Ομάδα με γελοίο ιδιοκτήτη (όποιος και ναναι
) χωρίς ενίσχυση τον χειμώνα σε θέσεις που πονάει και αποδυναμωμένη από την αρχή της σεζόν με το βασικό της κανόνι τραυματία και πώληση του μοναδικού επιθετικού νασου και οι -5 βαθμοί πριν λίγες μέρες και όμως είμαστε ακόμα ΕΔΩ.
Δεν θα σχολιάσω στήσιμο ομάδας, έλλειψη θεάματος και τα σχετικά.
Μιλάμε για ΑΘΛΟ. Παίχτες, προπονητής, προπονητικό τιμ. Τι να πει κανείς για όλα αυτά τα παιδιά. Ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ και λίγο είναι.
Με νορμάλ διοίκηση θα κυνηγούσαμε την 2η θέση φέτος για πλάκα.
Το μεσημέρι ο Γεωργίου είπε στον αέρα λίγο πριν τελειώσει η εκπομπή πριν την δικιά του "στο ΠΑΣ - Λαμία εφιστώ την προσοχή του κόσμου το φοβάμαι για διπλό" και μόλις ξεκίνησε την δική του 1ος στο τηλ ένας ΠΑΣολές και του λέει "το σημερινό ματς να το προσέξεις πολύ (πονηρά)."
1000 μπράβο σε αυτά τα παιδιά που παίζουν απέναντι σε ανύπαρκτους προέδρους που τους γ@μ@νε τον ιδρώτα που χύνουν κάθε μέρα σε αγώνες και προπονήσεις, ανεκδιήγητους διαιτητές, βρωμοομάδες, υπαλλήλους φούρνων - τυροπιτάδων κ.α
Η φετινή χρονιά είναι σαν να παίζεις το αγαπημένο σου videogame που έλιωνες μικρός. Κέρδιζες πίστες, κέρδιζες ζωές, και όταν έφτανες προς το τέλος και σε τρυπούσαν οι σφαίρες από παντού έλεγες "και άλλη ζωή έχω ρε πστμ τι διάολο; δεν πέθανα ακόμα;"
Τελευταία πίστα πριν τους "μεγάλους" αρχηγούς.
Κάποιος π##στς μας τραβάει το καλώδιο από την πρίζα, δεν μας αφήνει να παίξουμε, να χαρούμε.
Με το ΄να χέρι κρατάμε το καλώδιο με το άλλο το τηλεχειριστήριο και τα νεύρα στην τσίτα.
Χοντρή χλαπάτσα που παίζεις με τα νεύρα μας η ώρα σου είναι θα σε τινάξει το ρεύμα στον αέρα.
Θα την περάσουμε την γ@μ#μ$νη την πίστα.
ΟΛΖΝΤΞΑΝΘ -
ΒΟΛΟ 
