Μάλλον δεν θα είδατε πολύ Β Εθνική φέτος για να καταλάβετε για τί μπάλα παίχτηκε.
Η ίδια που παίχτηκε και πέρσι, τόσο χάλια.
Υπήρξαν όμως παίκτες που ξεχώριζαν, όπως και φέτος.
Ο Μανουσάκης, που αναφέρεται ο σύνταυρος πιό πάνω, είναι ένας από αυτούς. Όπως επίσης και ο Καραχάλιος.
Μην ξεχνάμε ότι ο Παμλίδης ήταν επιπέδου β' εθνικής,
ο Σάλιακας γυάλιζε πάγκο, ο Σιόντης είναι γέρος, ο Παντελάκης δεν μπορεί να σταθεί, ο Ελευθεριάδης σιγά τον σκόρερ στην από κάτω κατηγορία, ο Καρτάλης ήταν στη γ' Γερμανίας, κλπ κλπ...
Αυτοί όμως μας έφτασαν μια ανάσα από τον πρώτο μας τελικό. Όπως, φυσικά, και ο Γιαννίκης, που υποβίβασε την τάδε ομάδα της γ' Γερμανίας. Όλα τα παραπάνω τα θυμάστε, φαντάζομαι...
Εγώ λέω υπομονή. Επίσης λέω ότι από τη στιγμή που παίρνεις τέτοιους παίκτες, πρέπει να τους βοηθήσεις με κάποιους πιό έμπειρους, ας πούμε πρωτοκλασάτους για τα δεδομένα του πρόεδρα. Θα μπορούσε π.χ. να βρει τους αντίστοιχους Ντομίνγκεθ σε κάθε θέση. Ε, αυτοί αργούνε λίγο, κακώς βεβαίως, αλλά τί να κάνουμε τώρα...
Περιμένω όμως να δω ΚΑΙ αυτούς.
Αυτά...