Αφού ψάχνουμε για ευθύνες, σ` ένα ΥΓΙΕΣ και ΕΝΤΙΜΟ Δικαστήριο, καθείς κρίνεται για το μέγεθος της υπαιτιότητάς του και όχι συλλήβδην όλοι για όλα, υπό μορφήν τσουβαλιάσματος, γιατί τότε δεν αποδίδεται ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ.
Δύο "γονείς" βρίσκονται σε διάσταση, χαρακτηριζόμενη από παντελή έλλειψη επικοινωνίας μεταξύ τους έστω και για τα στοιχειώδη, εχθρικότητα και έντονα μεταξύ τους επεισόδια και καθόλα κατακριτέες, τραγικές συμπεριφορές με εντεύθεν "θύμα" το παιδί τους, μολονότι και οι δύο "σκίζονται" για το πόσο το αγαπάνε και το πόσο πολύ το φροντίζουν ο καθένας τους. Τελικά μετά από "συμφωνία" αναλαμβάνουν ο καθένας για κάποιο χρονικό διάστημα το παιδί.
Στο χρόνο που ο ένας γονέας έχει πρώτος μαζί του το παιδί, μολονότι ισχυρίζεται ότι έχει βγει να του ψωνίσει και έχει κοιτάξει τις βιτρίνες πολλές φορές, εν τούτοις δεν του αγόρασε τίποτε ή σχεδόν τίποτε και συνεχίζει να το αφήνει να περιφέρεται στην παγωνιά ρακένδυτο, ντυμένο με τα υποτυπώδη - στοιχειώδη, παλιά του μανταρισμένα ρούχα, τις τρύπιες κάλτσες και τα φθαρμένα και λιωμένα από καιρό παπούτσια του που ασφαλώς και υπολείπονται των αντιστοίχων που φορούν τα άλλα παιδιά...
Στον χρόνο που ο άλλος γονέας - αυτός που αποδεδειγμένα έχει τη δυνατότητα και τα περισσότερα χρήματα - έχει μαζί του το παιδί, μολονότι ισχυρίζεται ότι έχει ξοδέψει και ότι ξοδεύει γι` αυτό πάρα πολλά χρήματα, και ίσως να το έχει πλύνει και να το έχει κουρέψει για να έχει μια καλύτερη εικόνα, εν τούτοις, όχι μόνο δεν του έχει αγοράσει κανένα καινούργιο ζεστό ρούχο ούτε ένα ζευγάρι καινούργια παπούτσια, αλλά επιπλέον, ενώ ισχυρίζεται ότι ψάχνει συνεχώς και ότι έχει κάνει έρευνα αγοράς, ακόμη και συμφωνία (έστω και τώρα τελευταία), για να του αγοράσει τα καλύτερα και τα καταλληλότερα, για κάποιο αδιανόητο στον κοινό νου λόγο, μέχρι (όταν και αν) να πάρει και να του φορέσει τα όποια καινούργια, του βγάζει (!!!) και τα παλιά, τα φθαρμένα, τα υποτυπώδη έστω (!!!) και το αφήνει εντελώς γυμνό να περιφέρεται ξυπόλητο, εκτεθειμένο μέσα στην παγωνιά, αρνούμενος ότι το παιδί κινδυνεύει, δηλώνοντας ξεδιάντροπα σε όλους ότι ο ίδιος έχει εξασφαλίσει την ασφάλειά του (!!!), απαιτώντας μάλιστα από όσους έχουν διαμαρτυρηθεί για τη συμπεριφορά του απέναντι στο παιδί του, να ανακαλέσουν!!!! Μάλιστα τους εγκαλεί για όσα του καταλογίζουν, λέγοντας πως είναι ντροπή να του λένε όσα λένε, τη στιγμή που δεν λένε τίποτε για τα ευτελή παλιόρουχα και παλιοπάπουτσα που ο άλλος γονέας φορούσε στο παιδί... Επιπλέον δε, τούτος δω, ο απαιτών την ανάκληση ετοιμάζει και Κυριακάτικη "γιορτή" για να δείξει πόσο φροντίζει το παιδί και τι θα κάνει γι` αυτό!!!...
Πλην όμως, στη "βάρδιά" του, αφημένο και περιφερόμενο εντελώς γυμνό και ξυπόλητο στην παγωνιά το δύστυχο παιδί αρρωσταίνει και πεθαίνει...
Είναι ίδια η ευθύνη, και δη η ποινική, και για τους δύο αυτούς "γονείς";
Αλλο αν είναι, και σε ποιο βαθμό, κατάλληλοι ο ένας ή ο άλλος για να είναι γονείς και άλλο πράγμα η ευθύνη και το μέγεθός της που βαρύνει καθένα εκ των δύο για το θάνατο του παιδιού. Και στη δεύτερη περίπτωση, δεν μπορεί να είναι όλα "ισιωμα" επειδή "βολεύει" και επειδή έτσι κάποιοι καλύπτουν τις όποιες τύψεις και τις ενοχές τους γιατί δεν είδαν, δεν άκουσαν, δεν σκέφτηκαν, και ακόμη χειρότερα επειδή είτε ο ένας είτε ο άλλος εκ των δύο γονέων - εν προκειμένω ο δεύτερος - ήταν απέναντί τους φιλικοί, "γενναιόδωροι", εξυπηρετικοί, και δεν τους κακοκάρδιζαν...