Θυμάμαι το ψευδώνυμο. Δεν γνώρισα τον άνθρωπο.
Ωστόσο, καθένας από εσάς που κατά καιρούς γνώρισα,
δεν παρέλειψε μια αναφορά, ένα σχόλιο, έναν αναστεναγμό...
Εντυπωσιακό συναίσθημα. Θαυμαστό. Ίδιο από όλους,
εμπνευσμένο από τον ίδιο άνθρωπο, στον καθένα ξεχωριστά,
που σε κάνει να δεις βαθύτερα την απώλεια, να εστιάσεις στο "πρόσωπο", ακόμη κι εκ των υστέρων.
Προσωπικότητα δυνατή, δοτική, πνεύμα μοναχικό και μοναδικό, συγχρόνως συντροφικό και ιδιαιτέρως ατίθασο.
Απείθαρχος νους. Αυτό κατάλαβα και σίγουρα πολλά άλλα,
που δεν είχα την ευκαιρία...
Που μεταφράζεται απ' όλους σας σε αγάπη, νοσταλγία, ανάμνηση, μνήμη...
Λύπη που δεν τον γνώρισα ... αλλά και ανακούφιση ίσως μαζί,
για το μετέπειτα της απώλειας καθώς από ιδιοσυγκρασία δένομαι ισχυρά
με τους ιδιαίτερους χαρακτήρες που συναντώ.
Εύχομαι στους φίλους και συγγενείς του να αντλούν δύναμη και παράδειγμα από την ευαισθησία και το πάθος του, από τις ιδέες και τους αγώνες του,
και να γίνει η ανάμνησή του γλυκιά κάποτε ... και γαλήνια...