Καλησπέρα παιδια.
Μόλις γύρισα από το γήπεδο. Είμαι Αθήνα και έχω την τύχη να έχω ένα καλό φίλο Αεκτζή που πάντα με βοηθά σε τέτοιες περιπτώσεις.
Θα πω τη γνώμη μου για το πως είδα τα πράγματα μέσα από το γήπεδο.
Ατμόσφαιρα όχι τρομακτική, μέτρια θα έλεγα, παρά το γεγονός ότι είχε πολύ κόσμο. Οι Αεκτζήδες πήραν μπρος μετά το 60 μέχρι που βάλανε το πέναλτι. Χωρίς να έχω δει τη φάση, αμέσως μου δόθηκε η εντύπωση ότι μας έγινε επιθετικό φάουλ. Πολλοί το επιβεβαιώνετε...
Θα κάνω μια μικρή εισαγωγή χρήσιμη γι' αυτά που θα πω στη συνέχεια. Στα τριάντα και πλέον χρόνια που βλέπω τον Π.Α.Σ., τόσο εντός όσο και εκτός έχω πάει με την Αεκ γηπεδούχο σε τέσσερα ματς. Το 2000-1, χάσαμε 4-2, το 2002-3, χάσαμε 3-1, το 2011-12 χάσαμε 2-1, με την πίτα του Πάντου και το 2012-13 που μας έκαναν το ντου στο ΟΑΚΑ.
Χοντρικά έχω πάει σε πέντε ματς με το σημερινό. Δύο στην παλιά Φιλαδέλφεια, δύο ΟΑΚΑ και ένα στο Opap arena.
Πρώτη μα πρώτη φορἀ σε αυτές τις φορές, μιλάω πάντα για ματς με την κούλα, είδα τον Π.Α.Σ., ιδιαίτερα στο α' ημίχρονο, με επαρχιωτική νοοτροπία του στυλ: ένα να φάμε, να λήξει και όλα καλά θα είναι. Εντάξει ήρθαμε απλά για να κλείσει η καρτέλα των ομάδων σε αυτή τη φάση του Κυπέλλου. Μάλιστα μετά τη λήξη του ματς είδα παίχτη μας, δεν θα πω ποιον γιατί θα τον γαμήσω και δεν θέλω, να πανηγυρίζει, τα πήγε καλά αυτός, γιατί φάγαμε μόνο δύο.
Τι θέλω να πώ;
Είδα Π.Α.Σ. που προσωπικά τον θυμάμαι πριν την εποχή του Κολέμπα. Τέτοιο χέσιμο, τέτοια ανυπαρξία, τέτοια νοοτροπία μικρής ομάδας που κατέβηκε για τη διεκπεραίωση, προσωπικά δεν τη θυμάμαι στην Αθήνα, πλην Λεωφόρου ίσως. Ακόμη και όταν ήμασταν στη Β', σε ένα ματς με το γαυρο, του Ζιοβάνι και σια στο ΟΑΚΑ το 1999, θυμάμαι τον Π.Α.Σ. πιο μαχητικό, είχαμε χάσει με 2-1. Μια ομάδα που δεν δεχόταν το ρόλο του κομπάρσου και του φτωχού συγγενή. Μια ομάδα που γνώριζε πως αυτή η φανέλα δεν μασάει.
Σήμερα στη Νέα Φιλαδέλφεια, αυτό που θυμάμαι από τον Π.Α.Σ., σε ματς στη Λεωφόρο, σε Καραισκάκη, σε Τούμπα, Χαριλάου, Φιλαδέλφεια, Ηράκλειο, Άλκμααρ, σε πολλά από αυτά ήμουν μέσα και ένιωθα την αίσθηση που έδινε η ομάδα, έχει πια πεθάνει.
Νομίζω αυτή είναι η μέγιστη ζημιά που έχει κάνει ο κος Σταικος. Μας γύρισε πολύ πολύ πίσω σε νοοτροπία. Λογικό θα πεις κανείς.
Χωρίς διοίκηση και με προπονητή από την Αργολιδοκορινθία τι να περιμένεις...
