Σε κρίσιμες στιγμές, η σημερινή είναι μια κρίσιμη και οριακή στιγμή χρειάζονται δύο πράγμα:
α. ψυχραιμία και
β. να βλέπουμε και να αναλύουμε τα πράγματα στη μακρά διάρκεια, με άλλα λόγια τη μεγάλη εικόνα.
Νομίζω ότι σήμερα είναι το ουσιαστικό τέλος της παρουσίας της οικογένειας ΧΒ στην ομάδα. Το τυπικό δεν ξέρω πότε θα έρθει. Κανείς πια δεν πιστεύει ότι μπορούμε να μείνουμε. Το χειρότερο; Ελάχιστοι πιστεύουν ότι αξίζουμε να σωθούμε. Η εικόνα που παρουσιάζει η ομάδα άθλια. Οι επιλογές ποδοσφαιριστών από χαμηλότερης κατηγορίας ποιότητα, προπονητών το ίδιο. Γιατί να σωθούμε; Για να παντελονιάζει εσαεί η οικογένεια;
Επομένως ψυχραιμία. Να δουλέψουμε στο μυαλό μας ότι του χρόνου κατά πάσα πιθανότητα θα είμαστε στη β' και ότι αν δεν είμαστε πολύ τυχεροί θα μείνουμε δυο-τρία χρόνια εκεί. Αυτό που προέχει είναι να φύγουν οι, αποδεδειγμένα ανίκανοι, κληρονόμοι και ιδιοκτήτες του Π.Α.Σ.. Πρέπει να πιεστούν πολύ έντονα, με κάθε θεμιτό μέσο να πουλήσουν ή να δώσουν τη διοίκηση της ομάδας σε κάποιον που αποδεδειγμένα έχει τα εχέγγυα για να αναλάβει. Το διαδικαστικό το αφήνω απ' έξω μιας και δεν γνωρίζουμε με ακρίβεια τα οικονομικά δεδομένα.
Πάμε να δούμε και τη μεγάλη εικόνα. Δεν είναι τυχαίο ότι μετά το θάνατο του συγχωρεμένου του ΧΒ, η ομάδα βρίσκεται σε τεράστιο αδιέξοδο. Όσοι επιμέναμε και λέγαμε ήδη από το 2013 ότι η διοίκησή του είναι χαμένα χρόνια, δυστυχώς αποδειχθήκαμε αληθείς. Ο άνθρωπος το μόνο που ήξερε να κάνει ήταν να φτιάχνει κάποιες καλές ομάδες και να μοσχοπουλάει όποιον έκανε τζιζ. Οι επιτυχίες του (μία φορά 5οι και τρεις φορές 6οι), δεν ήταν κάτι που δεν είχε επιτύχει ξανά η ομάδα. Δεν ήταν επίσης κάτι πρωτοφανές για το ελληνικό ποδόσφαιρο: η Λαμία κάνει το ίδιο, ο ασήμαντος Αστέρας το έχει κάνει πάρα πολλές φορές, ο Ατρόμητο των 200 οπαδών επίσης. Επομένως για ποια αγωνιστική επιτυχία μιλάμε την περίοδο ΧΒ; Μια περίοδος που ο βάζελος ήταν απών, η ΑΕΚ απούσα ή στη Γ', Άρης, Λάρισα, Οφη εξαφανισμένοι.
Το μόνο που αναγνωρίζω στο συγχωρεμένο ήταν η έμπνευση και η ικανότητα του να φέρει παίχτες σαν τον Τσάβες και το Ντεβισέντι και πολλούς άλλους. Προπονητές σα το Γιαννίκη και τον Άγγελο, που μας έβγαλαν την τσίμπλα από το μάτι.
Αν ο συγχωρεμένος ΧΒ είχε επενδύσει και δημιουργήσει μια στιβαρή ποδοσφαιρική εταιρεία, και δεν έκανε απλά ξεσπάσματα σε ευνοϊκή περίοδο, τώρα δεν θα ήμασταν σε αυτά τα χάλια. Θα είχαμε ένα πολύ πιο συμμαζεμένο γήπεδο, προπονητικό, χιλιάδες διαρκείας, χορηγούς και κυρίως ένα πολύ δυνατό όνομα στην πιάτσα. Με όλα αυτά, ακόμη και με τους υιούς του στη διοίκηση δεν πέφταμε σε αυτό το γελοίο πρωτάθλημα τουλάχιστον για την επόμενη δεκαετία.
Αυτά που ζούμε φέτος είναι η φυσική κατάληξη των δικών του επιλογών. Της αμετροέπειάς του, του υπερ-εγωισμού του, της αλαζονείας του. Όμως ξέχασε όπως έχουν ξεχάσει και οι απόγονοί του ότι χωρίς τον Π.Α.Σ. δεν θα τους ήξερε κανείς, ενώ ο Π.Α.Σ αυτά που πέτυχε στη 15ετια ΧΒ, τα έχει κάνει και παλιότερα.
Αυτή είναι η μεγάλη εικόνα. Με αισιοδοξία παρά τον διαφαινόμενο υποβιβασμό, να χτίσουμε ξανά όλοι μας, ξανά τον μεγάλο Π.Α.Σ.. Πρώτα στην κερκίδα και στους δρόμους και έπειτα στα γήπεδα.
