ΠΡΟΣ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΕΣ ΠΑΣ ΓΙΑΝΝΙΝΑ
Ενταύθα
Αγαπημένοι μας, παιδιά μας, ήρωές μας.
Σήμερα δεν θα παίξετε σε ένα άδειο γήπεδο, ούτε σε ένα αφιλόξενα εχθρικό... Εκτός από καμιά εκατοστή "πρόβατα", οι άλλοι δεν θα έχουν κανέναν κοντά τους, μαζί τους.
Εσείς όμως, ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΣΤΕ ΜΟΝΟΙ ΣΑΣ - ποτέ δεν ήσασταν, δεν σας αφήσαμε, αλλά ειδικά σήμερα.... Ότι και αν βρείτε μπροστά σας, ότι και αν συναντήσετε, μην αισθανθείτε ούτε για μια στιγμή μόνοι... Να μας λογαριάζετε και ΟΛΟΥΣ ΕΜΑΣ εκεί, δίπλα σας.
Θέλουμε να ξέρετε πως σε ότι και αν κάνετε στον αγωνιστικό χώρο, ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΜΑΖΙ ΣΑΣ, με όποιο τρόπο μπορούμε. Αν το πιστέψετε αυτό, όπου και να "κοιτάξετε", γύρω σας και μέσα σας, θα μας δείτε, θα μας ακούσετε, θα μας νιώσετε, θα είμαστε "εκκωφαντικοί". Θα είμαστε η φωνή μέσα σας, η φωτιά στην ψυχή σας, το ουρλιαχτό που θα τους τρομάξει, το γαμώτο που θα σας δικαιώσει...
Σε κάθε τάκλιν, σε κάθε προβολή, σε κάθε τζαρτζ, σε κάθε σπρίντ, σε κάθε άλμα, σε κάθε σπρώξιμο, σε κάθε τσαμπουκά, σε κάθε λάθος, ΝΑΙ, θα είμαστε εκεί, μαζί σας, στην ψυχή και την καρδιά σας. Η δύναμή σας, οι αντοχές σας, η ποιότητά σας, το σθένος σας, ΟΛΑ ΕΠΙ 100,1000,10000 ...
Θα σας δίνουμε το χέρι να σηκωθείτε, θα σας σπρώχνουμε πιο ψηλά, πιο γρήγορα, αλλά βήμα πίσω δεν θα κάνουμε - αγύριστα κεφάλια γαρ...
Και θα `ρθουν και άλλοι. Θα είμαστε πολλοί, και όσο η ώρα θα περνάει θα γινόμαστε και περισσότεροι, και άλλοι και άλλοι... Φίλοι, αδέλφια που "έφυγαν" και θα φωνάζουν από κει ψηλά, στα ορεινά της δικής τους εξέδρας, αλλά και μικρά χεράκια που θα μας σπρώχνουν μπροστά όλους μαζί. Να, το Crimsonaki, το fonaki, το apneaki, το MikkaelSinaki, το mandrakoukaki, αλλά και τα δικά σας, το Καργάκι, το Καστράκι, και πόσα ακόμη...
Όλοι μαζί, ΠΕΡΗΦΑΝΟΙ, ΑΛΥΓΙΣΤΟΙ, ΝΙΚΗΤΕΣ, ότι και να συμβεί...
Εχουμε μια δουλειά να τελειώσουμε σήμερα...
Μια φωτοβολίδα μεσ` στη νύχτα σκάει...
Με αγάπη,
Ολόψυχα δικοί σας,
ΟΛΟΙ ΕΜΕΙΣ