κατάλληλοι που θα αναγκάσουν το αντίπαλο στο λάθος.
ΚΑΛΗ ΜΑΣ ΕΠΙΤΥΧΙΑ.
