Ολυμπιακός-ΠΑΣ Γιάννινα 2ος αγώνας Ημιτελικά

[fastmanakos]

Μπακουλιέρο +100000000000000 πασάκο μ. Σκεφτόμαστε ΑΚΡΙΒΩΣ με τον ίδιο τρόπο.

[aramis]

Χάσαμε λόγω υπεροπλίας του αντιπάλου, κάτι που ήταν και το πιθανότερο. Χάσαμε δηλαδή γιατί οι άλλοι έχουν περισσότερα χρήματα, άρα τη δυνατότητα να αγοράζουν και να "πετάνε" μέσα πολλούς και ποιοτικούς παίκτες, ενω εμείς 11(και μόνο) Ελ Σίντ που δεν μπορούν να θαυματουργούν για πάντα....
Αν υπάρχει η δυνατότητα να παραμείνει αυτός ο προπονητής, ο βασικός κορμός και να προστεθούν, έστω 3-4 ποιοτικοί παίκτες, είναι ΒΕΒΑΙΟ (όπως είναι τώρα ο ποδοσφαιρικός χάρτης στην Ελλάδα) πως θα υπάρξει κι άλλη ευκαιρία.....
Για μένα το αποψινό ήταν μια ευκαιρία και τίποτα άλλο. Για μένα το σύνθημα "τι κι αν δε γνώρισα χαρές μεγάλες" πρέπει να πάει για απόσυρση. Πρέπει επιτέλους ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΧΑΡΕΣ ΑΥΤΕΣ, και αυτόν τον ΤΕΛΙΚΟ, κι όχι να αρκούμαστε να τις μοιρολογάμε σαν την χαμένη Πόλη για 600 χρόνια.
Είναι απολύτως εφικτό, όπως συνήθιζε να λέει και ο αείμνηστος ΑλεκοΛύτρας!
Εφικτό, υπό προυποθέσεις βέβαια, που θα δούμε τις επόμενες μέρες αν θα συντρέξουν....

Ευχομαι σε όλους ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ και ΨΗΛΑ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ!!!

[apnea73]

Συμφωνώ με όλους.. Γι αυτό τρελενομαι με την απόφαση να φύγει ο Λεό πριν τα παιχνίδια με τον γαυρο... Ταίριαζε κουτί και λόγο σωματοδομης και ταχύτητας.. Έβλεπα χθες το Ελευθεριάδη που λόγο σωματοδομης έχανε όλες τις μονομαχίες από τους σκατογαυρους.. Σε αυτό το επίπεδο παίζουν όλα ρόλο..

[PASiopulo]

Συγχαρητήρια στην ομάδα για την πορεία και τις χαρές που μας χάρισε φέτος ιδίως στο κύπελλο.

Η απόδοση της ομάδας μέχρι να φάμε το γκόλ τα έσπαγε. Το πάθος των παιδιών και η αυτοπεποίθησή τους ήταν εκπληκτικά.
Θέλαμε αρκετή τύχη παραπάνω και λίγο καλύτερα τελειώματα.

Κάναμε μια πολύ καλή προσπάθεια, ρισκάραμε πολύ μετά το γκόλ με κίνδυνο να διασυρθούμε αλλά δε γινόταν και αλλιώς.

ΠΕΡΗΦΑΝΟΣ γι αυτή την ομάδα. Δεν τα καταφέραμε φέτος αλλά κάναμε την αρχή. Έτσι εξάλλου έγινε και όταν βγήκαμε Ευρώπη.
Πιστεύω ότι αν ο πρόεδρος κάνει αυτά που πρέπει όλα θα πάνε καλά και του χρόνου και ελπίζω ο κόσμος να αγκαλιάσει την ομάδα και να γεμίσει ξανά τις κερκίδες.

 

[ltz]

Εν τω μεταξύ ανάσαναν και οι Άρης-ΠΑΟΚ-ΑΕΚ, αφού αν παίρναμε το κύπελο. μιά από αυτές τις ομάδες θα έμενε εκτός Ευρώπης. Νοοτροπία του τύπου να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα.

[μπαμΠΑΣ]

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ, ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ, ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ, ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ, ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ και πόσα ακόμη ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ σε όλους σας...
ΤΑΥΡΑΚΟ μου σ` ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ  για όσα μου `χεις χαρίσει φέτος ειδικά, και όχι μόνο...
Παραλλάσσοντας μια αποφθεγματική φράση της Maya Angelou, μπορεί μετά από λίγο καιρό κανείς από τους "άλλους" να μη θυμάται τι έκανε φέτος η ομάδα μας, εμείς όμως θα θυμόμαστε και δεν θα ξεχάσουμε ποτέ πως μας κάνανε τα παιδιά μας να νιώσουμε για ένα δίμηνο, από το παιγνίδι με την αεκ μέχρι και τον πρώτο ημιτελικό με το γαύρο.
Για πρώτη φορά ίσως, σε αυτό το χρονικό διάστημα, αισθανθήκαμε ΑΤΡΩΤΟΙ, ΝΙΚΗΤΕΣ, ΑΚΑΤΑΒΛΗΤΟΙ και επιτέλους ΔΙΚΑΙΩΜΕΝΟΙ για την αρρώστια μας...
Για ένα δίμηνο παρασύραμε στο διάβα μας - τς πηραμ σβάρα - αεκ, ατρόμητους, βαζελους, αστέρες, γαύρους, όποιον είχε την ατυχία εκείνο τον καιρό να βρεθεί στο δρόμο μας.... Πιστέψαμε πραγματικά ότι μπορεί να γινόμασταν η πρώτη ομάδα στην ιστορία που θα έπαιρνε κύπελο "περνώντας" τους τρεις από τους τέσσερις "μεγάλους" - μη χέσω - του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Όλοι εμείς, κοιμόμασταν, ξυπνούσαμε, κυκλοφορούσαμε στο δρόμο μ` ένα διαρκές χαμόγελο και με την αυτοπεποίθηση του καλύτερου, αυτού που ήρθε για να πετύχει το "ακατόρθωτο"... Βλέπαμε γύρω μας νέα παιδιά να φωνάζουν για τον ΠΑΣ και πιστέψαμε ότι μπορεί να "γύρισε ο τροχός". Ακούγαμε μουσικές και τα μάτια μας γέμιζαν από εικόνες που έκαναν την καρδιά μας να σκιρτάει και να χτυπάει δυνατά...

Φευ, όμως... Στη χώρα που κανείς δεν θέλει ν` αλλάξει τίποτε, και η έκπληξη τείνει να καταντήσει - πραγματικά να καταντήσει - αδιανόητη, ήρθε η προσγείωση...
Πάνω που είχαμε ένα ρυθμό, ένα τέμπο σχεδόν διαβολικό, από την "εταιρεία παροχής ενέργειας" η "τάση του ρεύματος μειώθηκε", άρχισαν οι "διακοπές" και κάπως έτσι το φαγητό αλλοιώθηκε και η γεύση του "στράβωσε" και χάλασε... Φάγαμε, δεν το απολαύσαμε, δεν χορτάσαμε, ήταν μόνο για να μην πεινάσουμε...
Από τον πρώτο ημιτελικό, μέχρι το δεύτερο, χρειάστηκε να περάσει ένας ολόκληρος μήνας!!!
Στο μήνα αυτό, προέκυψε αυτός ο ΠΑΝΑΧΡΗΣΤΟΣ ΘΕΣΜΟΣ των play out που - όπως και αυτός των play off - επινοήθηκε για να "κερδίζουν", έστω και την τελευταία στιγμή, τα λαμόγια και οι καταφερτζήδες.
Αν και το πρωτάθλημα είναι, κατά το κοινώς λεγόμενο, "μαραθώνιος", και θα έπρεπε να αποδίδεται το δίκαιο σε αυτόν που προσπάθησε με συνέπεια για το καλύτερο, κόντρα σε όλους τους αντιπάλους του, τουλάχιστον στο μεγαλύτερο μέρος του, ώστε να παίρνει καθείς ότι του αξίζει, με τον ΠΟΝΗΡΟ, ΠΑΝΑΧΡΗΣΤΟ ΘΕΣΜΟ των play out, οι ομάδες αγωνιστικά χωρίζονται σε Πατρίκιους και Πληβείους για να παίξουν μεταξύ τους, και "επιβραβεύεται", αυτός που για τρία τέσσερα παιγνίδια μόνο, μέσα από "συμμαχίες", "λυκοφιλίες" και "μαγειρέματα", μετατρέπεται ξαφνικά σε Μπάγερν, Ρεάλ ή Γιουνάιτεντ - όχι τη Λιβερπουλάρα δεν τους τη χαρίζω ούτε για παράδειγμα.
Δεν κάνει σε κανέναν εντύπωση το γεγονός ότι σε όλη την προηγμένη ποδοσφαιρικά γη, στις περιπτώσεις ισοβαθμίας, μετράει το goal average, ώστε όλοι να επιδιώκουν σε κάθε παιγνίδι να νικούν, βάζοντας όσα περισσότερα γκολ μπορούν, και μόνο εδώ στην "ψωροκώσταινα", διατηρούμε ακόμη το κριτήριο των μεταξύ των ισοβαθμούντων ομάδων παιγνιδιών;;;; Εμ, πως αλλιώς θα "δικαιωθεί" αυτός που σε ολόκληρη την αγωνιστική περίοδο "δεν μπορούσε", αλλά στο τέλος, τα κατάφερε σε ένα ή δύο παιγνίδια - που κρίνουν τη χρονιά - φτάνοντας μάλιστα σε αυτά τα παιγνίδια μετά από βολικές, συμφέρουσες "αλλαξοκωλιές"...
Σ` αυτό τον τελευταίο ρημαδομήνα λοιπόν, η ομάδα μας του ελλιπέστατου, πραγματικού ρόστερ των 14, άντε το πολύ 15 παικτών ("προσέχουμε για να έχουμε"), στο πρωτάθλημα κλήθηκε να παίξει απέναντι σε "μεγαθήρια" της τελευταίας στιγμής που πάλευαν για την ύπαρξή τους, έχοντας στην άκρη του μυαλού μας μόνο το δεύτερο ημιτελικό με το γαύρο, και το πως θα καταφέρουμε να παρουσιαστούμε σε αυτό το παιγνίδι τουλάχιστον αλώβητοι από τραυματισμούς...
Από το ματς με τον οφη, ήδη καταλάβαμε περί τίνος επρόκειτο. Και στην κλωτσιά μας σάπιζαν, και κάρτες παίρναμε και τραυματισμούς είχαμε. Και να τα πρώτα νεύρα, "συννεφάκια" μεταξύ μας που μέχρι τότε δεν υπήρχαν, και κάπως έτσι "κιοτέψαμε" για χάρη του μεγάλου σκοπού...
Απλά "κατεβαίναμε" σ` αυτά τα παιγνίδια, στο γήπεδο μόνο εμφανιζόμασταν, πικραινόμασταν επειδή ξέραμε ποιοι πραγματικά είμαστε αλλά και τι, δυστυχώς, παρουσιάζαμε, και κάπως έτσι, πάει περίπατο και ο αγωνιστικός ρυθμός και η ετοιμότητα, άρχισε δε, να "δοκιμάζεται" στο μυαλό μας, αλλά και ψυχολογικά και η όποια ικανότητά μας... Μέσα σ` όλα, ασχοληθήκαμε ΣΕ ΛΑΘΟΣ ΧΡΟΝΟ και με τα "πίτουρα" - θα μείνει ο Γιαννίκης, θα φύγει ο Γιαννίκης, θα φύγει ο Καρτάλης μαζί του, πάει και ο Παμλίδης, και, και, και... - και τελικά γίναμε μενού για τις κότες...
Αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν η εικόνα μας στο χθεσινό παιγνίδι... Τα παιδιά τα έδωσαν όλα, όλα όμως... Σκίστηκαν, παλεψαν... Αλλά αυτό δεν αρκούσε. Δεν είχαμε καθόλου ρυθμό, ψυχολογικά μετά το γκολ γρήγορα το "χάσαμε", δεν εμφανιστήκαμε - πως θα μπορούσαμε άλλωστε;;; - έτοιμοι, ήμασταν μια μηχανή που από το ρελαντί μέχρι τις ψηλές στροφές δυσλειτουργούσε - ατυχώς, απολύτως δικαιολογημένα.
Ακόμη και έτσι όμως... Τα παιδιά μας μας πρόσφεραν, για ένα δίμηνο έστω, την απόλυτη ΟΝΕΙΡΩΞΗ και μας χάρισαν την αίσθηση του ΕΙΜΑΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΚΑΝΩ ΕΓΩ ΚΟΥΜΑΝΤΟ...
Πόσες φορές το έχουμε νιώσει αυτό;;; Πόσες φορές ήμασταν εμείς αυτοί που "κοιτούσαν" οι άλλοι, και όχι το αντίθετο;;;
Εχετε συνειδητοποιήσει ότι μέσα στην κωλοσυνθήκη που ζούμε, πολύ λίγοι, σαν εμάς τους ΠΑΣΟΛΕΔΕΣ, έστω και στην ψευδαίσθησή μας, είχαν το μαναδικό προνόμιο να κυκλοφορούν με ένα τεράστιο χαμόγελο ευτυχίας...
Για όλα τα παραπάνω, και πάλι, αιώνια ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ και μόνο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ, ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ, ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ και χιλιάδες ακόμη ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ σε όλο το ΤEAM PAS GIANNINA - στα αγγλικά, γιατί στα μάτια μου δεν θα πάψει ποτέ την ευρωπαική του πορεία

[lemorsero]

- Η φάση του αγώνα για μας δεν είναι η κεφαλιά του Παντελάκη στο 52', αλλά το σουτ στραβοκλωτσιά και κόντρα στον Καρτάλη στο 89' που πέρασε μόλις άουτ με εξουδετερωμένο τον Σα, αμέσως μετά  την κόκκινη του Χολέβα στο 88'. Αν εκεί γινόταν το 3-2 θα είχαμε άλλα 7 λεπτά αγώνα με παίκτη παραπάνω με τον γαύρο τρομοκρατημένο μετά από κόκκινη και γκολ σε κατάσταση σοκ που δεν θα ήξερε πως να αντιδράσει. Περισσότερες πιθανότητες θα είχαμε τότε να κλέψουμε την πρόκριση, παρά αν κάναμε το 2-2 στο 52 με τον αγώνα να έχει άλλα 45 λεπτά και τον συγκεκριμένο τρόπο παιχνιδιού μας να παίξουμε το ματς στα ίσια.


- Μπήκαμε στο παιχνίδι ΑΚΡΙΒΩΣ με τον ίδιο καυλωτικό τρόπο που μπήκαμε στο Περιστέρι και στη Λεωφόρο στους επαναληπτικούς της φάσης των 16 και των 8. Ασφυκτικό πρέσσινγκ και προσπαθεια για αιφνιδιασμό του αντιπάλου. Μας έκατσαν τότε τα γρήγορα γκολ, ενώ χθες όχι. Και με το γαύρο 2 ταχύτητες πάνω από ατρόμητο και βάζελο τα πράγματα ήταν πολύ δύσκολα. Ειδικά όταν χθες είχε την τύχη με το μέρος του και ευτύχησε να προηγηθεί. Πήγαμε λοιπόν σωστά να «σοκάρουμε» το γαύρο, αλλά δεν ξέρω αν θα είχε αντίκρισμα στο συγκεκριμένο ματς ένα πιθανό 0-1 στο 20’.


- Αποδείχθηκε ότι σε τέτοιο ζευγάρι τις προκρίσεις δεν τις κερδίζεις, αλλά δυστυχώς τις κλέβεις. Εμείς χθες πήγαμε με γερμανικό τρόπο παιχνιδιού στα ίσια να πάρουμε την πρόκριση. Παίξαμε ωραία, αλλά αν πας να παίξεις στα ίσια το ματς με πολύ καλύτερη ομάδα τότε η στατιστική είναι αμείλικτη στους τομείς που δεν είσαι καλός: Τελειώσαμε το ματς χοντρικά με ισάξια στατιστικά σε όλες τις κατηγορίες εκτός από την πιο βασική:
Κατοχή περίπου 50-50,
πολύ λίγα φάουλ στο ματς και από τις 2 ομάδες,
λίγο λιγότερα σουτ εμείς,
περισσότερα κόρνερ εμείς
Η μεγάλη διαφορά όμως ήταν τα σουτ στην εστία όπου ο γαύρος έχει 4 παίκτες μεγάλης κλάσης και μεις στην ουσία δεν έχουμε γκολτζή στην ομάδα. Αναπόφευκτα όταν πας να παίξεις στα ίσια τον καλύτερο οσφπ των τελευταίων ετών οι πιθανότητες πρόκρισης είναι 90-10 υπέρ του gay. Και πάλι καλά μάλλον που δε φάγαμε περισσότερα γκολ. Αν το πηγαίναμε στην κουτοπονηριά με ελληνικό τρόπο, τη σκοπιμότητα με 5-3-2 ταμπούρι και άγιος ο θεός με καθαρό χρόνο παιχνιδιού 25 λεπτά, δε λέω ότι θα προκρινόμασταν, αλλά θα είχαμε τουλάχιστον διπλάσιες πιθανότητες με το  γαύρο να είναι σκασμένος – όχι μόνο αγωνιστικά – αλλά κυρίως ψυχολογικά αν το πηγαίναμε στη σκοπιμότητα.


- Πεσμένοι αγωνιστικά ήμασταν και μεις χθες. Θα είχαμε περισσότερη τύχη αν είχαμε το φορμάρισμα του Μαρτίου όλων των παικτών. Χθες όμως τουλάχιστον Πίρσμαν και Παμλι ήταν πολύ πεσμένοι. 


- Σε καμία περίπτωση δεν κατηγορώ τους παίκτες, πόσο μάλλον τον Γιαννίκη. Απλά η όμορφη φιλοσοφία που θαυμάσαμε φέτος και – κακά τα ψέματα – τόσα χρόνια ήταν επιθυμία μας, δηλαδή το «να παίξουμε καλά κι ας χάσουμε», μοιάζει λίγο κυνική στην Ελλάδα όταν πας να διεκδικήσεις πρόκριση στον τελικό. Δε θα μπορούσε να γίνει αλλιώς όμως με τον ωραίο τρόπο που έχει μάθει να παίζει η ομάδα.


- Στην Ελλάδα είναι διαφορετικά τα πράγματα και η κουτοπονηριά περισσεύει από όλους. Στο παιχνίδι των ημερών εναντίον μας μπήκε και γνωστός γίγας της πετρούπολης με αλλεπάλληλες ανακοινώσεις παραληρήματα με κορυφαίο σημείο εκεί που κατηγορεί κάποιον που υποδύεται τον οπαδό του ΠΑΣ ενώ είναι γνωστό ότι είναι οπαδός … της Αναγέννησης Άρτας! Είναι σίγουρα η δήλωση των ημερών που ξεχείλισε καλτίλα..


- Έχουμε να λέμε για το πέναλτι στον Κάστρο, όπως έχουμε να λέμε και για το πέναλτι στον Μπρένερ στο 90' στο πρώτο ματς. Αν πήγαιναν στο var αυτές οι φάσεις το πιο πιθανό είναι να δινόταν πέναλτι.
Στον αντίποδα όμως και στο γαύρο δε δόθηκε πέναλτι μαρς στο 3-1 χθες, ενώ σε παλιές εποχές χωρίς var σιγά μη δινόταν το πέναλτι που σκοράραμε στο πρώτο ματς.


- Αφήνουμε το θεσμό του κυπέλλου φέτος με ένα τεράστιο ΓΑΜΩΤΟ καθώς η ομάδα έπαιξε φανταστικό ποδόσφαιρο και επιτέλους ο θεσμός έγινε στόχος. Ήταν πολύ δύσκολη κλήρωση ότι και να λέμε. Αντικειμενικά με αεκ θα ήμασταν το φαβορί και με παοκ θα είχαμε 40-45% πιθανότητες πρόκρισης. Πόσο γκαντεμιά αυτή η ομάδα...   


- Η ομάδα διαχρονικά δεν έχει άστρο, αλλά ούτε και τάιμινγκ. Το 2007 που βρεθήκαμε στον ημιτελικό ήμασταν ομάδα με ρόστερ Β εθνικής και το 2010 πέσαμε στους 8 με παοκ και στους 4 με βάζελο που αυτές οι 2 ομάδες ήταν 2 ταχύτητες πάνω από τους άλλους λόγω ντόπας ενώ οι άλλες ομάδες ήταν η Καλλιθέα, η Καβάλα, η Ξάνθη, ο Πανιώνιος και ο Άρης. Και φέτος τυχαίνουμε με τον φορμαρισμένο βάζελο των 8 συνεχόμενων νικών που τον ευνοεί ένα ολόκληρο σύστημα και με τον καλύτερο οσφπ των τελευταίων 20 ετών... Ότι να' ναι πραγματικά...


- Παρόλα αυτά στο κύπελο έχουμε κάνει προκρίσεις επικές που καμία άλλη ομάδα δεν έχει κάνει:

Η βρωμο Λάρισα πήγε 4 φορές τελικό και καμία από αυτές τις φορές δεν αντιμετώπισε τους 5 μεγάλους σε ημιτελικούς, ούτε καν σε προημιτελικούς. Το 1982 έπαιξε προημιτελικό με Διαγόρα και ημιτελικό με Κόρινθο, το 1984 έπαιξε προημιτελικό με Καβάλα και ημιτελικό με Ηρακλή, το 1985 έπαιξε προημιτελικό με Κόρινθο και ημιτελικό με Λεβαδειακό, το 2007 έπαιξε προημιτελικό με Κέρκυρα και ημιτελικό με εμάς που είχαμε ρόστερ Β εθνικής. Από την παραπάνω λίστα, αν εξαιρέσεις εμάς, όλες οι άλλες ομάδες είναι στα αζήτητα του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου.

Η βρωμο Καστοριά που ολόκληρη η πόλη της έχει συνδεθεί με το κύπελλο του 1980 απέναντι σε ομάδα που δεν ήταν φόβητρο (Ηρακλής), στον προημιτελικό τότε απέκλεισε τη λάρισα και στον ημιτελικό τον Μακεδονικό.

Ο βρωμο όφη που πήρε το κύπελλο το 1987 με αντίπαλο που δεν ήταν φόβητρο (Ηρακλής), στον προημιτελικό τότε απέκλεισε την Καλλιθέα και στον ημιτελικό τον Διαγόρα. Και το 1990 που ξαναπήγε τελικό στον προημιτελικό τότε απέκλεισε τον Αθηναϊκό και στον ημιτελικό τον Απόλλων Αθηνών.

Ο βρωμο αστέρας Τρίπολης το 2013 απέκλεισε τον Πλατανιά στον προημιτελικό και έκανε απά μια συμπαθητική πρόκριση στον ημιτελικό με τον κομπλεξικό τότε παοκ που δεν είχε δυναμώσει ακόμα.

Και πήγανε σε τελικούς και πήρανε κύπελλα αυτά τα μπουρδέλα, ενώ εμείς παλεύουμε κάθε φορά με τα μπαλάκια της κλήρωσης.
Τις επικές μας προκρίσεις δεν τις έχει καμία άλλη ομάδα. Δυστυχώς όμως στο Κύπελλο ο έλληνας φίλαθλος θυμάται μόνο τον τελικό της κάθε χρονιάς και όχι μεμονωμένα ματς. Και οι τελικοί κυπέλλου είναι όπως τα μουντιάλ. Μια παιδική ανάμνηση που σου μένει χαραγμένη, σε επηρεάζει συναισθηματικά και δημιουργεί οπαδούς.

[fon7]

Λώλης: «Ήταν ένα όμορφο ταξίδι»

«Όμορφο ταξίδι» χαρακτήρισε ο Αλέξανδρος Λώλης την πορεία του ΠΑΣ Γιάννινα στο κύπελλο:

Για το αν αδίκησε τον εαυτό του ο ΠΑΣ: Κάναμε ένα πολύ καλό παιχνίδι. Βάλαμε δύσκολα στον Ολυμπιακό. Είχαμε τις ευκαιρίες μας, χάσαμε τη συγκέντρωση μας κάποιες στιγμές. Ήμασταν άτυχοι στο πέναλτι. Μας ξεκλείδωσε το πέναλτι και ήταν δύσκολο να το διαχειριστούμε στη συνέχεια. Δεχτήκαμε ένα γκολ στο τέλος του πρώτου ημιχρόνου, αλλά στη συνέχεια δείξαμε ότι δεν τα παρατάμε. Πετύχαμε ένα γκολ, αλλά δεχτήκαμε γρήγορα κι άλλο και είναι λογικό γιατί απέναντι μας είχαμε μία πολύ μεγάλη ομάδα.

Για την εικόνα μετά το πέναλτι: Πιο πολύ ψυχολογικό ήταν το θέμα. Μας χτύπησε το πέναλτι σε ένα σημείο που δεν το περιμέναμε. Κάνουμε καλά πρώτα ημίχρονα. Μας ξεκλείδωσε ένα πέναλτι και ήταν δύσκολο να καθαρίσουμε το μυαλό μας σε ολόκληρο το παιχνίδι.

Για το τι κρατάει από αυτό το ταξίδι: Ήταν ένα όμορφο ταξίδι. Δεν ήταν στόχος μας στην αρχή της χρονιάς το Κύπελλο. Φτάσαμε στο σημείο να νικάμε τον Ατρόμητο στην έδρα του, στη συνέχεια δείξαμε και με τον Παναθηναϊκό ότι μπορούμε να χτυπήσουμε τις μεγάλες ομάδες και ήρθαμε εδώ να αποδείξουμε ότι μπορούμε να διεκδικήσουμε κάτι. Είμαι πολύ χαρούμενος που το έζησα όλο αυτό σε αυτή την ηλικία.

super-fm.gr

[fon7]

Προσωπική δήλωση κ. Αλέξη Κούγια

Παρακολούθησα χθες τον ημιτελικό του κυπέλλου Ελλάδος μεταξύ του Ολυμπιακού και του ΠΑΣ Γιάννινα και παρατήρησα ότι άλλη ομάδα ήταν ο ΠΑΣ Γιάννινα στον πρώτο ημιτελικό και άλλη ομάδα χθες, παρά το ότι επέστρεψαν όλοι οι ποδοσφαιριστές του.

Ο Χριστοβασίλης και η παρέα του εκεί στα Γιάννενα να γνωρίζουν ότι όταν μία ομάδα χάνει το ηθικό υπόβαθρο της, διαλύεται και αυτό έχει αποδειχθεί διαχρονικά.

Καλά είναι τα χρήματα και ο πλούτος, αλλά είτε αναφερόμαστε σε ανθρώπους, είτε σε ομάδες, η τιμή, τιμή δεν έχει.

Όσο για την αγωνία κάποιων για τα ονόματα και για το τι έγινε στις 27/2/2015 στην πώληση του 51% του ΠΑΣ Γιάννινα και το ποιος αγόρασε και το ποιοι ήταν από πίσω, μην έχετε καμία αμφιβολία ότι θα το μάθετε αμέσως μετά το Πάσχα, αλλά μην βάζετε τους υπαλλήλους σας, που δεν τολμούν να γράψουν ούτε το ονοματεπώνυμο τους να γράφουν άρθρα σαν αυτό που έγραψε ο «Γκμοχ» στην δεύτερη σελίδα της Life Sports σήμερα.

Η Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού είμαι βέβαιος ότι έχει ήδη αρχίσει την έρευνα για τις με συμβόλαια καταγγελίες μου.

Καλή Ανάσταση και Καλό Πάσχα.
aelfc.gr

[Siatrovouni]

Ειμαι πολυ απογοητευμενος. Τον Μιλι δε θελω να τον ξαναδω ουτε 11αδα ουτε στον ΠΑΣ. Η μιση ομαδα χθες εκτος τοπου και χρονου. Μπραβο στον Γιουρι απο τους λιγους διασωθεντες. Δεν φταινε οι παιχτες, το ξερουμε, αλλα το μικρο ροστερ. Χριστοβασιλη περιμενουμε μια φορα να κανεις την υπερβαση. Αντι να φερει φορ στον Γερμανο του εφερε δανεικο απο τη Βαντουζ.

3 ημιτελικους εχει δει η γενια μας. Παντα κατι φταιει. Κουραστηκαμε μεν, αλλα δε γαμιεται.. δεν ξενερωνουμε.


Φαστμανακος +1000.

Μην μικραινετε την ομαδα.

[fon7]

Ο ΠΑΣ έδωσε ξανά το δικαίωμα στο όνειρο!

Ο Car.gr ΠΑΣ Γιάννινα έφυγε με ψηλά το κεφάλι από το Κύπελλο, αλλά κανείς δεν θα θυμάται την ήττα γιατί αυτό που πέτυχε ο ΠΑΣ την φετινή χρονιά είναι ανεπανάληπτο. Γράφει ο Θοδωρής Βασίλης.

Τα Γιάννενα είναι μια πόλη που σε κάθε της εκδήλωση εκφράζεται υπερβολικά, ικανή να βυθιστεί στην πιο μαύρη κατάθλιψη και να σαπίζει παθητικά στον λασπώδη βούρκο των ηττών της, αλλά και να επιδεικνύει απίστευτες εκθαμβωτικές εκδηλώσεις χαράς και μεγάλης ανθρώπινης ζωτικότητας στις καλύτερες στιγμές της.

Μια πόλη της οποίας οι κάτοικοι αν όχι ξεχασμένοι δεν είναι και στις προτεραιότητες της κεντρικής διοίκησης. Γι αυτούς τους ανθρώπους το ποδόσφαιρο αποτέλεσε το μέσο για να εκφραστούν ξανά. Άλλωστε εκεί δεν κερδίζει πάντα το φαβορί. Γι΄αυτό και τα πιο λαϊκά κοινωνικά στρώματα αναπτύσσουν τόσο δυνατή σχέση με την μπάλα. Αν δεν ήταν το ποδόσφαιρο δεν θα είχαμε τόσες υπέροχες ιστορίες όπως η Νάπολι του Ντιέγκο ή η Ελλάδα το 2004.

Για τα Γιάννενα τα όσα κατάφερε και πέτυχε ο ΠΑΣ την φετινή σεζόν στο Κύπελλο ήταν η εκδίκηση, η ρεβάνς στα όσα κατά καιρούς έχουν υποστεί. Χθες στο Καραϊσκάκη ο ΠΑΣ ηττήθηκε από τον Ολυμπιακό με 3-1 και αποκλείστηκε. Ελάχιστη σημασία έχει. Άλλωστε ΠΑΣ δεν είναι κανένας για τους τίτλους και τις νίκες.

Αυτό όμως που κατάφερε ο ΠΑΣ με τις φετινές τους εμφανίσεις ήταν να αποτελέσει τον εμπνευστή όλων όσων ονειρεύονται. Όλων όσων θεωρούν πως ο Δαβίδ μπορεί να κερδίσει τον Γολιάθ, πως δεν χρειάζεσαι μόνο λεφτά για να φτιάξεις ομάδα. Αρκεί να έχεις ένα πλάνο πίστη σε αυτό και να το στηρίζεις ακόμα και όταν θα βρίσκεις εμπόδια.

Και αυτό ακριβώς έκανε ο «Άγιαξ της Ηπείρου» καθόλη την διάρκεια της σεζόν τόσο στο πρωτάθλημα όσο και στο Κύπελλο. Μια ομάδα που έστειλε σπίτι τους Ατρόμητο και Παναθηναϊκό - τον οποίον κέρδισε τρεις φορές μέσα σε 20 μέρες σε τρεις διαφορετικές έδρες(!)- και πάλεψε μέχρι το τέλος κόντρα στην καλύτερη ομάδα της χώρας.

Ένας ΠΑΣ που δεν το έβαλε κάτω ακόμα και όταν στράβωσε για τα καλά το ματς όταν και ο Ολυμπιακός πήγε στα αποδυτήρια με το υπέρ του σκορ στο 2-0. Κάποιες φορές όμως θα πρέπει και το πεπρωμένο να σε θέλει. Η ομάδα του Αργύρη Γιαννίκη κατάφερε μείωσε το σκορ με τον Καρτάλη και αμέσως παραλίγο να κάνει το 2-2 στην κεφαλιά του Παντελάκη. Καταλαβαίνει κανείς τι θα γινόταν αν ερχόταν η ισοφάριση. Με σκορ-πρόκρισης το ματς θα γινόταν ροντέο. Αλλά όπως είπαμε οι λεπτομέρειες (με μια άλλη κλήρωση στα ημιτελικά ίσως μιλούσαμε διαφορετικά αυτή την στιγμή ή τις ευκαιρίες του Μιλιντσεάνου στο πρώτο ματς) δεν ήταν ποτέ με το μέρος των Ηπειρωτών.



Το 2-2 δεν έγινε και στη συνέχεια ήρθε το 3-1 και κάπου εκεί η σεμνή τελετή έλαβε τέλος. Παρόλα αυτά ο ΠΑΣ δεν το έβαλε κάτω και αν το VAR έκανε σωστά την δουλειά του θα έδινε το πέναλτι στον Κάστρο δίνοντας του άλλη μία ευκαιρία να διεκδικήσει τις όποιες ελπίδες θα είχε για το μεγάλο όνειρο.  Τελικά αυτό δεν ήρθε αλλά αλήθεια πιστεύει κανείς ότι στα Γιάννενα λυπήθηκαν ή είναι στενοχωρημένοι. Γιατί άλλη είναι η μεγάλη εικόνα και αυτή είναι ότι ο ΠΑΣ Γιάννινα έκανε περήφανους όλους τους Ηπειρώτες. Γιατί πέτυχε μετά από χρόνια διοίκηση-ομάδα-κόσμος να είναι ένα και το αυτό.

Και αυτό το δέσιμο δεν πρέπει να χαθεί. Γιατί να είστε σίγουροι ότι τα καλύτερα έρχονται.

ΥΓ. Ο κ. Κλάτενμπεργκ έχει δηλώσει πως το VAR μπορεί να σώσει την καριέρα ενός διαιτητή. Αν όμως γίνεται επιλεκτική χρήση του βέβαια, μπορεί και να διαλύσει και τις όποιες ελπίδες μιας ομάδας όπως χθες με το πέναλτι του Κάστρο από τον Σεμέδο.

ΥΓ1. Μετά και τον αποκλεισμό στον ΠΑΣ θα πρέπει να ξεκινήσει άμεσα ο σχεδιασμός για τη νέα σεζόν ώστε η ομάδα να εμφανιστεί ακόμα καλύτερη και να βάλει στόχο του χρόνου να είναι ο Αστέρας των play off. Γι αυτό θα πρέπει άμεσα να ξεκαθαρίσει το θέμα του Αργύρη Γιαννίκη. Επιθυμία όλων είναι να συνεχίσει, στην Γερμανία μέχρι στιγμής δεν έχει προκύψει κάτι όποτε πλέον μετράμε αντίστροφα ώστε να υπάρξει η απάντηση που όλοι στην πόλη περιμένουν.

ΥΓ2. Δύο ματς έχουν απομείνει για το τέλος της σεζόν, κίνητρο δεν υπάρχει, οι παίκτες είναι άδειοι αλλά ας προσπαθήσουν να κλείσουν με έναν ωραίο τρόπο η χρονιά.

 ΥΓ3. Καλός ο προορισμός αλλά για τον ΠΑΣ σημασία είχε το ταξίδι. Και το ταξίδι αυτό κράτησε πολύ παραπάνω από όσο πίστευαν όλοι.
gazzetta.gr

[fon7]

Ιωάννινα 28/04/2021
NO TITLE ? NO PROBLEM
Σ.Φ. ΠΑΣ Γιάννινα (φωτογραφίες)

[fon7]

Δεν είναι άγνωστο το συναίσθημα της σημερινής μέρας. Συνήθως βέβαια ήταν Δευτεριάτικο συναίσθημα. Για 25 χρόνια, ήταν άπειρες οι Κυριακές που θα κατεβαίναμε σε κάποιο εκτός έδρας με σκοπό ένα Χ ή ένα διπλό που θα μας έδινε την πολυπόθητη άνοδο ή παραμονή και πάντα κάτι θα γινόταν και θα χάναμε από κάποιο χωριό ή πολυκατοικία (όπως θα έλεγε και ο μακαρίτης ο Λάκης). Άπειρες οι Παρασκευές και τα Σάββατα που θα καθόσουν στους Συνδέσμους να προετοιμαστείς, να πιάσεις παλμό, να αλλάξεις καμιά κουβέντα με κάνα άλλο αρρωστάκι. Και όταν έφτανε η Κυριακή (σε αυτή την περίπτωση Τετάρτη) να είσαι από νωρίς απικο, έτοιμος γι άλλη μια μάχη. Εσύ και ο διπλανός σου έτοιμος, η ομάδα ποτέ όμως. Πάντα μια λεπτομέρεια θα τα χάλαγε όλα και η επιστροφή στην πόλη θα ήταν δύσκολη, μαρτύριο. Πάντα κάποιος υπεύθυνος θα ήταν ανεύθυνος ώστε η ομάδα να είναι 100% έτοιμη ή ολοκληρωμένη.
Από αυτή την άποψη λοιπόν, η σημερινή μέρα δεν είναι και πολύ διαφορετική. Ίσως όμως αυτές οι μέρες να σε έχουν κάνει να αγαπάς αυτό το σήμα και αυτή την φανέλα. Αυτή η στεναχώρια που παλεύεις να φύγει (αλλά πάντα κάτι μένει). Αυτή η ελπίδα για την επόμενη φορά που μπορεί πράγματι να είναι η μεγαλύτερη μέρα της ιστορίας. Αυτό το βλέμμα κάποιου γνωστού σου που θα συναντήσεις στον δρόμο, στο καφενείο, στη δουλειά μια τέτοια μέρα και χωρίς να πείτε τίποτα θα τα έχετε πει όλα. Αυτή η μέρα, που μπορεί ασυνείδητα να σου ξέφυγε και κάποιο δάκρυ, από αγάπη για την ομάδα, ίσως και απόγνωσης για το ριζικό της.
Όπως και να έχει, όμως θα σηκώσεις το κεφάλι, θα πάρεις δύναμη από εκείνο τον παλιό ταύρο που είχε το πρώτο σου κασκόλ (και θυμάσαι ακόμα), θα πάρεις δύναμη από εκείνη την κορνιζα-φωτογραφία με τους Αργεντίνους που έχει στο καφενείο και θα συνεχίσεις.
Θα συνεχίσεις να ελπίζεις ότι θα τα καταφέρουμε κάποια μέρα και θα ακούσεις τον ύμνο πριν ξεκινήσει κάποιος "τελικός" είτε στα μεγάφωνα είτε από τους συντρόφους σου στην κερκίδα.

Γενιά MUF

[mandrakoukos]

Αυτό που κατά τη γνώμη μου πρέπει να μας μείνει είναι η πεποίθηση ότι ο θεσμός του κυπέλλου είναι θεσμός που μπορεί να φέρει τίτλο και γι' αυτό επιβάλλεται να τον χτυπάμε, έστω και θυσιάζοντας κάτι άλλο.
Ποτέ να μην ξανακούσω ότι θυσιάσαμε το κύπελλο για ένα-δυο κρίσιμα ή μη ματς πρωταθλήματος.

[tzesIOA]

Ο Κούγιας είναι κάτι σαν τον πρώην γκόμενο που δεν μπορεί να δεχθεί ότι η κοπέλα τον παράτησε . Επειδή είναι κομπλεξικος, μικροψωλης και απολίτιστος συνεχίζει να την ενοχλεί πηγαίνοντας κάτω απτό σπίτι της και στέλνοντας της συνέχεια μηνύματα λες και είναι ακόμα ζευγάρι. Δεν ξέρω αν στην θέση της κοπέλας πρεπει να μπει η ομάδα μας ή ο Κιτσομπιλ αλλά πραγματικά όλο αυτό το παραλήρημα του πανύψηλου κυρίου Κούγια μου θυμίζει αυτήν ακριβώς την σχέση.... 

[fon7]

Ανάλυση Wyscout: Ο απροσπέλαστος Σωκράτης με 82% στις κερδισμένες μονομαχίες με τον ΠΑΣ (pics & vid)

Ο έμπειρος Έλληνας στόπερ για ένα ακόμα παιχνίδι του με τη φανέλα του Ολυμπιακού είχε κερδισμένες μονομαχίες πάνω από 80%, όπως διαπιστώνεται μέσα από την κορυφαία πλατφόρμα Wyscout.

Πέρασε στα... ψιλά επειδή η προσοχή των περισσότερων έπεσε πάνω σε Ελ Αραμπί και Μπρούμα. Ωστόσο ο Σωκράτης ήταν στο 3-4-3 του Μαρτίνς για ακόμα ένα ματς ένα αμυντικό... τανκ. Ο καλύτερος της τριάδας.
 
Ακόμα και αυστηρά στατιστικά να το δούμε και πάντα με την πολύτιμη βοήθεια / συμβολή των stats από τη Νο1 πλατφόρμα Wyscout. Από πλευράς μονομαχιών με αντιπάλους ο Σεμέδο είχε 60% με 12/20. Ο Χολέμπας είχε 50% με 4/8. Ακόμα και στις αναχαιτίσεις της μπάλας ο Σεμέδο είχε 6 και ο Χολέμπας 1 έναντι των 7 του Σωκράτη. Ένας Σωκράτης με 82% στις κερδισμένες μονομαχίες στο Ολυμπιακός-ΠΑΣ που έληξε 3-1 στο Φάληρο.



Πηγή Wyscout: Οι μονομαχίες του Σωκράτη με τον ΠΑΣ, κερδισμένες και μη
 
Οι αμυντικοί αριθμοί του Σωκράτη με τον ΠΑΣ:
 
14/17 μονομαχίες με 82%
3/4 εναέριες κερδισμένες μονομαχίες με 75%
7 αναχαιτίσεις


Πηγή Wyscout: Οι εναέριες μονομαχίες του Σωκράτη με τον ΠΑΣ, κερδισμένες και μη
 
 
Οι αριθμοί του Σωκράτη με ΠΑΣ στο δημιουργικό σκέλος:
25/29 πάσες με 86% ποσοστό
0/1 μακρινές πάσες
 
Τα παιχνίδια του Σωκράτη με τον Ολυμπιακό με ποσοστό άνω του 80% σε μονομαχίες που κέρδισε:
 
Με ΑΕΚ στο 1-5: ποσοστό στο 86% με 6/7
Με Αστέρα Τρίπολης στο 1-0: ποσοστό στο 83% με 10/12
Με ΠΑΣ στο Κύπελλο: ποσοστό 82% με 14/17
Με τον Βόλο: ποσοστό 100% με 3/3



Πηγή Wyscout: Οι αναχαιτίσεις του Σωκράτη με ΠΑΣ
 
- Για το κείμενο χρησιμοποιήθηκαν στατιστικά δεδομένα από τo www.wyscout.com. Οι φωτογραφίες είναι από το Wyscout.
gazzetta.gr

[apnea73]

Όπως έχει ειπωθεί, και χωρίς φυσικά να μειώσω τίποτα, πρέπει να κάνουμε το επόμενο βήμα, για την κατάκτηση τίτλου. Και ο τίτλος θα είναι το κύπελλο. Πρέπει να φύγει αυτή η νοοτροπία του.. Ωραία έφτασα στον ημιτελικό κια έχασα.. Έχει ξαναγίνει.. Πρενα καθιερωθεί η ομάδα στην μάχη για έξοδο στην Ευρώπη και στην μάχη για το κύπελλο κάθε χρονο.. Ειδάλλως μια από τα ίδια..

[Kun]

Πραγματικά έτσι όπως είναι η κατάσταση στο Ελληνικό ποδόσφαιρο η μόνη πιθανή διάκριση, συμμετοχή σε τελικό και κούπα είναι μόνο μέσω του Κυπέλλου. Τα playoff αν βγεις τελευταίος δε δίνουν Ευρωπαϊκό εισητήριο. Προσωπικά όλα αυτά τα χρόνια δεν είχα καμία ιδιαίτερη κάψα για το Κύπελλο, όμως η φετινή αγωνιστική παρουσία της ΑΜΟ με κάνει να συντάσσομαι με όλους όσους θεωρούν ότι ο νούμερο ένας στόχος της ΑΜΟ από δω και πέρα θα πρέπει να είναι το κύπελλο. Και οχι φυσικά μια πορεία μέχρι την τετράδα, αλλά η συμμετοχή σε ένα τελικό.

Η ομάδα πρέπει ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ να αλλάξει επίπεδο. Η διοίκηση έχει για ακόμα μια φορά μια ΤΕΡΑΣΤΙΑ ευκαιρία να διδαχθεί από τα σοβαρά λάθη του παρελθόντος να κοιτάξει μπροστά με σκοπό να διατηρήσει την αγωνιστική ταυτότητα των τελευταίων δύο ετών και χτίσει στέρεες βάσεις με σκοπό την ανάπτυξη της ομάδας. Επίσης η ΠΑΕ χρίζει αναδιοργάνωσης, να γίνει πιο φιλική προς τους φιλάθλους που είναι και πελάτες της. Η επόμενη χρονιά είναι η πιο κομβική μέχρι τώρα. Ο κόσμος διψάμε να πάμε γήπεδο και να ζήσουμε την ομάδα από κοντά, να στηρίξουμε και εμείς από την πλευρά μας. Η διοίκηση αυτό πρέπει να το αντιμετωπίσει με σεβασμό και να το δει σαν ευκαιρία να ξαναγυρίσει ο κόσμος στο γήπεδο. Να γίνουμε πάλι ΕΝΑ όσο αυτό είναι δυνατό. Όπως γίναμε απέναντι στα βαζέλια. Όταν είμαστε ενωμένοι δεν έχουμε να φοβόμαστε τίποτα, αντίθετα όλοι οι άλλοι μας φοβούνται και αυτό αποδείχθηκε περίτρανα φέτος και ειδικά τις τελευταίες μέρες που ο σιχαμένος κοντός άρχισε τον πολέμο εναντίον της ΑΜΟ όντας σε διατεταγμένη υπηρεσία από το χοντρό αγόρι του περέα. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε επιτέλους να προχωρήσουμε μπροστά και να κάνουμε το κάτι παραπάνω και όχι όλες οι χαρές να είναι απλά όμορφες αναμνήσεις. Η αλήθεια είναι ότι φέτος έχουν γίνει κάποια μικρά βήματα, αλλά θέλει δουλειά και ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ η ομάδα να συνεχίζει στο ίδιο αγωνιστικό πλάνο. Ευχής έργον, αν και απίθανο να μείνει ο coach Γιαννίκης. Αλλά και να μη μείνει να βρεθεί ένας ιδανικός αντικαταστάτης και όχι πάλι κάποιος που θα μας γυρίσει πίσω στις καμινάδες και στο κλωτσοσκούφι.

Δυστυχώς η σημερινή μέρα είναι πολύ δύσκολη για όλους μας. Προσωπικά είμαι ακόμα σκασμένος, το πίστευα τόσο πολύ. Μεταξύ μας δεν νομίζω ότι η απογοήτευση και η ξένερα πηγάζουν από την εμφάνιση της ΑΜΟ στο τηγάνι, όσο από την αγωνία που έχουμε για την επόμενη μέρα. Μη γυρίσουμε πάλι στα ίδια και στα ίδια. Όχι τίποτε άλλο μεγαλώνουμε μη φτάσουμε στη σύνταξη για να χαρούμε ότι δικαιούμαστε εδώ και δεκαετίες.

Όπως και να χει όμως ΠΑΣ στα εύκολα ΓΙΑΝΝΕΝΑΡΑ στα δύσκολα.

Και όπως αναφέρουν στη σελιδα Blue 'n' White-Pas Giannina fans στο φατσοβιβλιο:

Υποστηριξτε νίκες και τρόπαια.. άλλωστε στην μίζερη Ελλάδα που ζούμε αυτό ήταν,ειναι και θα είναι μόδα. Είστε κρίμα που δεν θα νιώσετε ποτέ πως είναι να στηρίζεις την ομάδα του τόπου σου , να χαίρεσαι και να δακρύζεις για αυτήν, να καταπίνεις χιλιόμετρα πλάι της..
ΔΊΠΛΑ ΣΟΥ ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΚΑΙ ΣΤΟ ΤΟΠΙΚΟ , ΜΕ ΑΞΙΟΠΡΈΠΕΙΑ ΚΑΙ ΣΕΒΑΣΜΟ

[fon7]

Σημαντικό ότι η ομάδα έχει φτάσει σε συνεχείς παρουσίες στην Α εθνική και 3 φορές στα ημιτελικά αλλά και στην Ευρώπη.Βάζουν βάρος όλα αυτά στην φανέλα.Όμως το πιο σημαντικό είναι να υπάρξει οργάνωση της ομάδας και να γίνουν εγκαταστάσεις.Αναβάθμιση Ζωσιμάδων,προπονητικών εγκαταστάσεων και η γενικότερη οργάνωση της ΠΑΕ.Αυτά τα πράγματα είναι ακόμα πιο σημαντικά ίσως και από την παραμονή του Γιαννίκη.Πρέπει να γίνουν επιτέλους.Πρέπει να σταματήσουμε να είμαστε τα κορόιδα σε όλη την Ελλάδα και εδώ να μην γίνεται τίποτα.
Δείτε τι ώθηση έδωσε στο μπάσκετ το νέο κλειστό που κανονικά δεν το λέμε και γήπεδο μεγάλο.Από εκεί που δεν έφταναν οι ώρες προπόνησης στις ομάδες και όσες δεν είχαν στόχους παραχωρούσαν τις ώρες προπόνησης τους στις ομάδες με στόχους.
Έτσι θα μένει πολύ πιο εύκολα ο κάθε Γιαννίκης,θα το σκέφτεται ο κάθε παίχτης περισσότερο για να μείνει ή να πάει σε μια αντίστοιχη ομάδα και φυσικά η ομάδα θα μπορέσει να γίνει πιο ανταγωνιστική σε πρωτάθλημα,κύπελλο και γιατί όχι στην Ευρώπη.

[my8os]

Ο Σωκράτης είναι πολύ έμπειρος ώστε να μην τον πιάνει η διαιτησία που παίζει συνέχεια με τα χέρια.

[echo]

Με τα χέρια έπαιξε κι ο Σεμεδο πάνω στο Λωλη προς το τέλος του αγώνα. Κι εκεί ο ανεκδιηγητος Πολωνός το κατάπιε το στραγαλι και το βαρ τηραε τα πέρα. Τελικά νομίζω, πέρα από το γεγονός ότι αντικειμενικά ο γάβρος είναι καλύτερη ομάδα, δεν μας άφησαν να διεκδικησουμε τις ελπίδες που μας αναλογουσαν.

[Mikkael_Sin]

Ξαναδιαβάστε Lemorsero.

Η ψυχοσύνθεσή μας είναι τέτοια που μας φέρνει όλη την γκαντεμιά διαχρονικά. Νοερώς, μονίμως
με μια πέτρα περασμένη στο λαιμό μπροστά στο 12.

Και του χρόνου να 'μαστε καλά, να το κυνηγήσουμε σοβαρά και να το πάρουμε.

[my8os]

Διαβάζω ότι ο Κωστούλας δίνει συνολικά πάνω από 400 χιλιάδες ευρώ για την παραμονή και αναρρωτιέμαι αν ο θκος μας υποσχέθηκε κάτι για τον ημιτελικό...
https://www.gazzetta.gr/2001547/panaitolikos-extra-prim-mamoyth-toy-kostoyla-gia-tin-paramoni