Το ποδόσφαιρο στο τέλος είναι δίκαιο…
Ο Μιχάλης Τσόχος γράφει για τον θρίαμβο του ΠΑΣ Γιάννινα κόντρα στον Παναθηναϊκό και για πράγματα που τα έβλεπες και για τις δύο ομάδες να έρχονται και τελικά ήρθαν…
Λίγες ώρες μετά τη νίκη του Παναθηναϊκού κόντρα στον Ολυμπιακό, σημείωνα ότι η θέληση, το πάθος και η δίψα που είχαν οι παίκτες του «τριφυλλιού», είναι πάντα ο καλύτερος οδηγός για να παίρνεις τη νίκη στα ντέρμπι, αλλά για να παίρνεις νίκες γενικά χρειάζεται να αρχίσεις να παίζεις και ποδόσφαιρο.
Λίγες ημέρες νωρίτερα, μετά το θρίαμβο του ΠΑΣ Γιάννινα με ανατροπή κόντρα στον Παναιτωλικό έγραφα ότι ο Αργύρης Γιαννίκης κάνει σπουδαία δουλειά, και τα Γιάννενα αναλογικά με τα κυβικά τους παίζουν καταπληκτικό ποδόσφαιρο. Εγραφα ότι η ανατροπή με τον Παναιτωλικό ήταν η πρώτη τους μέσα στη σεζόν και η κριτική που τους ασκούσαν ότι δεν μπορούν να γυρίσουν παιχνίδια και καταρρέουν στο δεύτερο ημίχρονο, δεν ευσταθεί. Να που ήρθε και δεύτερη ανατροπή και μάλιστα κόντρα σε ανώτερο αντίπαλο…
Δεν είναι ασφαλώς ότι βλέπω μπροστά, δεν είναι προφανώς θέμα σωστής πρόβλεψης, είναι απλώς θέμα του να βλέπεις τα παιχνίδια και όχι τα αποτελέσματα. Ο ΠΑΣ σχεδόν σε κάθε παιχνίδι του (εξαίρεση ήταν το πρόσφατο με τον ΠΑΟΚ στο Περιστέρι για το πρωτάθλημα που ήταν πολύ κακός) παίζει εξαιρετικά. Οποιο κι’ αν είναι το αποτέλεσμα, όποιος κι’ αν είναι ο αντίπαλος (ακόμη και ο Ολυμπιακός στο Καραϊσκάκη), η ομάδα του Γιαννίκη τα κάνει όλα σωστά. Μοντέρνο ποδόσφαιρο, με εξαιρετική μετάβαση από την άμυνα στην επίθεση (transition που λέμε και στο χωριό μου...), με συνδυασμούς των ακραίων, με μπακ που ανεβαίνουν συνεχώς, με άξονα που διαθέτει ισορροπία και αρμονία, ώστε να «καταστρέφει» και να δημιουργεί ταυτόχρονα, με στόπερ που παίζουν εξαιρετικά στα δουλεμένα στημένα και προσπαθούν στο μέτρο του δικού τους δυνατού, να χτίσουν το παιχνίδι από πίσω και με γρήγορους μεσοεπιθετικούς που πρεσάρουν με απόλυτο συγχρονισμό ψηλά και στήνουν παγίδες συνεχώς στον αντίπαλο παίχτη που έχει την μπάλα, ο ΠΑΣ είναι πανέμορφος στο μάτι και σιγά σιγά αποτελεσματικός και στο χόρτο.
Διότι σε αντίθεση με ότι πιστεύουν αρκετοί, το ποδόσφαιρο είναι δίκαιο. Ναι, σε ένα ματς μπορεί να μην είναι, σε δύο, σε τρία, αλλά στο τέλος της ημέρας αυτός που δουλεύει σωστά, αυτός που παίζει ποδόσφαιρο, αυτός που εξελίσσεται θα δικαιωθεί 100%. Και αυτό συμβαίνει τώρα με τον ΠΑΣ. Δικαιώνεται για το ποδόσφαιρο του. Πρώτα με το διπλό κόντρα στον Παναιτωλικό που τον έβγαλε από την κουβέντα της παραμονής και τώρα μετά από την πρόκριση κόντρα στον Ατρόμητο στο Περιστέρι και με τη νίκη κόντρα στον Παναθηναϊκό που τον βάζει γερά στο κόλπο της πρόκρισης στα ημιτελικά.
Σε αυτό το ματς και παρά το σοκ από το γκολ του Μακέντα στα πρώτα δευτερόλεπτα της αναμέτρησης ο ΠΑΣ έχει δώσει ρεσιτάλ. Και ο προπονητής του και οι παίκτες του, έχουν κάνει ένα σπουδαίο ματς, που χτυπάει τον Παναθηναϊκό εκεί που πονάει και δεν τον αφήνει να συνέλθει και να πάρει τα ηνία του ματς ποτέ. Και μάλλον τυχερός είναι ο Παναθηναϊκός που έχασε με ένα γκολ διαφοράς και έχει την πρόκριση στα χέρια του στη ρεβάνς με μία απλή νίκη με 1-0.
Την ίδια ώρα ο Παναθηναϊκός για ένα ακόμη ματς δεν έπαιξε. Και όταν δεν παίζεις, αποκλείεται να συνεχίσεις να νικάς. Με τον Ολυμπιακό έφτασε το πάθος, η διάθεση, η δίψα και ότι ο αντίπαλος ήταν κακός για μεγάλο διάστημα του ματς. Σε άλλες περιπτώσεις επίσης έχει βοηθήσει η ατομική ποιότητα όπως στο Περιστέρι με τον κακό φέτος Ατρόμητο. Και εκεί ο Παναθηναϊκός δεν ήταν καλύτερος, αλλά είχε τις στιγμές του. Με την Λαμία στο εντός έδρας 0-0, «πλήρωσε» την αδυναμία να παίξει ποδόσφαιρο και γενικά την εξέλιξη δεν την βλέπεις από παιχνίδι σε παιχνίδι. Βεβαίως το ξαναγράφω για πολλοστή φορά. Θέλει χρόνο αρκετό ο Μπόλονι και ακόμη δεν τον έχει πάρει. Τώρα ψάχνει τα αποτελέσματα για να προλάβει το τρένο της Ευρώπης και είναι φανερό ότι έχει επικεντρωθεί σε αυτά και όχι στο πως θα παίξει η ομάδα του ποδόσφαιρο. Λογικό, αλλά ως ένα βαθμό. Κάποια στιγμή όμως θα πρέπει να αρχίσουμε να βλέπουμε και το σχέδιο του Ρουμάνου για το ποδόσφαιρο που θέλει να παίξει ο δικός του Παναθηναϊκός, την ταυτότητα που θέλει να του δώσει. Και καλό είναι οι νίκες να μην τα κρύβουν όλα κάτω από το χαλί, γιατί θα έρθουν και οι ήττες, είναι βέβαιο.
Μετά τη νίκη στο ντέρμπι, όταν σημείωνα ότι όλα καλά με τον Παναθηναϊκό, αλλά δεν παίζει ποδόσφαιρο και θα το πληρώσει, έμοιαζα υπερβολικός και πικρόχολος. Μετά την ήττα με τον ΠΑΣ μοιάζω ο λογικός. Είναι απλό, να βλέπετε τα ματς και όχι τα αποτελέσματα. Και είναι πολλά τα ματς που ο Παναθηναϊκός δεν βλέπεται, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα…
gazzetta.gr
