Αφού πέρασαν κάμποσες ώρες ψυχικής ευφορίας (όχι λόγω αποτελέσματος, αλλά λόγω εμφάνισης, κατάθεσης ψυχής, λόγω του ότι κρατήσαμε όρθια και τα δ
γυο κεφάλια μας απέναντι στον διορισμένο και αφού τον χαϊδέψαμε "στοργικά" σαν επαρχιώτες
Θείοι) μετά το χθεσινό ματς, βρίσκομαι πλέον σε κατάσταση
αρντάν και απόλυτης
ηρεμίας και μπορώ να πω ότι για μία ακόμη χρονιά πήραμε **τον άτυπο τίτλο της κορυφαίας επαρχιακής Ομάδας! Φυσικά αυτό επικυρώθηκε με το φινάλε της κανονικής διάρκειας του πρωταθλήματος, λόγω της θέσης που τερματίσαμε, αλλά ψες μπήκε και η σφραγίδα καθώς είμαστε η μοναδική επαρχιακή Ομάδα που κόψαμε βαθμούς από τον Πειραιώτη "αν
εψιό"
. Συν το ότι δεν πέσαμε ποτέ κάτω από την 6η θέση από την αρχή, πετυχαίνοντας μάλιστα και τη μεγαλύτερη νίκη του πρωταθλήματος, το εμφατικό 0-5 στο Χαριλάου!
Σιγά το κατόρθωμα, μπορεί να πει κάποιος...
Αμ δεν είναι έτσι φίλοι μου! Το γιατί, αφενός βαρ
γιέμαι να το γράψω τώρα λόγω
ηρεμίας, αφετέρου είναι γνωστά πράγματα και δεν χρειάζεται να τα πούμε ξανά. Να πούμε τί δηλαδής? Για το φτωχό σε ποσότητα (αλλά πολύ νταβραντισμένο σε πάθος και
ΓΚΑΒΛΑ) ρόστερ? Για το οτι παίζουμε από την αρχή της χρονιάς χωρίς τον καλύτερο παίκτη μας, τον Ισπανό serial killer? Για το ότι τον αναπληρωματικό σέντερ φορ που είχαμε τον πουλήσαμε τον Γενάρη? Για τους τραυματισμούς? Για τον covid? Για το ότι υπήρξαν μεγάλοι περίοδοι που κάναμε προπονήσεις με 13 παίκτες (αλλά πόσο νταβραντισμένοι είσαστε ρε παικταράδες μου!)? Για το ότι υπήρξανε ματς που παίξαμε με 38 και 39 πυρετό? Για το ότι δεν υπήρξε ενίσχυση όταν και εκεί που έπρεπε? Τί να πούμε που δεν είναι γνωστό, δηλαδής! Να λοιπόν που τα γράφω ξανά, λόγω
ηρεμίας εννοείται.
Λέω λοιπόν, ότι όλα τα παραπάνω αποδεικνύουν ότι η χρονιά είναι απολύτως πετυχημένη, τερματίσαμε πολύ ψηλά στη βαθμολογία, ζορίζουμε όλους τους ΠΟΘ-ΠΟΚίτες, έχουμε τον τίτλο της καλύτερης επαρχιακής Ομάδας και γενικά έχουμε την τύχη φέτος να βλέπουμε τον καλύτερο
Π.Α.Σ. όλων των εποχών! Και κάνα δ
γυο τρεις κιτρινοπράσινοι αντίπαλοί μας, ας μην μας ξεγράφουν ακόμη. Έχουμε 8 ματς ακόμη και οι ελπίδες για 4άδα είναι ζωντανές!
** Πόσο πολύ μου έχουν λείψει οι Ομηρικές μάχες των αρχών των '80s, όπου παλεύαμε με την Λάρισα για το ποιός θα κατακτήσει τον άτυπο τίτλο της καλύτερης επαρχιακής Ομάδας!