Σαν να επιστρέφεις στην γειτονιά των παιδικών σου αναμνήσεων, μετά από εξορία...
Να κοντεύουν μεσάνυχτα και να ξαναμπαίνεις στο σπίτι σου, με φώτα σβηστά και να αναριγείς από την αύρα του, που σε αγκαλιάζει σαν το ξενιτεμένο παιδί του... Να γνωρίζεις όλα σου τα πατήματα ένα-ένα χωρίς να παραπατάς ούτε σε ένα σου βήμα στο μισοσκόταδο και κάθε γωνιά του να σε καλεί να σταθείς λίγο ακόμα εκεί πέρα για να ανασάνεις ελεύθερα...
Να ξαναβλέπεις τους γείτονες που σου έλειψαν, να κάθονται στα πεζούλια τους, σαν τον καιρό τον παλιό και να γίνεσαι πάλι "ένα" μαζί τους.
Στα οικογενειακά άλμπουμ χθες, προστέθηκαν καινούριες φωτογραφίες σε αυθεντικό μπλε φόντο.
Στο φιλμάκι του νου μας, μπήκαν νέες εικόνες, χρωματιστές.
Οι αναμνήσεις μας συναντήθηκαν με παροντικά γεγονότα που θα πάρουν σειρά γιορτινή, επιτέλους, στη μνήμη.
Συγχαρητήρια στα παιδιά που με την όρεξη και τον παλμό τους, συγκίνησαν τους παλαιούς, στερημένους φιλάθλους του ΠΑΣ και ενθουσίασαν τους νεαρούς φίλους του, που περιμένουν ενάμιση χρόνο να ξαναέρθουν κοντά του.
Χρόνια Πολλά στην Ομάδα μας και μακάρι η εξοντωτική αυτή απουσία, να γίνει μακρινό παρελθόν, σε μία σειρά γιορτινής και θερμής αλληλεπίδρασης με το σημείο της πόλης όπου χτυπά η καρδιά όλων μας.