Χάσαμε από μια μαλακία … Του Στάικου.
Κανε βρε μαλάκα τις αλλαγές, στο 87 -90
Αφού τους ετοιμάζεις.
Σιγά. Την επίθεση θα άλλαζες…
Πάντως, δεν ήμασταν καλοί, καθόλου, κάναμε τον Βαλιανίδη υπερπαικτη.
Επίσης, αδιάβαστος ο Στάικος στον Πέρεθ. Έκανε όλο το παιχνίδι, ήθελε έναν πάνω του να μην παίρνει μπάλα.
Έτσι είναι. Μαθαίνει στου κασίδη το κεφάλι.
Τες πα Συνεχίζουμε, αλλά αντί να κοιτάμε προς τα πάνω, κοιτάμε πίσω μας…
Συμφωνώ λίγο πολύ σε όλα ΠΛΗΝ του χαρακτηρισμού για τον Στάικο. Νομίζω ότι δεν χρειαζόταν... Οποιοσδήποτε μπορεί να κάνει μια μαλακία χωρίς αυτό να σημαίνει ότι αυτομάτως κατατάσσεται στους μαλάκες. Αντιθέτως, οι μαλάκες κάνουν εξ ορισμού μαλακίες...
Αν και τα συζητάμε εκ των υστέρων, και γω είμαι από εκείνους που θεωρούν ότι ο κόουτς δεν προστάτευσε την ομάδα και το αποτέλεσμα στα τελευταία λεπτά. Από τη στιγμή που είδα τον Μορέιρα να μην μπορεί να κάνει πια ένα σπριντ κόντρα στον Σέγκελφεντ, ήμουν απολύτως πεπεισμένος ότι τα είχε "φτύσει" και ότι δεν μπορούσε άλλο. Έπρεπε ο κόουτς να τον αλλάξει με τον Κιάκο όπως έπρεπε να αλλάξει και τον Μπάλαν με τον Σταματελόπουλο ή ακόμη και με τον Λώλη - ειδικά από τη στιγμή που τελείωνε το παιγνίδι και ο στόχος ήταν μόνο το Χ. Έτσι η πίεσή μας θα συνεχιζόταν αμείωτη και πιθανώς δεν θα φτάναμε στην τελευταία φάση και θα αποφεύγαμε το λάθος στο πέναλτυ που ήταν ξεκάθαρα λάθος λόγω έλλειψης καθαρού μυαλού εξαιτίας της κούρασης... Ούτε το μυαλό λειτούργησε, ούτε τα πόδια θα μπορούσαν εγκαίρως να ανταποκριθούν.
Οι 2 από τους 11 μέσα στο παιγνίδι, τα τελευταία λεπτά "ψυχομαχούσαν"...Και αν για τον Μπάλαν καταλαβαίνω ότι ο κόουτς τον ήθελε μέσα για τα αναμενόμενα στημένα στην περιοχή μας λόγω ύψους και ικανότητας στο κεφάλι, για τον Μορέιρα δεν βρίσκω τον λόγο που συνέχισε στην κατάσταση που βρισκόταν (λόγω κούρασης)...
Οπως και να` χει, στη σούμα χάθηκε ένας μόνο βαθμός, γιατί όπως πήγε το παιγνίδι, αυτός ήταν ο στόχος. ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ...
Για εμένα, τώρα ο νέος στόχος πρέπει να είναι 4-6 βαθμοί στα επόμενα δύο παιγνίδια, και μετά οριοθετούμε πάλι τον επόμενο...
ΥΓ. Μόνο ΜΠΡΑΒΟ και ευχαριστίες σε όλους (κόουτς και παίκτες) για το χθεσινό. Όλοι προσπάθησαν, πάλεψαν, μόχθησαν... Είναι από εκείνες τις ημέρες που, ακόμη και λάθη να έκαναν - που έκαναν - δεν μπορώ να τους προσάψω οτιδήποτε, γιατί με έπεισαν πως έδωσαν όλοι μαζί και ο καθένας ξεχωριστά ότι είχε και δεν είχε, ότι το πολέμησαν μέχρι τέλους - δυστυχώς, κυριολεκτικά